FanFic.nl

I Hate Georg & zijn Tokio Hotel!!

Hoofdstuk elf.

'
~Alex is geweldig!!~

'Ashley'POV

"Wat een loser!" roept Alex uit. "Inderdaad!" geef ik hem gelijk. "Nu snap ik hélemaal wat je bedoelt!" Ik grijns.

Ik laat me langs hem op mijn bed vallen. "En wat doe jij nu je niet naar school gaat?" "haha, weet je dat geschorst zijn eigenlijk best wel leuk is?" grijnst Alex. Ik grinnik. "Ik ga skaten, kijk tv, ga op de computer,.. dat is wat is zo iedere dag doe.. lekker chill!" "Haha, ik moet vanaf morgen naar school. Bah, ik heb er écht geen zin in!" "Tjaa, misschien is het wel leuk! Je bent daar hélemaal nieuw, de leerkrachten kennen je nóg niet. " Ik grijns. "Jhuaa, misschien wel!" "Ja, je kan die leerkrachten eens lekker irriteren! Grappig toch! En dat is ook leuk voor je medeleerlingen, want waarschijnlijk maken die nooit zoiets grappigs mee!" Met een scheve grijns kijk ik Alex aan. "Je brengt me op goede ideeën, broertje!" "Ik heb í¡lijd goede ideeën heí !" Ik steek mijn tong uit.

"En heb je geen honger na je lange reis?" vraag ik. "Jaa, eigenlijk wel!" glimlacht mijn tweeling terug. "Zullen we ergens een frietje gaan eten?" "Oké!" stemt Alex in. "Ga jij via het raam. Anders ziet mama je sevens." "Dankje, laat mij maar weer via het raam naar beneden klimmen!" "Sorry, lieverd, maar wil je liever dat mama je sevens ziet? Dan stuurt ze je met de eerste beste auto/bus/trein terug naar België! En btw, je bent toch ook naar boven geraakt?" lach ik. "Oké, oké! Ik zie je buiten!" antwoordt Alex dan en begint al via het raam naar buiten te klimmen. Ik neem mijn schoudertas, gooi er mijn portemonee, gsm, iPod en fototoestel in. Ik open mijn kamerdeur en stommel dan de trap af.

"Alex?" sis ik als ik buiten in de voortuin sta. Shit, waar is hij nu? Hij is toch niet opgemerkt door mama heí ?! "í�lex?! fluister ik nog een keer. Opeens voel ik twee handen op mijn schouders. Verschrikt draai ik me om en kijk ik de lachende ogen van mijn vijf minuten oudere broer. "Aargh, Alex!" Ik geef hem een speels klopje tegen zijn schouder. "Weet je wel hoe erg ik geschrokken ben?!" Alex schiet in de lach. "Sorry, Ash!" Ik schud, nu ook lachend mijn hoofd en ga dan samen met Alex opzoek naar een frituur.

Reacties: