Hoofdcategorieën
Home » Tokio Hotel » I Hate Georg & zijn Tokio Hotel!! » Hoofdstuk tien.
I Hate Georg & zijn Tokio Hotel!!
Hoofdstuk tien.
'
~Ik haat mijn stief broer!~
'Ashley'POV
Alex heeft net mijn wonde verzorgd en nu zitten we op mijn kamer. Ik heb hem alles verteld over Georg en de anderen.
Opeens vliegt mijn kamerdeur met een grote zwaai open. Van schrik spring ik op. Alex zit roerloos op mijn bed, als Georg mijn kamer in stapt. "Wath the fuck, doet jij hier?!" gil ik. Georg let niet eens op mij en kijkt alex aan. "Aah, is dat nou je fameuze tweelingbroer?" grijnst hij. "ja!" snauw ik en wil hem mijn kamer weer uitduwen. "Laat me los, bitch!" Ik knijp mijn ogen tot spleetjes en kijk hem woedend aan. "Wie denk je wel dat je bent? En trouwens, heb ik je de toestemming gegeven om mijn kamer te betreden? I Don't think so! Dus rot op!" "Jíj gaat eerst eens naar míj luisteren! Of ik vertel je moeder dat híj hier zit!" snauwt hij terwijl hij naar Alex wijst. Ik bijt op mijn tanden en sla mijn armen over elkaar. "Je hebt 2 minuten." Georg lacht arrogant. "Ik vond het echt zielig dat je zo begon te doen tegen Tom! Je moet eens zien hoe hij er nu uitziet! Een blauw oog, een bloedneus, een geschreurde lip!" somt hij op. Ik hoor Alex zachtjes grinniken. Hij vindt het blijkbaar best wel grappig. Ik eigenlijk ook wel, nu dat ik zo hoor wat ik allemaal heb aangericht. "Hou jij je er buiten! Fucking Emo!" sist hij naar Alex en vervolgd dan: "Hij is zelfs een dread kwijt!" "Ovedrijf vooral niet hoor! Zeg anders ook nog dat ik zijn arm gebroken heb, dat zijn been onder de blauwe plekken zit en dat hij nu op intensieve in het ziekenhuis ligt. Dan is het hélemaal compleet." zucht ik droog. Georg draait met zijn ogen. "Oké, hij was bíjna een dread kwijt.." "Leuk voor hem.." mompel ik. "Ben je klaar nu, met je belachelijke preek?" Georg wrijft met zijn hand over zijn gezicht en mompeld dan:" Met jou valt er ook níks aan te vangen!" Hij draait zich om, loopt mijn kamer uit en ik knal de deur achter hem dicht.
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.