FanFic.nl

Langzaam open ik mijn ogen. Een barstende hoofdpijn overvalt me. Zuchtend kijk ik naast me en zie een meisje liggen. Hoe heette ze ookalweer? Ik schud mijn hoofd even als teken dat ik het niet weet. Haar bruine haar ligt sierlijk op het kussen.
Ik ga rechtop zitten en sta op. Op mijn gemakje loop ik naar de badkamer en stap in de douche. De warme stralen verwarmen mijn huid.
Ik stap uit de douche en pak wat kleren uit de kast die ik aantrek. Een blauwe spijkerbroek en een roze t-shirt. XXXL, zoals altijd. Ik trek een bandana over mjn hoofd en loop terug de kamer in. Als ik naar mijn bed kijk zie ik dat deze leeg is. Als ik dichterbij kom zie ik een briefje op het bed zitten.
'Was leuk.' Daaronder staat een telefoonnummer en tot slot: 'Xx Katy.'
Katy, dat was het. Dat was haar naam. Ik prop het briefje in mijn broekzak en loop mijn kamer uit de trap af. Beneden zit Bill aan de keukentafel te gapen. 'Hoofdpijn.' mompelt hij en lopt naar het keukenkastje. Hij pakt een doosje met aspirines eruit. 'Ik ook.' mompel ik en ga ook aan de keukentafel zitten. Bill gooit me een flesje water toe en brengt me daarna een aspirientje.
'Was het leuk gisteravond?' grinnikt Bill. Ik werp hem een boze blik toe. Bill stopt met grinniken en gijpt naar zijn hoofd. Nu is het mijn beurt om te lachen.
Slecht idee. Hoofdpijn overvalt me weer en geljk stop ik met lachen. 'Krijg je ervan.' mokt Bill. 'Jouw schuld.' bijt ik terug. Bill zucht en gaat op de bank voor de TV zitten. Zijn hoofd rust op de rugleuning. Zijn knieën zijn opgetrokken.
Ik loop naar de kelder en pak mijn Gibson gitaar. Ik speel met de snaren. Geluid volgt.
Ik hoor dat er iemand de trap oploopt. Bill opent mijn deur. Ik kijk op. 'Tom. Er staat iemand aan de deur voor je.' zegt hij en sluit de deur weer. Ik zucht even en zet mijn Gibson gitaar weg.
Langzaam loop ik de trap af. De trap kraakt bij elke stap die ik zet. Een vertrouwd geluid. Langzaam slof ik de gang door, naar de voordeur. Als ik zie wie er in de voordeur staat worden mijn ogn groot.
Katy
Zo verbaasd als ik ben weet ik niet wat ik moet zeggen. 'Katy?' breng ik stamelend uit. Katy bijt op haar onderlip en knikt langzaam. 'Wat is er?' vraag ik. Deze keer zelfverzekerder. 'Ik.' stamelt ze. 'Ik ben iets vergeten.' Ik knik en laat haar langs me gaan. Snel loopt ze de trap op. De trap die kraakt bij elke stap die ze zet. Normaal klinkt het zo vertrouwd, maar nu Katy op de trap loopt is alles anders.
Als ik door heb dat ik staar knipper ik een paar keer met mijn ogen en loop daarna snel achtrer Katy aan. Ik loop naar mijn kame, waar ik vermoed dat ze is. Ja hoor. Katy is in mijn kamer.
'Wat zoek je?' vraag ik. Katy kijkt verschrikt op en stopt snel wat spullen in haar plastic tas. Verschrikt kijkt ze me aan. 'Niks.' stamelt ze. 'Ik heb het al.' Snel loopt ze langs me heen de trap af. Elke keer lijkt het geluid van de trap anders te klinken als Katy van de trap afloopt. Wat is dat toch? Ik besluit mijn hoofd en niet over te breken en loop nel Katy achterna. Bij mij klink de trap wel heel de tijd hetzelfde.
Als ik beneden kom zie ik nog net hoe Katy de deur achter zich dicht trekt. Bill komt naast me staan. 'Wie was dat?' vraagt hij en kijkt naar de deur. 'Katy.' fluister ik zachtjes. Ik meen in mijn stem een tikkeltje angst te horen. Waarom? Wat is er met Katy toch aan de hand?

Nog niet heel erg groot, dit stukje is vooral om te proberen.