FanFic.nl

Letters

18. Tell me, tell me!

Bill POV:

"Ik zei toch dat ik hem zelf nodig had", zei Georg geïrriteerd. Hij was bezig op zijn laptop, maar Tom en ik wilde kijken of Sarah al een bericht had terug gestuurd.
"Maar Georg, dit is een kwestie van leven of dood", zei ik geschrokken, "wees eens lief, ik heb gister toch ook voor jou wc-papier, extra sterke, meegenomen? Kan je weer schijten, laat je me niet eens even je laptop lenen." Ik merkte dat Tom erbij was komen staan.
"Nee, danke voor dat, maar nee. Koop je eigen laptop, geld zat."
"Bitte?" vroeg ik zielig. "Bitte, bitte, bitte, bitte." Tom begon nou ook te smeken. In het begin negeerde Georg ons gewoon, maar uiteindelijk gromde hij van frustratie.
"Goed dan, ik wil hem over een uur terug hebben." Triomfantelijk liepen we terug naar het slaapgedeelte van de tourbus. We waren op weg naar LA waar we overmorgen een concert zouden geven.
"Nu hou ik dat ding bij", zei Tom beslist en zette de laptop op zijn schoot. Hij startte msn op en keek of we nog mail hadden gehad.
JA, er was net een pop-up gekomen. Snel lazen we de mail door. En nu kwam ze ook nog eens online. Bijna tegelijkertijd met dat we dat zagen, kwam er een scherm naarboven.

$arah (F)-- Rock on bitches!! zegt: Heey roeispaan Hoe komen jullie er toch op?
Tom und Bill zegt: Heey Sarah, Tom hier en Bill een beetje, daar zit een heel verhaal achter. Wil je het horen?

$arah (F)-- Rock on bitches!! staat op afwezig

Tom und Bill zegt: Nee dus ><
Hebben wij weer, zijn we eindelijk eens online, iets wat niet vaak voorkwam, en dan was Sarah er niet.

Sarah POV:

Eindelijk waren we klaar met eten. Ik wilde naar boven gaan om te kijken of Bill en Tom online waren. Ik kon het nog steeds niet geloven. Een paar maanden geleden nog zat ik te dubben boven een brief en nu had ik ze gewoon op msn. Wie had dat kunnen bedenken?
"Sarah", zei me moeder hard. Ik schudde mijn hoofd, keek op.
"Wat?" snauwde ik, "je hoeft niet zo te schreeuwen."
"Ik schreeuw helemaal niet en ik heb je naam al 6 keer gezegd. Let dan ook eens een keer op! Wat is er de laatste tijd toch met je aan de hand. Je bent zo afwezig."
"Er is niets, was dat alles wat je wilde zeggen?" vroeg ik kortaf terwijl ik knalrood werd. Ik wist ook wel dat ik niet zo tegen mijn moeder moest doen, ze bedoelde het goed, maar.. Er was eigenlijk helemaal geen maar, ik moest het gewoon niet doen. "Sorry van net", mompelde ik dan ook.
"Oehh, Sarah is verliehiefd", gooide mijn broertje zich ertussendoor.
"Ben ik niet."
"Ben je wel."
"Niet."
"Wel."
"En nou kappen jullie," kapte mijn moeder onze o zo intelligente discussie af. "Bob, jij geeft de dieren te eten en laat de hond uit. Ruadh jij ruimt de tafel af, afwasmachine in, maakt de tafel, placemats, aanrecht en kookplaat schoon en Sarah jij gaat stofzuigen." Dat was bij ons standaard, we kregen altijd na het eten een taak opgedragen die we moesten doen. Dat was goed voor onze ontwikkeling vond mam. Dan waren we al gewend om iedere dag een paar dingen op te ruimen enzo.
We stonden allemaal op en begonnen aan onze taken. Ik liep naar voor waar ik een sigaret maakte met behulp van een schuiver, een lege sigarettenhuls en wat shag. Standaard nam ik na het eten een sigaret, dan zaten mam en ik buiten, praatte we een beetje over van alles en nog wat.
Zo nu ook deze keer.
"Vertel eens, wat is er echt aan de hand?" vroeg me ma serieus. Het was niet gek dat ze zich zorgen maakte. Nog niet al te lang geleden stond ik op het randje van complete gekte, had ik haar bijna vermoord en was ik een zombie.
"Gewoon, ik was aan het denken."
"Waarover dan?" We hadden altijd al goed contact gehad. Logisch als je naging hoe mijn biologische vader ons behandelde. We waren en front tegen hem, zo kwam het dat ik dicht naar mijn moeder toegegroeid was. Toch kon ik ook wel zonder haar, we vertelde elkaar gewoon meer.
"Hoe mijn leven is veranderd sinds ik die brief heb geschreven."
"Hoe bedoel je?"
"Nou gewoon, ik heb nou contact met de meest populaire jongenstweeling ter wereld, Claudia zit niet meer zo op mijn huid. Echt maf."
"Weet je hoe dat komt?" vroeg mijn moeder met een evil smile.
"Nou?"
"Je straalt meer. Je bent niet meer dat verlegen, onzekere meisje van eerst. Je staat nu echt je mannetje." Ik begon te lachen.
"Mijn mannetje staan, ik ben een vrouwtje." Mam gaf me plagerig een duw.
"Ga nu maar stofzuigen jij." Nog nagrinnikent liep ik naar binnen en begon te stofzuigen.

Na het stofzuigen rende ik gelijk naar boven. Ik zette mijn computerscherm weer aan en las wat Bill en Tom, of nou Tom, had geschreven.

$arah (F)-- Rock on bitches!! zegt: ik wil het wel weten -snif- Tell me,, tell me!

Ik keek nog een keer beter en zag dat ze offline waren. Handig.

Reacties: