FanFic.nl

Kicked out for Love.. {Antic Cafe}

Tears will disappear when it rains..(#1)

“Toe nou, ik wil naar binnen! Het is zo koud hierbuiten!”� Roep ik wanneer Miku de deur niet open krijgt.

Dikke regendruppels vallen op mijn bevroren lichaam.

Zware donderslagen laten me steeds opnieuw schrikken.

Het felle licht van de bliksem laat me af en toe het gezicht van Miku zien.

Zijn ogen kijken angstig naar de sleutel die hij in zijn handen heeft.

Hij krijgt hem maar niet in het slot dat op de voordeur van zijn ouders huis zit.

“Hij past echt niet..”� Roept hij boven al het kabaal van de natuur uit.

Ik ga naast hem staan en neem de sleutel van hem over.

Met mijn bevroren vingers probeer ik de sleutel vast te houden, maar dat lukt me niet.

Ik probeer de sleutel in het gat te duwen maar hij past er echt niet in.



Alle lichten in het huis zijn uit en hoe vaak we ook aanbellen, zijn ouders blijven ons negeren.



We waren net een weekendje weg geweest met zijn tweeën, naar het strand, het was zo romantisch.. En het eerste wat er gebeurt als je thuiskomt is deze stort regen.

Maar zijn ouders hebben mij nooit gemogen, in het begin hebben ze hem zelfs verboden met mij om te gaan. En de laatste tijd hebben ze veel gedreigd, de bedreigingen zijn nu dus werkelijkheid geworden..



“Ze hebben nieuwe sloten erop laten zetten, ik wet het zeker..”� Zucht Miku. “Waar moeten we nu heen?”� Vraagt hij me.

“Ik weet het niet.. Naar mijn ouders niet in elk geval, die hebben het niet zo op mij..”� Mompel ik.

Ik laat mijn tas op de grond vallen wanneer ik een traan langs Miku’s gezicht zie gaan.

Duidelijk een traan, geen regendruppel.

Ik loop naar hem toe en omhels hem.

“Dat deden ze heus niet om jou! Die sloten hebben ze verwisseld omdat je bij mij bent.. Omdat je zoveel van me houd, en daardoor niet naar ze wil luisteren. Het is niet jouw fout, het is de mijne..”� Zeg ik hem zacht terwijl ik met mijn hand door zijn haren kroel.

Reacties: