Hoofdcategorieën
Home » Tokio Hotel » Eeuwige leugens (TC) -pauze- » nr15
Eeuwige leugens (TC) -pauze-
nr15
"Euhm, ik denk het wel maar-" "Kan ik even met je moeder bellen?" "Euh, ja, tuurlijk." Ik haal mijn gsm uit mijn zak en geef het aan Bill's vader. "Nummer 3." Hij knikt en gaat de kamer uit. "Geweldig, nu haat mijn ma mij en mijn pa steunt mij. Als het zo doorgaat gaan zij ookal scheiden. Ik breng gewoon ongeluk!!" Zegt hij terwijl hij zijn knieën optrekt en zijn armen eromheen slaat. "Hé, dat is niet waar! Mij maak je gelukkig!" "Jij bent dan ook de enige." Ik ga naast hem zitten en neem hem in mijn armen. "Billy, het komt allemaal wel goed. Geloof me nu maar. En als ze gaan scheiden, dan adopteer ik je wel." Hij lacht en kijkt me aan. "Dankje Tommie." "Het is niets." Lach ik en druk een kusje op zijn wang. De deur gaat open en zijn vader komt weer binnen. "Het is oke, je kan een weekje bij Tom logeren." Bill knikt en zijn pa geft me mijn gsm terug. Ik kijk hem aan terwijl ik over Bill's rug wrijf en er valt een stilte. "Ik, euh, ik laat jullie maar weer." Ik knik en hij verlaat de kamer. Na een paar minuutjes kruipt Bill van zijn bed af haalt een rugzak uit zijn kast. Hij propt hem vol met kleren, make-up, sieraden, mp3-speler, papieren, ... Na een tijdje kijkt hij de kamer rond en kijkt dan naar mij. "Kunnen we vertrekken?" "Ja, maar nu al?" "Ik wil hier even weg Tom." Ik kruip ook van het bed af en ga achter hem naar beneden. Onderweg naar mijn thuis sla ik een arm over hem heen en hij loopt wat tegen me aan. We zeggen geen woord, omdat we weten dat dat niet nodig is. Pas wanneer we het appartement binnengaan en ik mijn moeder naar ons toe zie komen zeg ik wat tegen hem. "Ga al maar naar mijn kamer, ik kom zo." Hij knikt en gaat naar mijn kamer. "Hoe is het gegaan?" "Zijn pa had niet echt een probleem, maar zijn moeder wel. Je kon duidelijk aan haar zien dat ze het niet appreciërde." Ze knikt. "Het komt wel goed, ik had ook even tijd nodig om te wennen hoor. Maar ik weet, net zoals elke moedern dat ze van hem houdt, dus alles komt wel weer goed." "Mam, hij is geadopteerd, en zijn moeder had eigenlijk liever een meisje, maar zijn vader wilde per se hem." "Ow." Ik voel mijn gsm trillen. Ik kijk op het scherm en zie dat ik een bericht hab van, Bill? 'Breng je cola mee? *puppyeyes*' Ik lach bij het zien van dat laatste. "Ik ga maar eens naar Bill." Ik sta recht, neem 2 blikjes cola en ga naar mijn kamer. "Bedankt." zeg ik lachend terwijl ik hem zijn cola geef. Hij trek een wenkbrauw op. "Hoezo? Ik ben toch degene die cola vraagt en krijgt?" "Ja, maar jij hebt me gered van een irritant gesprek met mijn ma." Hij lacht, opent zijn blikje en drinkt er een slok van. "Waar is je broer eigenlijk?" "Broer? Oh, die is met mijn vader mee." Hoe heet hij?" "Hij heet ook Bill." Lach ik en open dan ook mijn blikje. "En waar kan ik straks slapen?" "Gewoon bij mij in bed zeker?" Grijns ik." Hij lacht en neemt nog enkele slokken van zijn blikje. "Weetje, ik heb ook een broer gehad. Maar toen mijn ouders gescheiden zijn is hij mijn moeder gebleven, en enkele maanden nadat de scheiding rond was zijn ze met de auto verongelukt. Ze zijn allebei dood." "Ow, dat wist ik niet." "Geeft niet, ik heb hen eigenlijk niet echt gekent." "Hoe wist je eigenlijk dat ik een broer heb?" "Ik zag die foto." zegt hij terwijl hij naar een foto wijst waar ik en Bill zo'n 4 jaar op zijn en we elkaar en knuffel geven. Vanaf het moment dat ik kon schrijven en lezen heb ik er 'Broertjes voor altijd' onder geschreven., ookal heb ik hem niet meer gezien, gesproken of gehoord sinds hij met papa vertrok. Ik zucht. "Zullen we wat T.V. gaan kijken?" Hij haalt zijn schouders op en ik sta recht van de bureaustoel. Hij volgt me naar de living en ik laat me in de zetel naarvallen. Hij komt naast me zitten en zich tegen me aan. Ik zet de T.V. aan en we kijken samen naar de Simpons.
"Hey Gordon." Zeg ik vrolijk als de deur dichtvalt en Gordon binnenkomt. Hij gaat naar mam en drukt een kusje op haar wang. "Hey schat." "Waar is je broer?" Fluisterd Bill. "Ik zei toch al, die is met mijn pa mee." "En wie is dat dan?" Gordon komt naar ons toe. "Bill, dit is Gordon, mijn stiefvader. Gordon, dit is Bill, mijn vriedje dat hier een week blijft logeren." Gordon lacht en gaat dan achter de computer zitten. "Aaah, nu begrijp ik het!" Zegt Bill dan. "Eindelijk!" Zucht ik. "Die clown is de zoon van die rare Joodse kerel die niet wilde dat zijn zoon clown werd en heeft hem daarom het huis uitgekickt en nu mist die clown zn pa en omdat die kinderen medelijden hadden met die clown gingen ze die pa stalken!!!" "God Bill!! Hoelang ben je daar al mee bezig?! Die aflevering is al meer dan een uur geleden afgelopen!!" "Sorry." Zegt hij terwijl hij een pruillip trekt. Oh my God, dat ziet er zo schattig uit!! Zoiets kan je toch gewoon niet weerstaan?! Ik trek hem tegen me aan en druk een kusje op zijn wang. "Ik hou van je, gestoord ding."
[reacties??]
Reacties:
Aww je moet verder gaan!!!!
Dit verhaal is zoooooo schattig.
Hihii, ik ben ook heel traag van begrip
xxxxxxxxx. <33