Weer een lovestory peepz. ^^. En wederom geschreven voor een vriendin, hahaha =3. Enjoy.
Just have a little patient..
Happely ever after..
Zuchtend loop je eenzaam over het strand. Je gedachtes razen op topsnelheid door je hoofd heen. Wat bezielde hem? Jongens ook.. Het enige wat je deed, eerder deze avond, was wat flirten met Bart. Al maanden ben je single, of eigenlijk al jaren. Dus je deed niets fout, toch? Je herhaalt de hele avond in je hoofd. Het begon zo leuk. Een vriendin van je gaf een feestje, en jij was uitgenodigt. Net zoals je halve klas. Even glimlach je. Het was echt reuze gezellig. Drank vloeide rijkelijk, en je was lichtjes aangeschoten. Een van de weinige keren dat jíj alcohol dronk, mixdrankjes nog wel. Lekker zoet. Maar toen begon de ellende eigenlijk pas. Met je zatte kop danste je met Bart, een goede kameraad van je. Niets meer, en niet minder. Het begon gewoon vrolijk en losbanig, maar jullie danste steeds closer. De alcohol deed het werk eigenlijk. Maar dan nog. Het bleef bij onschuldig dansen en wat flirten. Wist jij veel dat je crush jullie stond aan te bekijken met een gepijnigde blik in zijn ogen.. Het leek wel bijna wel gekwetst eigenlijk. Je schudt verwoed je hoofd. Maar dat kan niet, want hij heeft Ella al. Dat kreng. Je mocht haar niet, want ze had alles wat jij eigenlijk wou hebben. Hém.. Ze is niet zozeer onaardig, maar toch. Het gaat er om dat ze met hem gaat, terwijl hij van jóíº zou moeten zijn. Weer verlaat een zucht je lippen. Je gaat zitten en trekt je schoenen gauw uit. Dan loop je over de branding, met je schoenen in je hand. Kippevel verschijnt op je benen, maar het kan je allemaal niets meer schelen. Na die laatste dans met Bart, verliet Leroy de zaal en ging weg. Je kan jezelf wel voor je kop slaan. Waarom bleef je daar nou zo versteend staan, terwijl je eigenlijk achter hem aan had moeten rennen. Dit is slechts een van de vele vragen en gedachtes die door je hoofd spoken. Eigenlijk was je gewoon verlamd van schrik. Ja, dat was het. Je wist gewoon niet meer wat je nu moest doen, en dus deed je eigenlijk dus maar gewoon niets. Stom, achteraf. Maar ja, zoiets realiseer je je op dat moment niet. En nu is het te laat. Hij is weg. En zodra je benen weer meewerkte, liep je achter hem aan. Alhoewel, je liep ook gewoon weg van het feest. Hij was al vertrokken met de wind. Je onderdrukt een kreet. Waarom ?! Snapt hij dan niet dat je Bart gewoon ziet als een vriend, en je stomme dingen deed met je half-zatte/aangeschoten kop? Een ding heb je hier wel van geleerd. Voorlopig geen alcohol meer voor jou. Maar ja, daarmee maak je deze avond nog niet ongedaan.. Tranen prikken achter je ogen, en je voelt je rot. Je humeur keldert lager met de seconden, terwijl je in je hoofd een reden probeert te bedenken wí¡í¡rom hij zo snel is weg gegaan daarstraks. Maar je vind er geen. Wel voel je je inmiddels al een stuk nuchterder, aangezien je een fles water meenam voor je de deur uit stormde. Bovendien bracht de klap van zijn vertrek je weer met beide benen terug in de realiteit. Je gromt eens. Dit is zo frustrerend! In plaats van lekker los te gaan op het feest van je klasgenootje, sta je hier op het strand jezelf te bedenken wat hem heeft laten vertrekken. Verwoed schudt je met je hoofd, terwijl je zachtjes snikt. Je loopt een stukje verder en laat jezelf zakken op een strandstoel. Je jurk wappert om je benen, waar nog steeds kippevel op zit. Je buigt voorover en laat je hoofd rusten op je knieèn. Met een blik op oneindig staar je naar de zonsondergang. Zo zit je een paar minuten. Het snikken is inmiddels opgehouden, maar je ogen blijven vochtig. Opeens merk je dat er iemand langs je gaat zitten. Maar je hebt de puf niet meer om om te kijken wie het is, en bovendien heb je daar gewoon geen zin in. Weer blijft het even stil, en je vergeet haast dat er iemand langs je zit. Dan voel je een jasje op je schouders. Je kijkt verbaasd op, om te zien wie het daar heeft neergelegd. Tot je verbazing zie je hém langs je zitten. Wat doet hij nou hier? Je kijkt hem aan, maar went je blik af na een paar seconden. Dan legt hij zijn hand op je linker schouder. Een schok gaat door je heen, je schouder lijkt te branden. Wow. Als hij eens wist hoe hij je nu liet voelen.. Gauw onderdruk je een zucht en blijft weer vooruit staren naar de ondergaande zon. Waarom weet je niet. Maar je weigert de eerste stap te zetten, je deed toch zeker niets verkeerd ! Koppig staar je voor je uit. Voorzichtig legt Leroy zijn andere hand op je rechter schouder. Je verroert je niet. Deels omdat je verstijfd bent van schrik, deels omdat je gewoon niet durft. Straks doe je -weeral- iets verkeerd.. Nee, je blijft maar lekker zitten. Hij moet eerst maar eens vertellen waarom hij zo plotseling wegging. Na een tijdje stilte, begint hij te praten. ´Het spijt me, dat ik zo plotseling wegging.. Maar ik kon het gewoon niet aanzien ! Ik was zo jaloers op Bart. Eigenlijk weet ik zelf ook wel dat jullie gewoon vrienden zijn, en niets meer als dat. Maar ik was zo bang dat jullie zouden gaan zoenen enzo. Ik bedoel, jullie flirten de hele avond al enzo. En ik was bang je aan hem te verliezen.. Hoewel ik je eigenlijk niet kí¡n verliezen, want je bent niet van mij ofzo. Waarschijnlijk vind je me niet eens leuk.. *Zucht* ..´ En toen bleef het weer stil. Je kijkt hem vol ongeloof aan. Het duurt even tot het allemaal bij je is door gedrongen.. Hij vind je leuk. Híj ! Je crush beantwoord hier je liefde. En jij zit hem maar een beetje stom aan te gapen. Je raapt jezelf -figuurlijk- bij elkaar, en er verschijnt een mega glimlach op je gezicht. ´Zie je wel..´ mompelt Leroy. Maar voor hij verder nog iets kan zeggen, druk je je lippen op die van hem. Even reageert hij niet, maar dan beantwoord hij je zoen. De liefde vonkt van alle kanten eraf, en je vergeet gewoon dat je hier ´s avonds in de kou op het strand zit. Het gaat er nu niet om wí¡í¡r je bent, maar met wíé je bent. Met hém...