Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen n schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Tokio Hotel » Ich kann auch ohne dich -Tijdelijk inactief- » DEEL 2: 4 Jaar later:

Ich kann auch ohne dich -Tijdelijk inactief-

29 okt 2009 - 21:01

1147

5

373



DEEL 2: 4 Jaar later:

OMG! Was jij dat? Jonas lachte luid bij het zien van de foto in mijn agenda. Ja problemen mee?! Zei ik kattig terug. Ik wil het zien! en voor ik de kans kreeg om de foto terug op te bergen liep Charissa er meer door de kamer te springen. Super nerd Roxan! giechelde ze. Ik was geen nerd! riep ik verbaasd terug en duwde haar naast Jonas op het bed en gaf haar een por in haar zij. Oké, oké je bent geen nerd! riep ze snel en ze sloeg mijn hand weg voor een tweede aanval. Nou, ik weet niet. Ze ziet er toch vrij grijnsde Jonas en voor hij zijn zin kon afmaken sprong ik boven op hem. Ik hield zijn armen met een hand boven zijn hoofd tegen het bed en met de andere kietelde ik hem in zijn zij. Wat zei u meneer? Je mag dan wel twee jaartjes ouder zijn maar ik ben en blijf beter grijnsde ik. Hij schudde de blonde pluk haar voor zijn oog weg. Ja, je bent de beste grijnsde hij. gaan we braaf zijn? Dan laat ik je los. Ik ben altijd braaf! zei hij liefjes. Ik liet hem los en voor ik het wist waren de rollen omgekeerd en lag ik vanonder. Char? Hulp graag. Giechelde ik. Umh.. toch maar niet. Ik ga Floor beneden met het drinken helpen. Grijnsde ze terwijl ze naar de deur liep. Zeg dan dat ze haar geliefde broer van me moet komen halen. Terwijl Jonas mij ongenadig bleef verder kietelen wist ik met mijn been hem van me af te duwen, of nee laat maar. Riep ik Charissa nog achterop.

Ik moest lachen toen Jonas daar zo zielig naast het bed lag. Jij bent echt de slechtheid zelve! pruilde hij met zijn beruchte puppyblik. I know! Ik ben er trots op. antwoordde ik op een te vrolijke toon. JONAS! Telefoon! gilde Floor van beneden. Ik kom al Hij sprong recht en ik hoorde hem de trap af snellen. Ik raapte de foto van de grond en bekeek hem nog eens goed. Ik had nog steeds dezelfde blauwe ogen en blond haar. Alleen was mijn haar nu vrij warrig opgeknipt met een bles. Mijn kledingstijl was ook compleet veranderd. Ik zag er niet meer zo kwetsbaar en verlegen uit. Dat was ik ook niet meer, ik was hard en ongenaakbaar. In ieder geval zo kwam ik over. Met mijn tong tussen mijn tanden zocht ik naar meer verschillen. Toen ik het ijzer van mijn tongpiercing tegen mijn tanden voelde tikken wist ik het. Hoe stom ben je omdat te vergeten. Waarschijnlijk nog de dingen die mij meer hebben doen veranderen. Ik had in mijn rechterneusvleugel een klein blinkertje, deze had ik samen met Charissa laten zetten, 2 maanden nadat ik hier aankwam. Mijn tongpiercing had ik nu een goed jaar. Ik wilde hem al lang maar nooit echt concrete plannen gemaakt, dat net hetzelfde met de tribal op mijn onderrug. Ik ging voor de spiegel staan en trok mijn T-shirt vanachter een klein beetje omhoog. Net boven mijn broek kwam een fijne tribal met een roos erin verwerkt tevoorschijn. Jonas vergeleek mij altijd met een roos. Ik zag er misschien lief en zacht uit maar als je te dicht bij kwam kon je je wel eens flink vergissen. Het is niet dat ik geen vriendjes heb gehad maar sinds dat ik in Duitsland ben vertrokken heb ik een zware afkeer van players. Een flirt zal bij mij ook nooit zo snel indruk maken als bij anderen. De meeste mensen denken dan ook dat Jonas en ik een koppel zijn. Maar hij is eerder mijn beste vriend dan iemand om verliefd op te zijn. Hij is wel net als mij een wildebras, en dat tot tegenstelling van zijn zus. Floor is niet dat rustig maar ze is toch terughoudender dan Jonas. Jonas is een flap uit terwijl Floor eerder zal nadenken voor ze wat zegt, wat er voor zorgt dat ze je niet snel zal kwetsten en ze ook degene is die je het meest kan vertrouwen. En dan heb je nog Charissa, een geval apart. Ze is net als mij soms hyperactief maar als ze een mindere dag heeft kan je beter oppassen. Ze is net zo impulsief, overactief en ijverig als mij. Als we ergens voor gaan maken we het ook af. En met deze 3 mensen heb ik mijn afgelopen 4 jaar gespendeerd. Vorige week ben ik 18 geworden en hadden ze voor mij een super feest georganiseerd. En dat alles zonder dat ik er wat van wist, soms zou ik ze echt wat willen doen. Maar dan bedenk ik dat het de mensen zijn waar ik op dit moment voor leef. De personen die er altijd voor je zijn.

Een oorverdovende kreet van Jonas weerklonk van beneden. Ik stopte snel de foto weg en toen ik halfweg te trap stond zag ik Jonas door de gang springen. Uit de keuken klonk gemompel waaruit ik kon opmaken dat Charissa en Floor over Jonas zijn hyperkinetisch gegil bezig waren. Net op het moment dat Jonas wild met zijn armen naar mij gebaarde dat ik moest komen sloeg hij het dienblad met drinken uit de handen van Floor die net uit de keuken kwam. De glazen sprongen in duizenden stukjes over de grond. Goed gedaan, ballerina! zuchtte ze, Ruim het nu maar op. Ja maar ik heb werk, Als roadie stond Jonas nog steeds hyper te springen. Wow relax. Probeerde Charissa hem te kalmeren en ze trok aan zijn schouders en dwong om stil te blijven staan. Roadie? Welke band? vroeg ik verbaasd. Jullie raden het nooit. Wacht ik zal een tip geven. Grijnsde hij Hun posters hangen zo ongeveer 15 keer in de gemiddelde meisjeskamer. Tokio Hotel! flipte mijn 2 vriendinnen en ze begonnen net als Jonas door de kamer te stuiteren.

Ik voelde mijn maag verkrampen. Jonas in de crew van Tokio Hotel? Ik wist dat Tom en de rest door aan het breken waren in Europa, en dat Charis en Floor er gek van waren. Maar Jonas. Dit kon hij toch niet menen?! Ik moest hier weg. Ik bedenk net dat ik eigenlijk al thuis had moeten zijn. Laters! en ik liet de rest verbaasd achter. Ik slenterde de straat uit. Dat was de slechtste smoes ooit! Wat moeten ze nu wel niet denken? Ik had tot hiertoe alle gespreken over TH gemeden. Maar nu dat Jonas als roadie gaat werken, vrees ik dat ik het hen ooit ga moeten vertellen. Gaan ze het wel begrijpen? Volgens mij verklaren ze me eerder voor gek dan dat ze het begrijpen. Maar dit zijn toch de mensen die ik het meest vertrouw? Ik had altijd steevast beweerd dat vrienden mensen zijn die je kunt vertrouwen. Maar hoe kan ik nu een vriendin voor hen zijn als ik hen niet vertrouw?


Reacties:


AnotherZero
AnotherZero zei op 7 nov 2009 - 11:43:
oeh. ik vind dat je echt leuk schrijft hoor *.*
& ik wil weten wat er is gebeurt met tokiohotel toen.
maar ik lees morgen verder.
prachtig (y)


Lyynnnn zei op 3 nov 2009 - 16:13:
Pfhahah Leuuuk


Kayley
Kayley zei op 2 nov 2009 - 15:04:
Het lastige is, is dat ik niet zo nieuwsgierig ben en op en neer stuiter wachtend op het vervolg omdat ik al VEEL meer heb gelezen. (Me feels powerful )
Maar dan nog blijft het leuk om het nog eens te lezen (Het was gewoon al 2 maanden geleden, ofzo )
Maar maar maar
Maar?
Waarom zeg ik maar?
Ohja, maar jij gaat gewoon na al deze stukjes nieuwe schrijven en dan kan ik ook op en neer stuiteren en wachten op vervolg.
(Dat is wel slim hé? o.o)



SimplySFiee
SimplySFiee zei op 29 okt 2009 - 21:35:
Leuk verhaal Ik hou van de schrijfstijl.
Ik ben benieuwd naar wat er nu eigenlijk tussen Roxan en Bill en Tom gebeurd is Ãâ??

Snel verder ^^ xxx


TrouweLezer
TrouweLezer zei op 29 okt 2009 - 21:28:
Oeh hoe gaat ze dat oplossen??

Snel verder??