FanFic.nl

Jacob's Story

Chapter 22

Toen de motoren in de garage stonden, waren ze goed genoeg verstopt. Door de ongelijke grond van af het huis naar de garage kon Billy hier niet komen met zijn rolstoel. Ik begon meteen de rode motor -Bella’s motor- uit elkaar te halen. Ik deed 1 van de deuren van de Golf open zodat Bella daar kon zitten. Ik vertelde Bella van alles. Ik vertelde over mijn vorderingen op school en over mijn vakken en ik vertelde heel veel over Embry en Quil. Bella onderbrak mij.
“Quil en Embry? Wat een aparte namen.”� Merkte ze op.
Ik gniffelde. “Quil heeft die van hem geërfd, en ik geloof dt Embry vernoemd is naar een of ander soapster. Maar ik mag er niks over zeggen. Ze kunnen heel smerig vechten als je over hun namen begint, dan vallen ze met zijn tweeën aan.”�
“Leuke vrienden.”� Zei Bella, ze trok één wenkbrauw op.
“Jawel, echt. Je moet gewoon niet over hun namen zeuren.”� En op dat moment hoorde we iemand roepen in de verte. “Jacob?”� Riep iemand. En zo te horen waren het Embry en Quil.
“Is dat Billy?”� Vroeg Bella enigszins vertwijfelt.
“Nee,”� en ik voelde dat ik een beetje moest blosen. “Als je het over de duivel hebt, trap je hem op zijn staart,”� Mompelde ik.
“Jake? Ben je hier?”� Klonk het van dicht bij.
Ik besloot maar is antwoord te geven. “Ja!”� Ik zuchtte.
We wachte in een korte stillte af totdat ze de hoek om kwamen slenteren. Toen ze Bella zagen, bleven ze plotseling staan. Embry bleef van mij naar bella en weer terug en Quil staarde bijna onbeleefd naar Bella terwijl er langzaam een lach op zijn gezicht kwam het was wel duidelijk wat hij dacht.
“Hoi,”� Begroette ik hun lauw.
“Hé, Jake,”� begroette Quil mij, zonder van Bella weg te kijken. Hij knipoogde naar Bella en begroette daarna Bella ook. “Ook hallo.”�
Ik besloot hun maar aan elkaar voor te stellen.
“Quil, Embry - dit is een vriendin van mij, Bella”� Quil en Embry wisselde een veel betekenende blik uit. Dat beloofde weinig goeds.
“Van Charlie, toch?”� Vroeg Quil. Onder tussen stak hij zijn hand uit om zich voor te stellen aan Bella.
“Inderdaad.”� Antwoorde Bella, voordat ik iets kon zeggen. Terwijl zij elkaar de hand schudde spande Quil zijn spieren aan. Kleine uitslover.
“Ik ben Quil Ateara,”� Verkondigde hij gewichtig, voordat hij haar hand los liet.
“Aangenaamd kennis te maken, Quil.”� Antwoorde Bella.
Embry was meer bescheide en daar was ik blij om.
“Hoi Bella. Ik ben Embry, Embry Call - maar dat had je vast al bedacht.”� Hij lachte verlegen en zwaaide met één hand, die hij ook meteen weer in zijn broekzak stopte.
“Ook aangenaamt.”� Antwoorde Bella.
“Wat zij jullie aan het doen?”�Vroeg Quil, terwijl hij nog steeds naar Bella keek.
“Bella en ik gaan deze motoren opknappen.”� Bij het woord ‘motoren’ had ik al hun aandacht. Ze kwamen dichter bij en Stelde allemaal vragen. Ze waren we een tijdje bezig. Ik was bijna vergeten dat Bella er ook nog was, totdat ze zich zuchttend uit de Golf liet glijden. Ik voelde me meteen schuldig.
“We vervelen je, hè?”�
“Nee hoor. Ik moet alleen avondeten koken voor Charlie.”� Antwoorde ze. Dat verbaasde me wel iets, want ze klonk echt oprecht.
“O… nou, ik ga deze vanavond nog uit elkaar halen en dan ga ik kijken wat we nodig hebben om ze weer in elkaar te zetten. Wanneer wil je er verder aan werken?”�
“Zou ik morgen terug kunnen komen?”� Ik zag dat Quil Embry porde met zijn elleboog en ze grijnsde naar elkaar. Je kon ze er werkelijk ook niet bij hebben. Ik glimlachde van plezier.
“Te gek!”�
“Als jij een lijst maakt, kunnen we onderdelen gaan halen.”� Stelde Bella voor. Mijn gezicht vertrok een beetje.
“Ik weet nog steeds niet zekker of ik jou wel voor alles moet laten betalen.”�
Ze schudde haar hoofd. “Geen denken aan. Ik financier dit project. Jij hoeft alleen maar de arbeid en de kennis te leveren.”�
Embry rolde met zijn ogen naar Quil, jammer voor ze dat ik alles zag.
“Dat is niet eerlijk.”�Zei ik hoofdschuddend.
“Jake, als ik deze naar een onteur zou brengen, hoeveel zou die er dan voor vragen?”� Wees ze mij terecht.
Oke, ik gaf het op. “Oke, jij krijgt je deal.”�
“En niet te vergeten de rijlessen.”� Voegde ze er nog aan toe.
Quil grijnsde breed naar Embry en fluisterde: “Lekker romantisch, met zijn tweeën.”� Helaas voor hem hoorde ik dat en gaf hem een mep tegen zijn achterhoofd.
“Zo kan ie wel weer, naar buiten jullie.”� Mopperde ik. Ze waren nu wel weer irritant genoeg geweest.
“Nee, echt, ik moet toch weg,”�protesteerde Bella en terwijl ze naar de deur liep. “Tot morgen, Jacob.”� Zodra ze uit het zich was riepen Quil en Embry tegelijk: “Whoeoeoeoe!”� dat was zo’n beetje wel de druppel. Ik trok Quil en zijn oor en gaf embry een klap tegen zijn achter hoofd. Waarop hun “Auw!”� en “He!”� riepen. Daarna schreeuwde ik tegen hun:
“Als een van jullie ook maar een teen op mijn land zet morge, dan doe ik jullie wat!”� bedriegde ik hun.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.