FanFic.nl

Nightmares And Special Persons

Chapter 3

De nachtmerries die ze 's nachts had bleven maar komen,maar waren niet meer hetzelfde.Telkens waren ze anders maar nog steeds even eng als anders,misschien zelf enger,echter. Ondertussen was er al een week voorbij,een week die niet zo veel meer was veranderd,behalve dat dat grote joch plots verdwenen was en dat Drew,die ze enkel kende bij naam,er maar 2 dagen in de week er was geweest en de andere dagen ook verdwenen was,ook was ze erg vermoeid geraakt door de onderbroken slaap,wallen waren langzaam onder haar ogen gaan vormen.Haar vrienden hadden er al veel opmerkingen over gemaakt,maar ze zweeg er wijzelijk over.Eindelijk,het was het lunchpauze,ze was opgelucht,want haar maag rommelde enorm.Rustig ging ze aan 1van de tafels zitten en net als hondjes die hun baas volgde,hadden Marjan,Amy en Lauren haar gevolgt,het leek alsof ze een soort van leider van een groepje ofzo was,rustig namen ze ook plaats aan de tafel.Even later kwam Drew binnen en hij ging aan een tafel in de hoek zitten,ook het grote joch,waarvan ze de naam nog steeds niet wist,kwam de eetzaal binnen en hij ging zo ver mogenlijk van Drew zitten,dat zag je duidelijk.Bedenkelijk keek ze naar de 2 die zich al een tijd raar gedraagde.Kort hoorde ze wat gegrinnik,blijkbaar hadden ze door dat ze naar de 2 jongens zat te kijken.Grijnzend stootte Amy haar eens aan.Met moeite kreeg ze een lach op haar gezicht.Plots kwamen er een paar jongens,waarvan ze al wist dat ze geintresseerd waren in ze, naar hun toe.Meteen kwamen ze allemaal in gesprek met elkaar,behalve zij,zoals altijd,maar toch waren ze meer in haar geintresseerd want zover ze allemaal uit hun gesprek kon leidde waren ze toch wel vaak over haar bezig.Heel even vormde een grijns op haar gezicht.Soepel stond ze op om iets te halen.Zonder dat ze het besefte botste ze op tegen Drew. Geschrokken viel haar dienblad naar beneden en valde op de grond,dacht ze.Verbaasd keek ze naar Drew toen die haar dienblad met 1 hand vast had.'Pas op',zei hij met een stralende witte lach,te verleidelijk voor woorden.Nog steeds niet goed van wat er gebeurdt was en van wat ze gezien had nam ze het dienblad.'Sorry',zei ze aarzelend tegen hem een beende weg met haar dienblad in 2 handen stevig vasthoudend.Weer schrok ze toen ze een koude hand op haar schouder voelde,gelukkig liet ze haar dienblad niet vallen.'Wat is je naam ?',hoorde de ze een stem zeggen,een mannelijke stem,een prachtige stem.Snel draaide ze zich om,blijkbaar was het Drew.'Emh,Yolien',zei ze nog steeds aarzelend.Weer een voor bij weg te kwijlen witte glimlach. 'Prachtige naam,leuk je ontmoet te hebben.'Dan liep hij weg.Totaal in de war,zonder reden,ging ze terug aan de tafel zitten.Marjan floot kort en lachte,je kon duidelijk zien wat ze dacht. Zuchtend keek ze kort weer naar Drew,daarna at ze rustig haar eten op.De dag was bijna weer om en nog steeds zat het beeld van Drew met het dienblad in haar gedachten.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.