FanFic.nl

Daughter and Son of a Kaulitz

8

Jish:
De middag vorderde snel naar mijn gevoel. We hadden veel plezier met elkaar en ik vond het geweldig les te krijgen in het zingen. Op het einde pakte ik de gitaar er weer bij en het bladmuziek. ‘zullen we?’ vroeg ik en gelijk pakte Yin ook haar papieren.
Het was even zoeken maar al snel vonden we de juiste tonen en klanken. Yin telde af en ik sloeg aan. Yin viel bij en samen speelde we de intro. Yin begon te zingen en aangezien zij het deed ging ik automatisch ook mee doen. Het lied vloeide weer over mijn lippen. Zacht, teder maar ook hard en krachtig. Mijn vingers gleden als vanzelf over de snaren van het instrument en mijn gevoelens namen de overhand. Mensen noemen het spelen vanuit je hart en op dat moment begreep ik wat ze bedoelde. Ik zag Yin hetzelfde hebben en beide glimlachte we terwijl we het nummer speelde en zongen. Op het einde waren we beide even stil. Nog nagenietend van het nummer wat zo geweldig was voor ons.
Na een paar seconden keek ik op mijn horloge. Stik, 4 uur al. Ik stond op en zette de gitaar weer in het rek. ‘ik moet gaan. Anders heb ik straks weer een preek van mam en daar zit ik niet op te wachten.’ Yin knikte teleurstellend. ‘jammer, het was net zo leuk.’ Zei ze bedroefd. ‘hé ik kom snel weer langs.’ Zei ik en daarop klaarde haar gezichtje weer een beetje op. ‘ja dat is leuk! Gaan we dan weer oefenen?’ vroeg ze en ik moest lachen om haar vrolijkheid. Net een klein kind in een snoepwinkel. ‘wel, als jij dat wilt natuurlijk!’ zei ik. ‘maar ik moet nu echt gaan.’ Yin knikte en stond ook op. ‘o, wacht nog even!’ riep ze plots en haalde haar mobiel uit haar zak. ‘nummers uitwisselen? Dan kun je van tevoren bellen als je komt. Of gewoon als je je verveelt.’ Ik knikte en haalde mijn mobiel uit mijn tas. Snel wisselde we de nummers uit en daarna kroop ik via het raampje naar buiten. ‘tot snel Jish!’ riep ze nog en ik zwaaide nog even alvorens ik wegrende over het terrein.

de auteur:
Dit was al de 2e ontmoeting tussen de twee kinderen. Er zouden nog vele volgen. Beide krijgen ze een sterke band met elkaar en samen hebben ze veel plezier. De kinderen zijn veel vrolijker en opgewekter en dit is niet ongezien door de ouders van de kinderen. Jish sluipt vaker het huis uit om naar Yin te gaan en ze zijn ook al een aantal keren stiekem van het terrein af gegaan om rond te lopen in de stad. Ook zijn ze al een aantal keren net aan niet betrapt. Hun favoriete bezigheid is het bespelen van gitaar en zingen in de studio waar ze dan ook grote tijd samen doorbrengen. Het nummer “Durch den monsun”� spelen ze al vaker en kennen het nummer nu bijna achterstevoren zowat.
De kinderen worden ook als nieuwsgieriger naar hun ouders. Want wat verbergen die toch! De laatste tijd zijn de vaders van de kinderen standaard de hele zondag weg. En waar ze heen gaan? Joost mag het weten. En wat is dat rare logo toch op de gitaren? Waar is de vader van Jish dan zo beroemd mee? En waarom verbieden beide vaders hun kinderen om te doen wat ze echt willen?
Wat zijn al die geheimen!

Yin:
Hijgend houd ik halt bij het hek van een groot huis. Snel pak ik mijn mobiel en druk op sneltoets 3. De toets die ik heb ingesteld voor Jish. De beltoon gaat over en even later word en slaperig opgenomen. ‘met Jish?’ klinkt er vanaf de andere kant van de lijn en ik moet even diep ademhalen voor ik mijn verhaal begin. ‘met Yin!’ zeg ik eerst. ‘Yin? Waarom bel je? Het is 2 uur ’s nachts!’ de slaperige stem van Jish verteld me dat hij echt ver van de wereld nog is. ‘3 maal raden waar ik sta!’ roep ik vrolijk. ‘in je kamer?’ krijg ik als antwoord terug. Had ik kunnen verwachten natuurlijk. ‘nee sufkop! Ik sta hier bij een huis. Een huis waarvan ik weet dat ik familie heb wonen. Zegt dat je iets?’ even is het stil. ‘hoe kom jij in godsnaam uit huis dan als jij voor mijn deur staat!’ roept Jish in mijn oor. Ik houd even mijn mobiel iets van mijn oor af. ‘rustig maar, niet zo schreeuwen ik ben niet doof! Ik ben gewoon uit huis geslopen en heb zo een zelfde briefje op de tafel neergelegd die jij ook wel eens gebruikt als je niet gestoord wilt worden in je kamer zogenaamd.’ Ik hoor Jish grinniken aan de andere kant van de lijn. ‘ik heb nog eens slechte invloed op je! Maar je bent hier toch dus heb heel even een momentje. Ik kom er aan.’ Er werd opgehangen en ik ging met mijn rug tegen het hek aan slaan leunen.

‘waah!’ en toen lag ik op de grond. Jish keek me aan terwijl ik op de grond lag met een enorme grijns. ‘had je niet even kunnen zeggen dat het hek naar binnen toe open ging?!’ vroeg ik terwijl Jish me overeind trok. ‘jij staat hier in het zwart gekleed tegen een hek aan! Hoe moest ik nou zien dat je dan tegen dat hek aan stond?’ ik rolde met mijn ogen maar dat was waarschijnlijk in het donker niet te zien. ‘kom je mee? Ik blijf echt niet buiten staan!’ zei Jish terwijl hij me mee trok het pad op.

We kwamen een hal binnen en Jish trok me gelijk de trap op. ‘de meest linker deur is van mij. Die andere deuren zijn voor de badkamer van mijn ouders, de studeerkamer, de trap naar zolder toe en de rommelkamer. Die trap daar leid naar mijn ouders hun kamer.’ Jish praatte vrij hard vond ik en ik fluisterde dat hij beter zachtjes kon doen wilde hij zijn ouders niet wakker maken. Daarop lachte Jish alleen maar. ‘mijn ouders die wakker worden van dit miezerige geluid? Echt niet! Iets wat mijn ouders enorm gemeen hebben is dat ze zelfs door en kernbomontploffing heen zouden slapen! Ik kan nog zoveel lawaai maken en nog horen ze het niet of ze slapen gewoon door!’ ik moest lachen bij het idee alleen al. We liepen de kamer van Jish binnen en ik keek mijn ogen uit. Het was echt een kamer waarvan ik zou dromen! ‘heb jij die gemaakt?’ vroeg ik aan hem terwijl ik naar de tekeningen op zijn bureau wees. Jish knikte verlegen en ik liep naar het bureau en pakte een paar tekeningen in mijn hand. ‘ze zijn mooi.’ Zei ik. ‘hé, deze maakte je toch die keer dat je op zondag zo lang bij het raampje moest wachten?’ik had de tekening vast van de boomgeest. Hij was nu helemaal afgewerkt en de levendigheid sprong er van af. Ik draaide een rond in de kamer. ‘nou wil ik zeker wel ruilen van kamer!’ zei ik en Jish begon te lachen. ‘Is goed hoor! Bel jij de ik wil mijn kamer verwissel dienst even?’ we dolde zo nog wat en Jish liet mij zijn kamer zien. Het mini kamertje vond ik helemaal het einde. ‘jij hoeft tenminste niet telkens naar beneden te sluipen!’ zei ik terwijl ik door het kamertje heen keek. Ik zag dat Jish een grote gaap onderdrukte. ‘je bent moe. Ik kan beter maar naar huis gaan.’ Zei ik maar Jish schudde zijn hoofd. ‘hoeft niet! Ik heb morgen toch eerste uur vrij.’ Ik schudde mijn hoofd. ‘je moet toch gaan slapen. Morgen school. Dus dan moet je nog een beetje fit je bed uit komen!’ Jish zuchtte. ‘maar je kan ook hier blijven slapen!’ zei hij plots. ‘morgenochtend sluip je dan gewoon het huis uit en ga naar je eigen huis. Je had toch dat briefje neergelegd? Dan kun je gewoon via de voordeur naar binnen want dat lijkt het net of je echt buiten geweest bent!’ het idee klonk niet erg stom. ‘en waar moet ik dan slapen?’ vroeg ik. ‘oops,daar had ik nog niet aan gedacht.’ Zei Jish. ‘ik hoop dat je bed groot genoeg is?’ zei ik lachend en Jish kreeg een kop als een boei. Ik moest lachen om zijn rooie kop en Jish liep snel naar zijn kledingkast. ‘hier een slaap shirt.’ Prevelde hij en ik nam het enorme shirt aan. Jish wees me waar zijn badkamer was en daar kleedde ik me om. Ik haalde mijn make-up van mijn gezicht en vlocht snel een losse vlecht in mijn haren. Hierna liep ik weer de kamer binnen en stapte we beide aan een kant van Jish zijn bed in. ‘welterusten.’ Mompelde we beide en hierna knipte we de lampjes naast het bed uit.

Reacties: