Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Cinema Bizarre » The Vampire Ball [Romeo] » Chapter Eight

The Vampire Ball [Romeo]

26 okt 2009 - 18:28

389

0

151



Chapter Eight

Als ik klaar ben met mijn ijs naar binnen werken blijf ik aan tafel zitten totdat de rest ook klaar is met ijs te eten. Als iedereen klaar is schuif ik mijn stoel naar achteren zodat ik kan gaan staan. Ik sta op en loop een stukje weg en schuif mijn stoel aan. Weer loop ik naar boven toe naar mijn slaapkamer. Wie waren die personen die daar liepen. Als ik bij mijn bed sta laat ik me er lang uit op vallen. Ik sluit mijn ogen en denk terug aan het bal. Morgen is het weer zover dan zie ik hem weer. Dan herinner ik me het briefje waarop zijn nummer staat. Dat briefje waar is die eigenlijk. Ik weet niet hoe snel ik in mijn nachtkastje begin te rommelen. Tot mijn opluchting ligt het papiertje ergens netjes in mijn agenda. In de pauzes zat ik er over te twijfelen of ik wel of niet hem zou bellen. Het is een nummer waarna je kunt sms’en. Ik zoek naar mijn mobieltje. Met volle moed begin ik een smsje te typen. ‘Hey Bill, ik vroeg me af ga jij ook morgen na het bal toe’. Ik toets het nummer in en verzend hem. Ik hoop echt zo dat hij snel terug sms’t. *Romeo POV* Ik voel mijn mobiel trillen in mijn zak. Maar ik kan nu niet kijken. Want ik ben bezig met een prooi. Snel zuig ik bloed uit het bewusteloze lichaam. Als ik genoeg heb laat ik het dode lichaam los. De druppels die nog op me gezicht zitten veeg ik eraf. Voor een paar weken genoeg bloed gehad. Snel verstop ik het lijk waar niemand hem/haar kan vinden. Daarna neem ik mijn mobieltje uit mijn broekzak. Het is een berichtje zo te zien. Ik open hem. Gelijk maakt mijn hart een sprongetje hij is van Kim. ‘Hey Romeo, ik vroeg me af ga jij ook morgen na het bal toe’. Snel typ ik een sms terug. ‘Ja, ik ga er morgen heen hoezo dan?’. Snel verzend ik het smsje en krijg algauw eentje terug. ‘Misschien kunnen we dan afspreken’. Mijn hart maakt alweer een sprongetje. ‘Oke is goed, morgen 8 uur bij de deur van het kasteel’. Sms ik snel terug. ‘Is goed, tot morgen’. ‘Tot morgen’ sms ik terug. Ik kan niet wachten tot morgen.


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.