FanFic.nl

Tokio Hotel Hotel in Tokio (afgelopen)

Deel 11

Bill [POV]:
Ze konden net zo goed gewoon zeggen dat het niet ging ofzo. Langzaam droomde ik weg. Er werd op mijn deur ge bonkt. Ik schrok en slofte naar mijn deur. Een vrouw stond er voor. Ze brabbelde wat in het Japans en overhandigde me een brief. Ik dankte haar en ging op bed zitten. Ik voelde me net alsof ik jarig was en een pakje mocht open maken. Ik opende de brief en kreeg al meteen hoofdpijn van de Japanse letters. “sjing sjong sjang”� zei ik tegen mezelf. Aah nee das van China. Ik lachte even om mijn meligheid en begon maar te lezen. “jaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaj”� riep ik uit. Ik sprong recht en maakte een of andere beweging. “jippieeee”� zei ik blij. Ik liet me op bed vallen. Er was een kans dat ik haar voor me kon winnen. In een recht zaak die volgende week er zou zijn. Opgelucht en blij ging ik zitten. Maar ik kon niet langer stilzitten dus ging ik maar een stukje wandelen. Hier in Japan ging dat nog. Of dat dacht ik. Vele mensen kwamen op me af vliegen. Zelfs pers voor te weten als ik mijn adoptie toelating al had gehad. Maar ik zei dat ik nog niets wist. Gewoon voor hen van me af te schudden. Ik liep het centrum in. In Japan is het altijd overdruk dus de mensen zagen me nog niet eens. Ik hoop dat ze Faith ook hebben ingelicht hiervan. Ik kan niet wachten om haar terug te zien. Vanavond ga ik aan mijn tekst beginnen die ik ga zeggen in de recht zaak. Ik hoop echt dat ik haar weer bij me kan hebben.

Faith [POV]:
Ik las de brief. Ze waren zo slim om me een vertaalde Duitse brief te geven. Gelukkig want mijn Japans is nog niet zo goed voor dat te kunnen lezen. Maar goed dat niemand mijn reactie heeft gezien. Ik was zo blij dat ik van mijn bed af viel. Ik ga hem weer zien. Maar ik kan enkel bij hem zijn als hij de jury en rechter kan overtuigen dat hij van me houd en me voor hem wil. Ik kan niet wachten tot ik weer bij hem ben. Ik mag vanavond weer bellen naar mam en pap. Ik ga het hen vertellen. Hopelijk zijn ze blij dat ik in goede handen terecht ga komen. Of ik hoop toch dat Bill een goed mens is. Ik denk het wel, anders zou hij niet zo een weeshuis opstarten. Oooh ik kan niet wachten! Ik hoop dat het snel donderdag is. Ik ben benieuwd eigenlijk naar wat hij gaat vertellen in die recht zaak.

Reacties: