FanFic.nl

Daughter and Son of a Kaulitz

9

Jish:
De volgende morgen werd ik wakker door mijn wekker die luid af ging. Kreunend wilde ik me naar de andere kant van het bed rollen om mijn wekker uit te drukken maar ik rolde tegen iets aan. ‘auw.’ Hoorde ik slaperig en ik schrok even toen ik Yin zag liggen. ‘ook goedemorgen.’ Mompelde ze en ik kreeg even een rood hoofd. Snel boog ik me over haar heen en drukte de wekker uit. ‘ik zie je buik.’ Hoorde ik droog van onder me. Ik keek en zag Yin op haar rug naar mijn gezicht toe staren. Ze had eigenwijs haar armen over elkaar gelegd en haar haren lagen nu verspreidt over het kussen. Ik moest grinniken. ‘ik zie jou.’ Zei ik en Yin stak haar tong uit. ‘logisch ik kan hier niet weg zo.’ Zei ze terwijl ze me met een hand in mijn zij prikte. ‘kap dat!’ riep ik terwijl ik een of andere spastische beweging maakte. Yin begon te lachen en prikte nog een keer. ‘sto-hop!’ riep ik terwijl ik snel aan mijn kant van het bed eruit stapte. Yin moest nog meer lachen en kwam overeind. ‘ik heb je zwakke plek nu gevonden.’ Zei ze met een of andere duivelse lach rond haar mond. ‘ha-ha lach maar. Jouw zwakke plek vind ik nog wel!’ zei ik sarcastisch terwijl ik wat kleding uit mijn kast trok. ‘ik zal me hier omkleden dan kan jij even in de badkamer jezelf opfrissen. Niet al te lang graag want over een half uurtje wil ik beneden kunnen zijn.’ Yin knikte en raapte haar kleding bijeen. Daarna verdween ze mijn badkamer in terwijl ik me om ging kleden. Al na 10 minuten was ze al weer terug omgekleed en wel. Ik vloog ook even de badkamer in om mijn haren een beetje goed te doen en mijn gezicht en tanden te doen en hierna vloog ik ook de badkamer uit. ‘nu moeten we jou naar beneden krijgen zodat je ongezien voor mijn ouders het huis kan verlaten.’ Zei ik waarop Yin knikte. Heel voorzichtig slopen we mijn kamer uit en liepen we de trap af. ‘goedemorgen jongen!’ riep papa vanuit de woonkamer. Stik! Ze waren dus al wakker. Ik hoorde een stoel wegschuiven als teken dat pa zo de gang in zou komen vanuit de keuken. PANIEK DUS!!! Ik keek om me heen en trok toen de deur van de bezemkast open onder de trap en duwde Yin er in. ‘hé wat is…’ verder kwam ze niet want ik sloot de deur en precies op dat moment deed pa de keukendeur open. ‘kom je ontbijten? Mama heeft pannenkoeken gebakken.’ Ik wilde eigenlijk tegensputteren en een uitvlucht zoeken, maar papa had mijn schouder al vast en duwde me de keuken in. Ik werd op een stoel geplant en verse pannenkoeken met stroop en boter werden voor mijn neus gezet. Mama keek me glimlachend aan en met een fake smile nam ik een hap van de pannenkoekenstapel en complimenteerde mijn moeder over haar kookkunsten. Zo snel ik kon at ik de rest op en zei dat ik iets eerder op school wilde zijn omdat ik wat boeken op school was vergeten terwijl ik daar huiswerk voor had. Een goede smoes want pa knikte en knipoogde me nog toe alvorens ik de kamer gehaast verliet. Ik liep snel naar de bezemkast en klikte die weer open. Yin zat op een omgekeerde emmer mokkend voor zich uit te staren. Toen ze zag dat ik er weer was liep ze snel het hok uit. ‘dat je me een rondleiding geeft door het huis is prima maar ik hoef niet alles zo extreem in details te zien hoor!’ ze kon er gelukkig om lachen en snel trok ik haar mee naar de deur. Ik raapte mijn schooltas die al klaar stond naast de voordeur van de grond en schoot snel in mijn jack. We verlieten mijn huis en sprintte door de tuin heen naar het hek. Ik rende nog een stukje met haar mee en voor het hek van haar huis bleven we nog even staan. ‘dank je voor het slapen.’ Zei ze en ik kreeg een kus op mijn wang. ‘hé, daar zijn we familie voor hé? Maar ik moet naar school toe. Zie ik je morgenmiddag weer? Ik ben vroeg uit. Ik zal weer achter het bosje wachten zoals altijd hé?’ Yin knikte. ‘ik bel je vanavond wel oké? Bye!’ hierna rende ik zo snel ik kon met mijn tas naar school toe. Vandaag zou ook een dag niet te vergeten zijn. Ik had een logé gehad! Mijn nichtje had gelogeerd.

Yin:
Ik wandelde vrolijk het hek van mij huis binnen. Ik had gelogeerd bij mijn neef! De eerste keer logeren was dat voor mij voor zover ik wist en ik vond het erg leuk. Ik liep naar de voordeur van het huis en pakte mijn sleutel uit mijn zak. Zo zachtjes mogelijk glipte ik naar binnen en sloop ik de trap op. ik opende de slaapkamer de deur van mijn kamer even en sloot hem daarna harder dicht. Zo leek het net of ik uit mijn kamer kwam. Ik liep nu luider de trap af en liep de keuken binnen waar mijn ouders al zaten. ‘goedemorgen!’ riep k vrolijk en ik kreeg een lachbui toen ik de verbaasde koppen van mijn ouders zag. ‘is het verboden om ’s ochtend vrolijk te wezen?!’ vroeg ik en snel nam ik plaats aan de tafel. Ik zag toevallig dat mijn briefje op de grond gewaaid was en met mijn schoenen moffelde ik het weg onder een van de kasten. Mama gaf mij een kus op mijn voorhoofd en zette vervolgens mijn ontbijt voor mijn neus. Ik had flinke honger. Bij Jish hadden die pannenkoeken zeker niet verkeerd geroken! Ik at vlug mijn ontbijt op. papa stond op en gaf mama een kus en fluisterde nog wat in haar oor waardoor mama helemaal rood werd. ‘waar ga je heen papa?’ vroeg ik op een mierzoet toontje. ‘ik ga nog wat regelen.’ Zei hij. ‘ik ben vanavond wel weer thuis. Zal je goed je best doen zo meteen bij je les?’ bah, papa had weer een geheim. Hij vertelde niet eens eerlijk waar hij heen ging! Blub blub blub, daar zonk mijn goede humeur! Waarom waren ze niet eens eerlijk!

De auteur:
Volwassene zijn maar raar vonden Yin en Jish. Ze houden alles maar verborgen en als je ook maar even te dicht bij bent dan ben je gelijk je vingertjes kwijt! Gelukkig kunnen de 2 kinderen wel bij elkaar terecht als het gaat om kleine problemen. Het is al bijna een maand verder en bijna elke dag proberen de 2 wel naar elkaar toe te gaan. Als ze bij elkaar zijn gaan ze meestal muziek maken. Vaardigheden uitwisselen en gewoon lekker spelen. Vooral het nummer “Durch den monsun”� spelen ze erg graag. De 2 bellen ook vaak om gewoon gezellig te praten. De gesprekken gaan over van alles en de 2 hebben al een echte sterke band ontwikkelt. Beide proberen ze wel te zoeken naar antwoorden op hun vragen maar simpel is het zeker niet en veel verder komen ze dan ook niet. Als er een vraag is opgelost, komen er duizenden bij!
Yin en Jish hebben tot op heden mazzel gehad dat ze nog niet betrapt waren door hun ouders. Toch zou het een keer fout gaan. Maar of dat nu heel erg zou zijn…

Yin:
Ik was deze zaterdag morgen weer vroeg mijn bed uit gegaan. Jish en ik hadden weer eens afgesproken bij mij om in de studio te gaan spelen. Ik liep dan ook huppelend en vrolijk naar de studio toe en liep vol automatisch naar het raampje in de linker opname ruimte. Jish verscheen enkele minuten later en kwam door het raampje naar binnen. ‘goedemorgen!’ zei hij vrolijk. Hij zette zijn rugzak in een hoekje neer en we gingen vervolgens naar het rek toe en pakte beide een elektrische gitaar eruit. ‘ik had nog iets voor je.’ Zei Jish en hij ging achter me staan. Ik voelde een koud draadje om mijn nek en toen ik keek zag ik een zilver halssnoertje met een plectrum eraan. ‘wat mooi! Dank je.’ Zei ik verwonderd over het cadeautje. Jish glunderde. ‘kijk, nu heb je altijd een plectrum bij de hand! Je kan hem er zo afklikken.’ Hij deed het voor en had zijn zwarte plectrum in zijn hand. Ik deed hem na en had nu de lichtgroene plectrum met blauwe streepjes in mijn hand. ‘cool, dank je echt wel!’ zei ik en we knuffelde elkaar. ‘beginnen maar?’ vroeg Jish en ik knikte. We gingen zitten op de krukken en ik sloeg een keer lekker hard de snaren aan met het plectrum. ‘klinkt goed!’ zei Jish waarna hij hetzelfde deed. We lachte en speelde eventjes wat om in te komen. Hierna begonnen we met de lessen voor elkaar.

Na bijna een halve middag sprong ik even naar boven om wat te drinken te pakken. Met dienblad liep ik weer terug door de deur. De deur dichtdoen lukte alleen niet maar dat maakte niet veel uit. Zou ik straks wel doen…

we dronken snel wat en gingen vervolgens weer verder. Na volgens mij een uurtje begonnen we de melodielijn van An deiner seite te spelen. Ik kon alleen maar dat zinnetje overal zingen. Meer niet. Op het einde keek ik Jish aan en hij mij. We dachten precies hetzelfde. De papieren met tekst en bladmuziek werden gepakt en beide gingen we er even goed voor zitten. Zacht begon ik te spelen en Jish vlocht zich er tussendoor. Het eerste woord vloeide over onze lippen en we kwamen weer in een wereld waar alleen de muziek en de klanken golden. We gingen helemaal op in het lied en vergaten de tijd om ons heen. We kenden beide het lied uit ons hoofd en keken elkaar ook telkens glimlachend aan. Jish vlocht zich tussen mijn gitaarspel en ik vlocht me een weg tussen zijn gezang. Maar halverwege het lied werden we gestoord. Onze wereld zo vredig en kalm, werd bruut weggeslagen door de twee personen. En even was ik geshockt.

muwhaha, yeah I know it. ik ben gemeen om hier te stoppen. maar ik wil even een kleine dankbetuiging doen hier
toen ik dit verhaal op een gestoorde ochtend in mijn hoofd kreeg en begon uit te werken, had ik nooit gedacht dat er nog best wel wat bij kwam kijken. de namen die later zullen verschijnen zijn van mensen waarmee ik, toen ik het schreef, contact hield via gosupermodel.
nadat ik het op die gsm site had gezet zwakte de attentie dar een beetje af. maar toen ik het hier plantte had ik nooit durven denken dat er zown aantal mensen het zouden lezen én er positief over zouden reageren. ik wil jullie dus allemaal enorm bedanken
xoxox

Reacties: