FanFic.nl

A big familie with a lot of Secrets & Magic[Twilight, Charmed]

Chapter 4 - The end of 6 human life's

Saskia POV:

Ik had het niet door. Het was totdat Alec het zei en Brooke het bevestigde. Ik maakte me zorgen. Waren ze er achter gekomen wat Brooke was? Dat kon niet. Ik was er per toeval achter gekomen. We waren pas 5 jaar. Brooke gebruikte magie, alleen wist ze het niet en kon ze het nog niet beheersen. Ze raakte mij vol op in het gezicht. En ik kreeg overal bulltjes. Ik schreeuwde toen erg hard. Brooke was er erg van geschokken. Ze had mij mee genomen naar haar moeder, en zij had het weer weg getoverd. En op die dag, hadden wij elkaar eeuwige vriendschap beloft, dit geheim zo mee ons graf in gaan. Ik leerde veel over kruiden en ik leerde ook wel een beetje toverdranken maken, maar meer niet. Ik was bijna elke dag bij Brooke. Toen we 10 waren gebeurde er weer iets raars. Er was net een nieuwe jongen in het dorp komen wonen. Dat was Daniel. Dit keer was het mijn fout. Ik had een toverdrankje gemaakt en liet het aan Brooke zien. Daniel was al een beetje geintreseerd in ons, omdat we vaak geheimzinnig deden. Toen ik het drankje liet zien, stonden we achter de struiken. Daniel had ons beslopen en luisterde mee. Hij zat vlak naast me, verstopt achter de takken. Ik liet het flesje vallen en dat kwam precies op hem terecht. Brooke en ik gingen weer snel naar Brooke’s moeder toe. Daniel was groen geworden. Dat had Brooke’s moeder snel weer weggekregen. En zo hoorde ook Daniel bij ons. Al 6 jaar lang waren we altijd samen. Thomas was Daniels broer. Maar Thomas wist van niets. Snel haden we alles ingepakt en toen we ons omdraaide stonden daar de mensen die ons hadden bespioneerd.

Jane POV:

Alec en ik waren dus niet de enige die het gevoel hadden dat we warden bespied. Brooke voelde het ook. En ik weet niet waarom, maar Saskia en Daniel namen het zonder meer van haar aan. Alleen Thomas wou het niet geloven.
“Doe even normaal zeg. We worden heus niet bespied hoor!”� zei hij op een spottende manier. Maar hij was toch wel een beetje bang, hij deed zich stoerder voor om indruk te maken. We pakte snel alles bij elkaar. We draaide ons om en daar stonden ze. 6 misterieuse mensen, alle 6 met een zwarte cape om. Iedereen stond aan de grond vast genageld, behalve Thomas. Hij probeerde weg te rennen, en van die mensen stond binnen 2 seconde voor hem en beet hem! Ja, Hij beet Thomas!
“NEEEE!!!”� schreeuwde Daniel en ik tegelijk! Dit gebeurde niet. Dat was niet wat het leek. Opeens werd alles zwart.

Brooke POV:

Ik wist meteen wat ze waren. Vampiers. Ik wist alleen niet wat ze van ons moesten. Thomas werd voor onze ogen vermoord, leeg gedronken. Daniel, Saskia, Alec en Jane werden neer geslagen, niet dood, maar bewusteloos. Bij mij lukte dat niet. Ik werd vast gegrepen door de grootste van het stel. Hij deed mij pijn, maar dat boeide mij niet. Ik maakte mij meer zorgen over mijn vrienden. Zouden we dit overleven? Zouden wij ook vampiers worden? Kon ik wel een vampier worden? OF zouden ze ons toch leeg drinken? Maar waarom dronken ze nu niet gewoon dan? We werden meegenomen naar het kasteel. Daar werden we in de kerker gestopt. Iedere vampier pakte iemand een beet hem of haar. En ook ik werd gebeten, maar zij trok zich snel terug.
“Gadveredamme! Wat smaakt zij smerig! Volgens mij is dit een stomme, halfgare heks!”� Snauwde ze naar een lange man.
“Goh, daar deed je lang over om achter te komen, Alaysa! Maar ze zal een geweldige aan winst zijn!”� Bromde de man terug.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.