Hoofdcategorien
Home » Twilight » The truth of our friendship » H11: Slaapfeestjes, Seth? en knappe jongens.
The truth of our friendship
H11: Slaapfeestjes, Seth? en knappe jongens.
H11: Slaapfeestjes, Seth? en knappe jongens.
Heb je iets te doen dit weekend? vroeg ik. Het was vrijdagochtend en Seth en Embry kwamen deze avond. Jake ging dus niet veel tijd hebben voor mij. Alice had voorgesteld om Mary uit te nodigen.
Nee. Waarom?
Zin om te komen slapen?
Leuk! Wanneer?
Vanavond en morgenavond. Het hele weekend dus. We kunnen van alles doen, zei ik enthousiast. Ik zag aan haar gezicht dat ze er ook zin in had.
Oké, ik moet dan na school wel nog even een pyjama en tandenborstel halen.
Geen probleem, je kan wel even meerijden. Mary stemde in en we begonnen te discussiëren welke film we zouden kijken.
*~**~*
Jake stond al aan de auto te wachten toen wij er tetterend heen liepen.
We moeten nog even langs Mary haar huis passeren, zei ik hem terwijl ik hem een knuffel gaf. We stapten in en reden naar Marys huis. Zij ging even naar binnen haar gerief halen.
Blijft ze slapen? vroeg Jacob toen ze uit de auto was.
Ja, dan heb ik ook iemand dit weekend, antwoordde ik.
Denk je dat ik je een heel weekend kan missen? vroeg hij ongelovig.
Nee maar toch, zei ik lachend. Hij trok me op zijn schoot en begon me te kussen. We waren nog steeds aan het kussen toen Mary terug kwam. Ze gooide haar zak in de auto en kuchte luid.
Euh, sorry, zei ik terwijl ik rood werd.
Geen probleem, antwoordde ze luchtig maar ik zag in haar ogen dat ze zich uitgesloten en alleen voelde. We reden in stilte naar huis.
*~**~*
Mary!!! riep Alice nog voor we aan de deur zijn. Ze stond al in het deurgat, haar armen wijd open, klaar om Mary te knuffelen. Ze kende Mary niet eens.
Niet op haar letten, fluisterde ik tegen Mary. Alice wierp me en vernietigende blik toe en Mary giechelde. Nadat Alice ons uitvoerig had begroet gingen we naar binnen. Iedereen was thuis en zat in de woonkamer dus het was nogal druk. Ik probeerde snel met Mary naar boven te verdwijnen maar papa had me door.
Stel je vriendin eens voor Nessie, zei hij nog voor we de trap hadden bereikt.
Je kent ze toch al? Ze is hier al geweest.
Ja maar toen hebben we haar amper gezien. Ik zuchtte maar deed toch maar wat me gevraagd was.
Dit is Mary maar dat wisten jullie al. Emmett, Rosalie, Jasper, Alice, Esmé, Carlisle, Bella en Edward, zei ik iedereen om de beurt aanwijzend. Mary zwaaide snel even zodat ze niet iedereen afzonderlijk moest begroeten.
Ik moet door, tot morgen, zei Carlisle. Hij had de late. Esmé gaf hem een kus en verdween in de keuken om eten te maken voor de jongens.
Wie gaat Seth en Embry ophalen? vroeg ik.
Ik zal dat wel doen, antwoordde Jake.
Ga je dat wel overleven zo helemaal alleen in de auto?
Ik hoop het, antwoordde hij glimlachend. Hoe laat landen ze?
Vijf na zes, ik heb het net noch gecheckt en ze hebben voorlopig geen vertraging, antwoordde papa.
Oké, dan heb ik nog een half uur. Mary en ik besloten mee te gaan naar Jakes huis om de bedden op te maken en hem gezelschap te houden. Nadat we de twee matrassen de kamer binnen hadden gesleurd en de dekens erop hadden gelegd ging Mary haar telefoon.
Hallo?
Waar ben je ergens? riep een boze stem door de telefoon.
Bij een vriendin, antwoordde Mary ijzig.
En jij denkt dat dat zomaar kan?
Ja, ik ben het beu! Terwijl ze dit zei liep ze de kamer uit zodat we haar niet meer zouden verstaan. Het hielp natuurlijk niet veel, zowel Jacob als ik konden elk woord perfect verstaan.
Wat ben je beu, je leven? Spring dan van een brug maar kom nu eerst naar huis!
Nee. En ze klapte haar telefoon toe. Ik keek Jake aan met grote ogen. Hij deed teken dat ik er niks moest over vragen. Haar telefoon ging nog enkele keren en na een tijdje zette ze hem uit.
Ik moest dan maar eens vertrekken.
Oké, tot vanavond, zei ik en gaf hem nog snel een kus voor hij vertrok.
*~**~*
Alice en Rosalie leefden zich uit op ons. We kregen een hele make-over. Ze knipten ons haar en staken het ook op, gaven ons een zalige hoofdmassage, lakten onze nagels en deden ons superleuke kleren aan. We hadden er fotos van getrokken en er waren enkele goede bij. We hadden echt een leuke avond gehad. Toen Jakes auto de oprit opreed hadden we onze pyjama al aan en zaten we op mijn kamer. Ik sprong recht toen ik dacht dat het geluid ook hoorbaar was voor Mary en liep naar beneden. Mary kwam aarzelend achter mij aan.
Seth! riep ik en gaf hem een knuffel. Nadat Seth mij lachend in het rond had gezwierd en wel twintig keer had gezegd hoeveel ik gegroeid was kwam Embry aan de beurt.
Embry, maat hoe gaat het ermee? Een vriendin heb ik gehoord. Waar is ze? vroeg ik nieuwsgierig toen ik ook hem een knuffel gaf.
Ze komt, denk ik toch, antwoordde hij glimlachend. Sophie, zo heette ze toch als ik Jacob mocht geloven, kwam inderdaad binnen.
Hey, begroette ik haar. Nessie.
Hallo, ik heb al veel van je gehoord, Sophie is het trouwens, zei ze een beetje verlegen.
Oja, dit is Mary, een vriendin van mij. Ze blijft slapen dit weekend zodat jullie zich niks van mij hoeven aan te trekken, zei ik terwijl ik Mary aan haar arm van achter mijn rug trok.
Hey Mary, begroette Embry haar.
Hallo, zei Sophie. Ik zag de vraagtekens in haar ogen. Ze vroeg zich zeker af of Mary iets wist van al het vampier en weerwolf gedoe. Ik schudde bijna onzichtbaar mijn hoofd en ze gaf me een begrijpende blik.
Euh, hallo
Embry, Sophie en Seth, vulde ik aan voor haar. Seth? vroeg ik toen ik zag dat hij niet reageerde op wat er allemaal gezegd was. Hij stond daar maar zo een beetje naar Mary te staren.
Seth? vroeg Embry nu ook.
Oh nee! riepen Embry en Jake samen toen Seth nog steeds niet reageerde. Wat was er aan de hand met hem?
ð~ð~ð~ð~ð~ð~ð
Ze was een heel weekend van hem af! Wat een luxe. Het zou natuurlijk niet zo leuk zijn als ze nu thuiskwam maar dat moest ze er maar voor over hebben. Hij had haar gebeld en het klonk niet zo goed maar ze probeerde zich daar zo weinig mogelijk van aan te trekken. Ze had zich in lange tijd al niet meer zo geamuseerd.
*~**~*
Ze stonden in de woonkamer en haar vriendin was net de gasten aan het begroeten. Het waren allebei mooie jongens, zoveel was zeker. Maar toch kon ze haar ogen niet afhouden van een van beide. Toen haar vriendin haar voorstelde staarde de jongen haar aan. Haar! Blozend keek ze naar de grond.
Als ik nu maar niet wakker word, dacht ze triest.
ð~ð~ð~ð~ð~ð~ð
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.