FanFic.nl

Yana Johnsson

Hoofdstuk 6: Zusje

‘Heb jij een zusje?’ vraag ik haar na een paar minuten stilte. ‘Ja, ze was 5 toen ik getransformeerd werd. Ze heette Holly. Maar ze leeft nu niet meer. Ik bedoel, ik ben nu al zo’n 100 jaar vampier en hoeveel mensen worden nou nog 105?’ antwoord ze, ze zucht. ‘Het spijt me voor je!’ fluister ik. ‘Had jij een zusje?’ vraagt ze dan. ‘Ja, ik had er 3. 1 was ouder en 2 waren er jonger. De jongste waren een tweeling. Ik mis ze zo!’ antwoord ik zacht, terwijl er weer een traan over mijn wang loopt. Ik had mijn oudere zus en jongere zusjes uit mijn hoofd proberen te zetten. Het was aardig gelukt, maar nu Lola er weer over begon.. ‘En Marc? Had hij zusjes of broertjes?’ vraag ik voorzichtig. ‘Dat weet ik niet, hij laat er nooit wat over los, hoe veel ik er ook over doorvraag. Hij wil er gewoon niet over praten denk ik..’ antwoord ze, ik knik begrijpend. Zo blijven we nog een tijdje zitten zonder wat te zeggen. Opeens hoor ik geklop op het raam. Het is al donker, dus je kunt niet goed zien wie er staat. ‘Lola, verwacht jij iemand?’ vraag ik zacht. Ondanks dat ik een vampier ben, kan ik soms nog best bang zijn voor dingen. ‘Blijf maar zitten, ik ga wel kijken!’ zegt Lola. Ik blijf tegen de muur zitten en Lola staat op. Ze schuift het raam open en een meisje vraagt zacht of ze even binnen mag komen. Ik druk het lichtknopje boven mijn hoofd aan om het tafereel wat beter te kunnen zien. Het meisje bekijkt Lola goed. ‘Lola?’ vraagt het meisje dan voorzichtig. ‘Hoe weet jij mijn naam? Wie ben jij?’ vraagt Lola koel. Het meisje haalt een foto uit haar broekzak. Ik sta op en ren naar ze toe. ‘Lola, dat ben jij!’ roep ik. Lola pakt voorzichtig de foto van het meisje aan en ik kijk over haar schouder mee, wat moeilijk gaat omdat Lola een stukje groter is dan ik. Ik sta op mijn tenen en val bijna vooruit maar kan net mijn evenwicht bewaren. Het is een sepiakleurige foto met Lola in een prachtige witte jurk. De lach is nog echt, gemeend. Anders dan dat ik nu wel eens van haar zie. ‘Hoe kom je aan die foto?’ vraagt Lola zacht, ‘Voor zover ik weet heeft niemand die gehad!’ ‘Ik heb m van mama!’ zegt het meisje zacht. Lola bekijkt het meisje eens goed en fluisterd dan vragend: ‘Holly?’ Het meisje knikt en kijkt Lola lachend aan. ‘Holly!’ roept Lola dan heel hard. Ik loop stiekem de kamer uit, om hen even alleen te laten. Ze hebben elkaar zo lang niet gezien! Ik loop naar beneden en Jess vraagt: ‘Wie gilde daar net zo?’ ‘Lola!’ antwoord ik, ‘Holly is boven!’ Ik loop droog door naar de kamer en plof tussen Marc en Joseph op de bank. ‘Waar is Lola?’ vraagt Marc verveeld. ‘Boven..’ antwoord ik. ‘Wat doen?’ vraagt hij door. ‘Praten met Holly..’ antwoord ik. ‘Wie is Holly?’ vraagt hij, nu verbaasd. ‘Haar zusje!’ zeg ik met een glimlach. ‘Zusje?’ klinken de stemmen van Marc, Joseph, Lucy, Jess en Nicolas tegelijk. ‘Heeft ze jullie dat nooit verteld?’ vraag ik verbaasd. Ik had gedacht dat ze dit wel gezegd zou hebben, ik bedoel, als je aan het gesprek van net denkt! ‘Nee!’ word er door elkaar gezegd. ‘Dan moet je het haar zelf maar vragen!’ zeg ik met een glimlach, blij dat ik nu wel iets van Lola weet, wat de rest nog niet weet.

Reacties: