Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Tokio Hotel » Daughter and Son of a Kaulitz » 7

Daughter and Son of a Kaulitz

3 nov 2009 - 19:07

1199

0

334



7

Yin:
Ik rende even naar beneden naar de keuken. Mama en papa zaten aan tafel nog te ontbijten en ik pakte een dienblad. Twee glazen gingen er op en een pak drinken. Ik pakte wat snoep uit een van de kastjes en liep daarna voorzichtig met het dienblad naar mijn kamer. ‘waarom heb je 2 glazen nodig?’ vroeg papa met 1 opgetrokken wenkbrauw. ‘o gewoon, ik heb dorst en word er gek van telkens mijn glas in mijn kamer te moeten zoeken.’ Voor papa verder kon vragen liep ik de kamer uit en ging de trappen op. bij mijn deur hield ik halt. En nu? Hoe moest ik nou weer aan gaan kloppen met een dienblad in mijn handen? Een hand vasthouden? Nee doe dat maar niet Yin, dan laat je het zeker vallen zo onhandig als je bent. Uiteindelijk schopte ik voorzichtig 3 keer tegen de deur en klikte ik met mijn elleboog 1 keer tegen de deurkruk. Daarna kwam ik binnen en zat Jish achter een van mijn banken. ‘ik ben het hoor!’ zei ik terwijl ik het dienblad op het salontafeltje zette. Jish kwam achter de bank vandaan en nam weer plaats op de bank. ‘weet je dat dit best wel raar is?’ zei hij nadat ik hem een glas met drinken gegeven had. ‘Hmmm? Wat raar?”¯ nou gewoon, dit. Ik bedoel, ik heb je vorige week ontmoet en nu kom ik gewoon bij jou binnen in je kamer. Dat is toch raar?’ ik knikte. ‘tja eigenlijk wel. Maar het lijkt alsof ik je langer al ken en we zijn toch familie? En daarbij vind ik het juist leuk om eens andere kinderen in huis te hebben. Normaal is het altijd saai thuis en door al die dingen die verzwegen worden voel ik me gewoon eenzaam. En ik weet dat jij niet een slecht persoon bent.’ ik keek dromerig uit het raam naar de tuin. ‘gister zong papa een lied voor me toen hij me naar bed toe bracht. Het klonk zo vertrouwd in mijn oren terwijl ik het lied helemaal niet kende. Er lag zoveel gevoel in. Vooral in het laatste zinnetje. “an diener seite…”¯ met een ruk zat Jish recht en verslikte zich in zijn drinken. Ik schrok en klopte hem op zijn rug. Nadat hij uitgeproest was vroeg ik hem wat er was. ‘ik ken dat nummer! Pa heeft het me op de gitaar geleerd. De tekst ken ik niet maar ik weet wel dat het nummer zo heet! Pap zei dat het door een speciaal iemand was geschreven.’ Ik keek hem vol ongeloof aan. ‘dat meen je niet! Kun je het deuntje zingen?’ Jish keek even naar zijn voeten. ‘alleen als je niet gaat lachen of me raar gaat aankijken. Ik ken alleen het deuntje en kan het alleen neuriën en op de gitaar.’ Ik knikte en sloot mijn ogen. Jish neuriede eerst wat andere tonen maar al snel herkende ik het en bij sommige delen kon ik ook mee neuriën. De laatste zin fluisterde ik en vervolgens opende ik mijn ogen weer. Jish keek me stralend aan. ‘ik durf te wedden dat dit ook een lied uit die map was!’ zei ik vrolijk. Jish knikte. ‘maar kan je het echt op de gitaar spelen?’ vroeg ik en weer knikte hij. Ik zette mijn allerliefste poppenstemmetje op en deed mijn puppyeyes zoals ik van papa geleerd had en vroeg toen smekend aan Jish; ‘wil je het me alsjeblieft leren! Alsjeblieft!!!’ Jish moest lachen om mijn gedoe en knikte. ‘dat wil ik wel hoor, als jij gitaren hier hebt.’ Ik knikte enthousiast. ‘ja hoor die heb ik in de studio ruimte waar we binnen kwamen. Papa heeft er 5 staan waar ik eigenlijk niet op mag spelen laat staan aanraken.’ Jish knikte en vroeg toen langzaam met kleine blos op zijn wangen; ‘maar wil jij mij dan leren zingen?er is niets liever wat ik zou willen dan dat.’ Hij keek een beetje beschamend naar zijn voeten. ‘wat is er? Jongens mogen toch ook gewoon zingen?! Mijn pap zing zo vaak met mij dus waarom jij niet.’ Jish keek op in mijn ogen en zijn bijna gele ogen flonkerde. ‘deal dan? Ik leer gitaarspelen van jou en jij leert zingen van mij.’ Plechtig schudde we de handen en vervolgens gingen we weer heel voorzichtig naar de studio.
in de studio aangekomen gingen we het linker ruimtentje binnen. Ik wees op het rek met de gitaren en op de Gibson in de kast. ‘ik zou voor al het goud in de wereld op dat ding willen spelen. Maar helaas heb ik het sleuteltje niet.’ Jish ging dichter bij de vitrinekast staan en bekeek de gitaar eens goed.’gek.’ mompelde hij. ‘mijn pa markeert zijn gitaren meestal. En ook staat er op de meeste exemplaren datzelfde teken. Kijk maar daar.’ Ik moest helemaal schuin langs het glas kijken eer dat ik wist wat hij bedoelde. Er stond een zwarte cirkel op de zijkant met een hoofdletter T waarbij er nog 2 strepen onder zaten. ‘hé dat is me nog niet eens opgevallen.’ Zei ik. Ik sloeg het figuurtje op in mijn hersenpan en vervolgens pakte ik 2 gitaren uit het rek vandaan. De Morgan gaf ik aan Jish en de elektrische Fender pakte ik zelf en sloot hem aan op een versterker. ‘weet je zeker dat je ouders je niet zullen horen?’ vroeg Jish onzeker toen ik een keer lekker hard de snaren aan sloeg maar ik schudde mijn hoofd. ‘zodra er iemand binnen komt of de deur opent gaat het lampje boven de deur branden. We worden dus wel gewaarschuwd en dit hok is zeker weten helemaal geluidsdicht.’ Jish knikte en deed de riem van de gitaar over zijn nek zodat de gitaar losjes kon hangen. ‘oké, weet je alle noten eigenlijk al?’ ik knikte heftig en Jish knikte daarop goedkeurend. ‘bij dat nummer heb je een aantal opeenvolgende noten die eigenlijk vaker herhaald worden. Probeer dit eens?’ hij sloeg zacht een paar noten aan en ik speelde ze feilloos na. ‘je bent helemaal niet slecht moet je weten! Ik vraag me af of ik je nog wel wat kan leren.’ Ik glimlachte verlegen en Jish liet de volgende reeks noten zien. Ook deze waren niet moeilijk en al snel kende ik de inleiding en het refrein van het nummer. Hierna kwamen de moeilijkere noten en reeksen en deze hadden we na enige tijd ook onder de knie. ‘je bent een snelle leerlinge moet ik zeggen.’ Zei Jish en ik bloosde een beetje. ‘kijk, in principe hoef jij niets meer te leren. Als je alle noten wel een beetje kent hoef je eigenlijk alleen maar te luisteren naar een muziekstuk en die noten gebruiken. Ik moet wel toegeven dat de juiste noten oppikken uit muziek nu ook niet het simpelste is maar je hebt eigenlijk niet meer nodig dan de beheersing over je gitaar.’ Ik knikte begrijpelijk. ‘dat geldt ook zo voor zingen. Je hoeft daarvoor niet eens noten te kennen. Als je gewoon goed luistert naar de klanken is alles eigenlijk al goed!’ we moesten beide breed grijnzen en vervolgens zette we de gitaren aan de kant. Nu was het mijn beurt om Jish wat te leren.


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.