FanFic.nl

[TC] You stole my heart before I could say ‘no’.

If someone hurts you, it hurts me too.

If someone hurts you, it hurts me too.

‘Het is zeker laat geworden gisteren?’
Ik keek Tom vragend aan. ‘Best wel ja, hoezo?’ Tom zuchtte. ‘Ik heb een vreselijke kater,’ zei hij.
‘Heb je al een paracetamol ingenomen?’ Tom knikte. ‘2 zelfs.’ Hij kreunde en stond op. ‘Gaat het wel?’ Hij haalde zijn schouders op. ‘Niet dus. Kom, ik breng je wel naar bed.’ Hij probeerde te glimlachen. ‘Dankje, Bill.’
‘Niets te danken.’
Ik deed het met liefde. Met alle liefde die ik voor hem had. Het was tenslotte mijn schuld dat hij zo’n kater had.
‘..toch?’
Ik waakte op uit mijn gedachten. ‘Sorry, ik was even in gedachte. Wat zei je?’ Tom nam een slok water, wat ik hem zojuist gegeven had.
‘Ik zei dat ik mag boffen met zo’n broer als jij. Elke keer als ik een kater heb - en dat heb ik zowat elke dag, dan verzorg je me.’ Ik voelde al het bloed naar mijn wangen stromen, en snel wendde ik mijn gezicht af, voordat hij me zag blozen.
Hij mocht het niet weten. Niet zolang hij niets voor mij voelde. Het kon niet. Tom en ik? Nee, dat was geen goede combinatie. Niet zolang de pers ons in de gaten hield.
‘Dank je, maar ik doe het met alle liefde,’ zei ik. Fuck, waarom zei ik dat nou? Als hij maar niet verkeerd ging denken..
‘Dat vind ik erg lief van je.’ Ik glimlachte naar hem. ‘Ga maar slapen,’ zei ik. ‘Ik blijf hier wel zitten.’ Ik haalde een tijdschrift tevoorschijn, en begon te lezen. ‘Welterusten, Bill.’
‘Welterusten.’
Onder het lezen keek ik af en toe naar Tom, en zag dat hij al lag te slapen. Hoe hij daar lag, zo.. zo gekwetst. Die bepaalde blik in z’n ogen, ik wist het niet. Wat was er met hem aan de hand? Had hij echt zo’n pijn vanwege de drank?
Misschien moest ik er maar mee stoppen. Ermee stoppen om hem dronken te voeren zodat ik kon doen wat hij wilde, zonder dat hij zich er maar iets van herinnerde.
Ik vond het zo erg om hem te zien lijden; ik wilde hem geen pijn doen. Maar als ik hem zou vertellen dat ik meer voor hem voelde dan een gewone vriendschap tussen broers, dan deed ik mezelf pijn, maar ook Tom.
En dat was wel het laatste wat ik wilde; Tom pijn doen. Ik vond het al erg genoeg om hem te zien lijden.
Maar als ik ermee zou stoppen, dan moest ik maar vertrekken. Maar dan deed ik mezelf het meest pijn, door weg te gaan van hem.
Er zat niets anders op dan het hem te vertellen. Maar dan, dan werd onze vriendschap nooit meer hetzelfde, en wilde Tom me vast nooit meer zien, en konden we nooit meer normaal tegen elkaar doen, zoals gewone broers deden.
Ik was er bijna zeker van dat Tom niets voor mij voelde, en dat deed me nog meer pijn. Alsof iemand me keihard sloeg, alsof het een blauwe plek was die pijn deed als ik eraan zat.
Maar nu deed mijn hart pijn als ik aan Tom dacht.. En dat bleef altijd zo. Ik wist zelf dondersgoed dat mijn gedachte enkel fantasie was, en dat Tom me nooit meer in de ogen zou kijken als ik het hem zou vertellen.
En het zou zonde geweest zijn om dat te laten gebeuren.
Dan zat er niets anders op dan hem maar niet meer dronken voeren, en mijn liefde op een meisje uiten, en mezelf verbeelden dat zij Tom is.
Als het maar voor afleiding zorgde, en mijn gevoelens voor Tom zouden minderen. Maar dan was het nog niet eerlijk voor dat meisje ook, ik gebruikte haar om mijn gevoelens te verbergen.
‘Zit je hier nou nog?’
Ik was zo in gedachten dat ik een scheut door mijn lijf voelde gaan en een gil slaakte omdat ik schrok. Ik keek Tom niet aan.
Als ik keek, dan was ik verloren.

Reacties:

Xpam05 zei op 6 nov 2009 - 17:51:
Leeuuk/Mooii verhaal!
Snel verdeer!?
xxxx