FanFic.nl

Vele gebeurtenissen maar wie ben ik?

Hoofdstuk 12 Herfstvakantie

Na nog een paar weken sukkelen op school was het einde herfstvakantie. Laura ging op vakantie zonder ouders. Over dat sukkelen, ze zat niet lekker in haar vel ze had weinig contact met haar klasgenoten en het leek alsof ze niets deed maar dat was niet zo. Laura was dan ook echt super blij dat ze weg mocht, naar Frankrijk. Ze had zich er al een beetje op voorbereid en had er super veel zin in. Nu kon ze eens de schoonheid zien van Frankrijk waar ze nog steeds de pest aan heeft. Doordat haar ouders wilde verhuizen maar wat gelukkig niet is doorgegaan door Maikel.

Laura had haar spullen voor de deur gezet en nam afscheid van haar moeder. Haar vader bracht naar haar naar de verzamelplek. Ze stond daar als enige, als enige die mee ging uit haar woonplaats. Ze voelde zich wel eenzaam. Het leek wel over iedereen elkaar kon, maar zij kon niemand. Ze nam afscheid van haar vader en ging in de bus zitten. Toen ze in de bus stond kreeg ze een naam sticker op en werd haar naam afgevinkt. Ze zocht naar een plekje om te gaan zitten, er zaten al meerdere reisgenoten in de bus. Ze keek naar buiten en zag dat er nog heel veel buiten stonden afscheid te nemen van hun ouders. Ze ging naast een meisje zitten en maakte daarmee kennis. Het meisje heette Mariska. Toen iedereen in de bus zat begon het hoofd van de organisatie wat te vertellen. "Hoi allemaal. Voor degene die niet weten hoe ik heet, ik heet Marja. En momenteel zijn we op weg naar Frankrijk en speciaal naar Taizé." De hele bus begon te juichen en te gillen. "Gingen we dan naar Taizé?" riep iemand hard die achteraan zat. "Rustig allemaal" zei Marja door de microfoon van de bus. "Ja Thomas we gaan inderdaad naar Taizé." En ze hield even rust."Eerst wil ik met jullie de huishoudelijke regels bespreken." En deze besprak ze allemaal daarna zei ze dit "Maar ik wil nu eventjes Ben vragen of hij de reis wil inzegenen." Ben kwam naar voren. "Jongens, okay." zei hij. "Lieve vader, ik wil graag aan U vragen of U bij deze bijzondere reis wilt zijn en dat de jongeren er iets van opsteken en dat ze dichterbij uw kunnen komen. En natuurlijk dat ze veel plezier met elkaar zullen beleven en elkaar leren kennen zo als ze U willen kennen. Tevens Heer wil ik vragen om U zegening voor deze bijzondere reis die de jongeren niet zo snel zullen vergeten, omdat ze u zullen ontmoeten. Amen." Mariska keek Laura vaag aan. "Ja, ik vind het ook erg vaag." zei ze zachtjes. en meteen begon ze te lachen. "Dat betekend al veel goeds dit van deze o zo bijzondere reis." en Laura deed Ben na. Mariska keek haar aan. "Dat is zo verschrikkelijk goede Ben imitatie." Samen hadden ze het niet meer.

Later begon Laura te praten met een jongen die aan het gang pad zat waar zei ook zat. Hij noemde zichzelf Joshua terwijl hij de naam Jacob had gekregen. De reden was dat de betekenis van Jacob niet mooi vond, en van Joshua wel. dat was God helpt. Verder had hij spierwit haar wat tot op zijn schouders kwam. Hij was ook tenger wat je duidelijk kon zien ook al droeg hij ruim vallende kleding. Ze hadden een lang gesprek over allemaal interesses van hun, hobby's, sport en vele verhalen over vroeger, lang geleden of niet. Ze hadden zeker 2 uur gepraat toen Marja door de Microfoon begon te praten. "Zoals jullie misschien gemerkt hebben is het ondertussen 3 uur en zijn we in België, zo meteen word er eventjes pauze gehouden voor de gene die dat willen. Dit is jullie kans om eventjes te lopen, te plassen, te roken en een frisse neus te halen. Daarna willen we een film op zetten voor de gene die dat willen dit zal worden she's is the man."
Even later stopte de bus bij een tankstation en mochten ze een kwartiertje pauze houden. Laura, Mariska, Joshua en nog veel meer gingen de bus uit om eventjes te kunnen lopen, te plassen, te roken en een frisse neus te halen. Laura rende samen met Mariska als eersten naar de wc's. Ze moesten eigenlijk al een hele tijd. Joshua keek hun vol verbazing aan toen ze voorbij rende.
Laura bleef nog een tijdje in het tankstation het was daar zo lekker warm en ze kwam iemand naast haar staan. "Hay, wie ben jij?" begon hij. "Hai, ze noemen mij Laura" begon Laura. "Aangenaam kennis te maken Laura, ik heet Thomas." "De beruchte Thomas" zei ze. "Jip, thats me." Laura begon te lachen. Thomas had kort stekeltjes haar met blauwe ogen en hij zag er goed gespierd uit. Niet iemand om ruzie mee te krijgen. "Ga jij voor de eerste keer naar Taizé?" Vroeg hij. "Ja, jij niet dan?" Vroeg zei terug. "Nee." Antwoordde hij. "Ik ga zo voor de 3 keer er naar toe." "Zo." zei ze en keek op haar horloge "we moeten terug naar de bus." "Zal ik je dan begeleiden?" Vroeg hij en hij stak een arm uit. Laura accepteerde het en zo liepen ze samen terug naar de bus.
Toen iedereen in de bus zat werd er gevraagd of ze niemand misten en ze deed de film aan.
Na een tijdje toen de film was afgelopen werd er achter allemaal liedjes gezongen van een of ander kamp en snel deed de hele bus mee.
Na diverse pauzes, liederen en vele uren later. Na België en Zwitserland te hebben gepasseerd waren ze ergens in de beurt. Laura kon niet meer echt slapen en keek door de ramen naar buiten, ze keek hoe het licht werd. Op den duur sloegen ze een weg af en reden op een kronkel smal weggetje. Ze waren er bijna. "We zijn er bijna, we zijn er bijna" begon op eens iemand te zingen, het was Thomas. Laura was niet de enige die dus niet kon slapen en naar buiten keek. Snel zette ze bij en wekte met ze 2 een groot gedeelte van de bus. "Wat? Zijn we er? Ik lig te slapen! Stop met zingen!" waren de meest gehoorde commentaren op het zangtalent van Thomas en Laura. Marja schrok ook wakker en snelde zich snel naar de buschauffeur om te vragen of ze er echt waren. "Thomas en Laura?" klonk er door de microfoon. "Jullie hebben inderdaad gelijk we zijn er bijna." De hele bus begon weer te juichen alsof ze nog nooit hadden liggen te slapen. De taizé-gangers die voor het eerste naar Taizé gingen waren vol spanning dat kon je gewoon voelen. Laura keek vol zenuwen naar buiten. Ze kwamen in een klein dorpje genaamd Taizé. De bus sloeg af richting een parkeerplaats en daar waren ze in Taizé.

Reacties:

Juliette zei op 9 nov 2009 - 14:43:
Nu is 'ie wel af
Zingen is cool
En ik heb ook heel veel zangtalent (AHUM)
Ga de volgende lezen<3

Juliette zei op 8 nov 2009 - 16:22:
Aaaah je stopt halverwege een zinx'D
DOOOOOOR<3
Nee niet opdringerig, weet ik