Hoofdcategorieën
Home » Twilight » A big familie with a lot of Secrets & Magic[Twilight, Charmed] » Chapter 12 - Suprise!
A big familie with a lot of Secrets & Magic[Twilight, Charmed]
Chapter 12 - Suprise!
Alec POV:
Oke, dat was al heel iets. Ik liep naar boven toe en zag Saskia op bed liggen. Ik liep naar haar toe en trok haar in mijn armen. Ze keek me aan. Even zag ik iets droevigs over haar gezicht gaan, maar ik wist het niet zekker. Ze keek me alweer lachend aan en begon me te zoenen. Ze krop dichter naar me toe en bleef ze even stil liggen.
“Alec, waar was jij vandaag?”ť Vroeg ze me. Oeps, wat moest ik daar nou weer op zeggen?
“Ik moest even wat dingen regelen.”ť Antwoorde ik. Ze keek me doordringend aan. Ze vond het echt niet leuk als er geheimen waren voor haar.
“Wat voor dingen?”ťVroeg ze door.
“Dat is een verrassing voor jou, mijn lief.”ť Antwoorde ik geheimzinnig. Ze zuchtte, maar hield wel op met vragen. We hadden het de rest van de nacht over van alles en nog wat. Ik stelde haar een paar vragen over het huwelijk, over wat zij er van vond en hoe haar ideale bruiloft er uit zou zien. En natuurlijk hoe voor haar het ideale aanzoek zou zijn. Ze om schreef het zo mooi. En het was ook nog zoals ik het geregeld had.
“Nou, ik denk mooi bij de zonsondergang, ergens op een hele mooie, rustige plek en natuurlijk met de meest geweldige man ter wereld.”ť Ze zuchtte en gaf mij nog een zoen. “En bij jouw?”ť
“Hetzelfde. Ik zou het ook zou willen doen.”ť Antwoorde ik. Ze keek me liefdevol aan.
“En hoe zou jouw bruiloft eruit zien?”ť Vroeg ik verder. Ik zag dat ze niets door had en dat ze weg zonk in gedachtes. Ze zag het voor zich, en zoals zij het omschreef kon ik het mij ook voorstellen.
“Hm.. das een lastige vraag, omdat het niet alleen de mijne zal zijn. Maar wat ik wel weet is dat ie prachtig wordt.”ť Zei ze lachend.
“Oke,”ť
“Waarom wilde je het eigenlijk weten?”ť Vroeg ze, terwijl ze mij weer diep in de ogen keek.
“Mag ik dat niet weten ofzo?”ť Vroeg ik plaagend.
“Jawel, ik was alleen benieuwd.”ť Gaf ze lachend toe. de volgende ochtend liepen we hand in hand naar beneden toe. De rest zat in de woonkamer. Ik voelde Saskia’s houding veranderen naast me. Iedereen keek dan ook wel erg geheimzinnig. Nu werd het haar echt te veel.
“Brooke!”ť riep ze. Ik hoopte dat Brooke haar mond zou houden.
“Ja?”ť
“ Wat is er aan de hand en waarom doet iedereen zo gehimzinng tegen mij! Is er iets dat iedereen hier wel weet en ik niet?”ť Vroeg Saskia haar. Brooke trok een heel onschuldig gezicht.
“Jij was altijd al zo nieuwsgierig en ongeduldig. Heb geduld en gij zult zien.”ť Zei ze met een grote lach. Saskia zuchte geïrriteerd, maar besloot het maar met rust te laten. Ik trok haar naast me op de bank. Alice vuurde weer allemaal vragen op Brooke af. Brooke kreunde en rende naar de wc toe. dat was niet goed.
“Brooke. Lief gaat het?”ť hoorde ik Emmett vragen.
“Nee, ga weg je hoeft me niet zo te zien.”ť Kreunde Brooke.
“Dacht het niet dat ik je nu alleen laat.”ť Zei Emmett. Het was gewoon te horen dat ze over haar nek ging, en het klonk echt heel slecht. Brooke kwam terug en liep de keuken in voor een glas water, en liep daarna weer de woonkamer binnen. We keken haar allemaal bzorgt aan en Emmett duwde haar weer op de bank
“Het gaat wel.”ť Zei brooke tegen iedereen.
“Uhu. Brooke ik wil niet vervelend zijn hoor…. maar dat klonk niet gezond.”ť Zei Saskia.
“Nee, dat ben ik met Saskia eens. En het kwam ook zo plotseling opzetten.”ť Zei Jasper.
“Jongens, volgens mij heeft Brooke gelijk.”ť Zei Carlisle. Brooke keek Carlisle aan en schijnbaar begreep zij wel waar hij het overhad. Brooke kreunde en liet zich weer tegen de leuning aanzakken.
“Brooke waar heeft Carlisle het over?”ť vroeg Emmett. We keken allemaal naar haar.
“2 woorden.”ť Zei ze. “Morning sickness.”ť
“Oh. Wat naar voor je!”ť zei Saskia walgend.
“Weet ik.”ť Zei Brooke.
“Zullen we het eerst even aankijken hoe het gaat en als het echt erg wordt dat ik dan medicijnen voor je regel zodat die misselijkheid weggaat?”ť Vroeg Carlisle.
“Ja is goed.”ť antwoordde Brooke.Ze haalde even diep adem en werd weer een beetj groenig.
“Carlisle. Kun je die medicijnen niet meteen voor haar regelen. Ik weet niet of ik dit trek. Zij misschien wel, maar ik kan het echt niet aan.”ť zei Jasper.
“Is het zo erg dan?”ť vroeg Carlisle aan Brooke.
“Valt wel mee toch?”ť zei ik vragend.
“Nee. Op school voel ik wel vaker misselijkheid, maar dit is echt niet te harden.”ť Zei hij.
“Brooke. Ga nou niet alles zitten afzwakken. Dan maak je het ons niet makkelijker om voor jou en de baby te zorgen.”ť Zei Emmett met een beetje woede in zijn stem. Brooke zuchtte.
“Em? Zullen we ze het nu vertellen?”ť vroeg ik.
“Huh. Wacht even waar heb je het over?”ť vroeg hij verward. Brooke knikte naar Saskia.
“Oh.. dat. Ja hoor leef je uit.”ť Grijnsde hij.
“Sas. Kom eens?”ť vroeg Brooke.
“Je gaat me niet onderkotsen he?”ť vroeg ze pesterig.
“Nou als het zo moet, dan niet!”ť zei Brooke gemeen.
“Oh Brooke niet nog meer geheimzinnig gedoe! Je weet dat ik niet tegen geheimen kan!”ť smeekte ze en knuffelde Brooke stevig.
“Weet je.. ik kan je een stuk mee vertellen als je me niet wurgt.”ť Zei ze droog. Snel liet Saskia haar los en keek beschaamd.
“Sorry! Vertel nou!!!”ť zei ze zeurderig. De kleine stuiterbal.
“Oke. Oke! Jij wint ik praat al!”ť zei Brooke.
“Joepie!”ť gilde Sas. Brooke keek haar sarcastisch aan.
“Ja. Ik ben al stil, praat nou!”ť zei ze.
“Nou. Emmett en ik zaten gisteren een beetje te praten na het jagen, daarom waren we pas zo laat thuis. En ik maakte me zorgen. Over de baby. Dus ik vroeg me af, of je peettante wilde worden?”ť vroeg brooke zenuwachtig. Sas viel even stil en zat haar met een open mond aan te staren. Voor het eerst sinds ik haar ken stond ze met een mond vol tanden. Die had ze duidelijk niet zien aankomen. Uit het niets begon ze weer te stuiteren.
“Ja natuurlijk gekkie!”ť gilde ze en begon nog erger te stuiteren, waardoor Brooke nog misselijker werd.
“Sas! Ze ziet groen!”ť gilde een ook misselijke Jasper. Brooke moest lachen en Saskia zat meteen stil. “Sorry!”ť Zie ze verontschuldigend.
“Het gaat alweer.”ť Lachde Brooke.
“Als ik heel lief doe mag ik dan vliegen?”ť vroeg Jasper engelachtig en zat bij Brooke’s voeten op zijn knieën. Ze stond op en duwde hem om. Hij wilde haar terug duwen maar ze hield hem tegen.
“Doe dat en ik zorg ervoor dat je de pijn van een bevalling doormaakt!”ť dreigde ze. Jasper trok nog witter dan normaal weg en verstopte zich achter Alice. Iedereen moest lachen en daarna gooide ze allemaal de lucht in. Zelfs Emmett, ze was al snel moe en zette ons weer neer. Saskia was echt helemaal gelukkig. En zo bleef ze ook de rest van de week. Ze besprak heel veel dingen met Alice zodat ik alles kon regelen. Overdag zouden we gewoon haar verjaardag vieren thuis. Ik zou haar nog een gewoon cadeau geven om de schijn op te houden. En ’s avonds zou ik haar meenemen, naar de watervallen iets verder op omdaar naar de zonsondergang te kijken en haar te vragen. De week vloog snel voorbij en iedereen werd steeds geheimzinniger tegen Saskia.
Saskia POV:
Iedereen deed nu al meer dan een week mega geheimzinnig tegen mij en ik kon het niet uitstaan! Niemand wilde mij iets vertellen en ik stoorde mij nog wel het meest aan Alec. Hij deed nog het geheimzinnigst van iedereen. Brooke had mij als peettante gevraagt en ik was meteen begonnen met stuiteren. Echt geweldig! Ik was echt zo blij voor haar! En ik vond het jammer, dat ik zelf nooit kinderen zou kunnen krijgen of er moest wel een mega wonder komen. Over een paar minuten was het 0:00 uur en was ik jarig. Eindelijk 18 dacht ik vrolijk. Ik zat beneden op de bank met MTV Music Adwards aan. Ik was echt mega muziek verslaafd en ik kon echt super goed op de gitaar van Jasper. Als hij zijn gitaar niet kon vinden, wist hij waar die was. Bij mij. Om 0:00 uur precies kwam mijn een geweldige band op het podium om een optreden te geven. Dat was Muse en het eerste liedje dat ze speelde was Supermassief Black Hole. Ik pakte de gitaar en speelde en zong mee. Iedereen zat me aan te kijken alsof ik mijn verstand verloren was, maar goed. zo was ik altijd al geweest. Het liedje was afgelopen en ik had de gitaar netje terug gezet en nog voor ik weer op de bank kon gaan zitten, werd ik half dood geknuffeld door Alice.
“Gefeliciteerd, lief zusje!”ť Riep ze vrolijk. Daarna feliciteerd Jasper mij. Ze gaven mij samen een cadeau. Jes! Mijn eigen gitaar!
“Dankjullie, Dankjullie Dankjullie Dankjullie Dankjullie Dankjullie Dankjulliewel!”ťriep ik kei vrolijk en nu knuffelde ik HUN bijna dood. Daarna liepen Edward en Rosalie op me af. Ze knuffelde mij alle 2 vrolijk en feliciteerde mij. Zij gaven mij een motor en Edward zou mij rijles geven. Van Carlisle en Esme kreeg ik een hele mooie ketting en armband met het Familie wapen er op.
“OW! Deze zijn zo mooi! Dankjulliewel!”ťRiep ik, en ik gaf hun alle 2 een knuffel. Van Emmett en Brooke kreeg ik een fototoestel en een fotoboek. Ik was wel iets teleurgesteld omdat ik wel wat meer van mijn eigen zus had verwacht. Ik bedankte hun netjes. Van Alec kreeg ik een complete set reiskoffers. Ik was er verbaasd over. Waar had ik die nou weer voor nodig? De rest van de dag was ik buiten met mijn krachten aan het oefenen. Ik wilde er betere, mooiere dingen mee kunnen doen. Iedereen stond verwonderd naar me te kijken en ik had niets door. Ik ging helemaal op in de dingen die ik deed. Ik blies mijzelf de lucht in en ik maakte in de lucht een heel mooi hart van vuur. Pas nadat ik daar 3 uur mee bezig was geweest stopte ik ermee. De rest van de dag gebeurde er weinig. Alice had mij een complete make-over gegeven en ik begreep niet waarom. Rond 5 uur ’s avonds blinddoekte ze mij en ik voelde dat Alec mijn hand nam, en mij op zijn rug gooide. Wat was hij van plan te gaan doen? Hij zoende mij en begon daarna te rennen.
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.