FanFic.nl

Teenage Wasteland [TC]

38.

Bill
Na het optreden. Het donker van de hotelkamer om ons heen. Haar handen, mijn handen, zijn handen, en die onverklaarbare spanning die zich overal in en uit weeft, ons met elkaar verbindt. Ik zoek haar mond en voel meteen Toms dreads tegen mijn gezicht, hij zoent vol overgave haar hals.
Mijn ogen wennen langzaam aan het duister. In de spiegel kan ik drie naakte lichamen om elkaar heen zien draaien. Waar begint wie? Geen idee. Ik streel Charlie’s rug en voel elektriciteit.
Polarize me.

Tom
Charlie’s billen drukken tegen mijn kruis. Ik begraaf mijn gezicht nog dieper in haar hals, bijt zachtjes. Ze kust Bill, ik kan het horen en ik voel zijn handen tussen mijn en haar lijf glijden om haar rug te strelen. Ik wikkel mijn armen om hen allebei heen tot ik Bill kan voelen, plant mijn nagels zachtjes in zijn heupen. Traag krult hij zijn ruggengraat van puur genot, laat Charlie’s lippen los en zoekt over haar schouder naar mijn mond.
Charlie laat haar hoofd achteruit zakken, in de holte van mijn hals en legt haar zachte handen over de mijne. Tweevoudige perfectie in mijn armen.
Sensitize me.

Bill
Charlie neemt de touwtjes in handen en stuurt ons richting het bed. Als een kat nestelt ze zich op de matras, Tom en ik gaan elk aan een kant van haar liggen. Met haar wijsvinger tekent ze langs mijn lippen, gaat er dan met haar tong overheen om een lange tongzoen uit te lokken. Tom vlijt zich aan zijn kant ook steeds heftiger tegen haar aan, kust bijna smekend haar schouders.
Charlie draait haar hoofd van me weg en gaat op zoek naar Tom. Hij is normaal een heftige kusser, maar vanavond doet hij alles langzaam, diep en met eindeloos veel gevoel. Over Charlie’s buik heen grijpt hij naar mijn hand en verstrengelt onze vingers.
Zonder waarschuwing verplaatst hij plots zijn aandacht van haar mond naar de mijne, bijt even in mijn onderlip voor hij met het puntje van zijn tong mijn piercing zoekt.
Wanneer we eindelijk hijgend de kus verbreken, zitten we half rechtop in bed en ligt Charlie op haar rug onder onze omhelzing naar ons te staren. Maanlicht weerkaatst van haar ogen tot in mijn binnenste. Ik voel me vreemd.
Complicate me.

[b]Tom[/b]
Charlie rolt zich over me heen, glijdt van het bed op de grond. Ze trekt me aan mijn enkel een eindje met zich mee, ik schuif gehoorzaam verder tot mijn voeten op het tapijt staan en ik verder languit op mijn rug lig. Ze likt langs mijn lies en ik spreid mijn armen als een gekruisigde. Bill krult mijn lijf om me heen, kust heel licht het zweet van mijn linkerslaap.
Ik kreun wanneer Charlie haar mond om mijn stijve sluit. Ik moet het haar nageven, hierin overtreft ze iedereen die ik al gehad heb, zelfs Bill. Ze speelt met het tempo, wisselt af tussen haar tong en haar lippen. Bill lacht zachtjes als hij ziet dat ik het moeilijk krijg. Ik smoor zijn gegiechel in een kus en bijt per ongeluk op zijn lip in plaats van de mijne wanneer Charlie haar tanden tegen mijn eikel zet. Prikkelingen door heel mijn lijf.
Elevate me.

Charlie
Mijn ogen weerkaatsen dubbel in hun blikken. Ik strijk mijn haren achterover, kruip bovenop Tom en laat me zakken. Meteen voel ik zijn handen op mijn bezwete rug. Ik draai de rollen om, trek hem bovenop me, sla mijn benen om zijn middel. Hij drukt zich op met gestrekte armen en kijkt op me neer, gaat met zijn linkerhand zacht langs mijn wang en stoot dan naar binnen.
Mijn blik gaan in een reflex naar de spiegel en even zie ik mijn eigen gezicht met de wilde, glanzende ogen. De demonen onder mijn oppervlak schemeren even door, ik zie de schaduw van mezelf achter mijn pupillen, de donkere zweem van het enige dat ik nooit uit mijn gedachten zal kunnen bannen. Zelfs nu niet. Zeker nu niet.
Bills gezicht boven me, ondersteboven. Hij glimlacht, buigt dan voorover om zijn broer te kussen. Tom probeert zijn ritme in mij te behouden, korte snelle stootjes die mijn binnenste in brand zetten. Ik klauw in de dekens, luister naar zijn ademhaling die in hetzelfde ritme gaat.
Gefascineerd bestudeer ik zijn samentrekkende buikspieren elke keer wanneer hij zich op zijn trillende armen omhoog duwt om zijn heupen beter te bewegen. Ik kan het niet laten om een kus op zijn borst te drukken. Tom lacht en sluit zijn ogen, haalt zijn lippen weg van Bills mond, concentreert zich op zijn bewegingen. Ik maak er gebruik van om ook een paar seconden ergens anders te zijn, bij dat verborgen stukje van mij dat ze niet kennen en nooit zullen zien zolang ik leef. Mijn reden voor alles.
Bill ligt naast Tom en mij, zijn rechterhand om zijn stijve, hij bekijkt alles met een wazige glimlach. Ik gebaar naar hem om dichterbij te komen. Heel licht kus ik zijn lippen, hap dan naar lucht wanneer Tom me in een orgasme werkt.
‘Lekker,’ hijgt hij in mijn oor. Grijnzend sla ik mijn benen wat steviger om hem heen en beweeg mijn heupen mee in zijn tempo. Hij perst zijn lippen op elkaar en werpt zijn hoofd in zijn nek, alsof hij zo zijn controle weer kan vinden.
Mijn hand kruipt over Bills buik, neemt de plaats van zijn hand in. Hij maakt een goedkeurend geluidje, sluit zijn ogen en vouwt zijn handen onder zijn hoofd.
Mijn pols volgt het tempo van Tom, tot de tweeling zo goed als gelijktijdig hun zuchten laten overgaan in hijgen. Tom smoort zichzelf met samengeknepen lippen en verliest de kracht in zijn armen, komt zwaar op me neer terwijl ik hem voel klaarkomen. Hij kust mijn hals, mijn wang, mijn mond, en trekt zich dan terug. Ik voel zijn sperma nog warm tussen mijn dijen uit lopen.
Bill verkrampt en geeft een luide kreun, spuit dan zonder waarschuwing een witte lading over mijn hand en zijn eigen onderbuik. Geen vijf seconden tussen hen in, soms is hun band best freaky. Zelfs voor mij.
Tom drukt zich overeind, nestelt zich bovenop zijn broer en veegt nauwgezet alles van hem af met een punt van het laken. Ik doe hetzelfde met mijn hand en ga rechtop zitten, mijn benen onder me gevouwen en bekijk hen ongegeneerd.
Wanneer ze eindelijk hun liefkozingen staken, kruip ik op handen en knieën naar hun toe en meteen openen ze hun omhelzing, trekken mij in hun midden.
‘Je bent mooi, Charlene,’ fluistert Tom.
‘Voor de laatste keer, Tom, ik heet Charlie. Alleen mijn ouders zeggen Charlene.’
‘Hij heeft wel gelijk. Je bent bloedmooi,’ valt Bill bij. ‘Een bloedmooi raadsel.’
‘Zo mysterieus ben ik echt niet, en zeker niet zo mooi,’ wuif ik hun opmerkingen weg.
‘Jawel.’ Tom knikt heftig en draait mijn hoofd naar hem toe, bestudeert mijn gezicht in het maanlicht dat in spinragfijne straaltjes door de gordijnen piept en de kamer heel subtiel verlicht. ‘Ik denk dat het door je ogen komt. Zeemeerminblauw.’ Ik proest het uit.
‘Hoe kom je daar in godsnaam bij?’
‘Zo donker als de zee net na zonsondergang, maar met het licht van de opkomende maan. Het uur van de zeemeermin,’ doet Bill er nog een schepje bovenop.
‘En dat is ongeveer alle poëzie die ik nu nog kan verteren. Hou er maar mee op, Bert en Ernie.’
‘Ik kan nog meer, hoor!’ roept eeuwig haantje-de-voorste Bill uit.
‘Laat maar,’ grinnik ik en trek de dekens over ons heen. Ik draai me op mijn zij en krijg meteen Toms armen om me heen en Bills rug drukt warm tegen mijn borst.
‘Slaap ze,’ murmelt Tom. Bill antwoordt zelfs niet meer, en tien minuten later slapen ze allebei vast.
Ik lig op één elleboog en staar over het slapende achterhoofd van Bill heen naar de spiegel, naar dat gezicht. Charlene. Charlie. Wie ben ik? Hoe ben ik in deze shit terecht gekomen? En hoe lang nog voor ik weer zal moeten vertrekken?
Ik veeg een traan in het kussen en laat een trillende zucht ontsnappen. Ik wist dat het niet kon blijven duren, maar ik had nooit gedacht dat ik het zo moeilijk zou krijgen. Dat ik om die twee zou gaan geven.
Morgen. Morgen moet ik weg. Ik ben al te lang gebleven. Ik sluit mijn ogen en verlies mezelf in hun geur en hun gedeelde warmte. Ik heb ze tenminste iets geleerd, of dat hoop ik toch. Mijn lessen over liefde. Dat is alles wat ik hen kon geven. Ik hoop dat ze het zullen begrijpen. Ik hoop dat het genoeg is.

Voor Yasmine, she knows why.

Reacties: