FanFic.nl

I can't keep my hands out the cookie jar

Horror Movies And Blue Pills

[ Yu pov.]

Ik ril, het is koud. Kan Romeo niet een beetje opschieten? Er komt een fietser aan. Zou het Romeo zijn? “Romeo?”� roep ik naar de fietser. Als de fietser dichterbij komt zie ik dat het iemand is die ik niet ken. De man kijkt me een beetje raar aan. Ik probeer vriendelijk te glimlachen maar ik schaam me dood! Even later komt er weer een fietser aan, dit keer is het wel Romeo. “Sorry dat ik laat ben,”� zegt hij. “Geeft niet, heb je de peuken?”�. “Ja en nog iets anders”�. Ik kijk hem nieuwsgierig aan. Hij graait in zijn jaszak en drukt me een klein pilletje in de hand. “Wat is dat?”� vraag ik. “Wat maakt het uit, slik het gewoon. Je zult er geen spijt van krijgen,”� zegt hij met zover in hier in het donker kan zien, een glimlach op zijn gezicht.

[Kiro pov.]

Ik rek me uit waardoor mijn hand even langs Shin zijn schouder gaat. Shin voelt warm aan. Ik vraag me af hoe Shin zou reageren als ik verliefd op zou zijn. Hij is het enige bandlid waarvan ik de seksuele voorkeur niet weet. “Kiro waar kijk je naar?”�. De stem lijkt van ver te komen. Wat heeft Shin toch eigenlijk mooie ogen. Nee, ik ben niet verliefd op hem! Ik vind gewoon dat hij mooie ogen heeft. “Kiro!”�. “Huh wat?”�. “Ik vroeg waar je naar keek,”� zegt Shin. “Oh, eigenlijk nergens naar. Ik was in gedachten verzonken,”� zeg ik terug. Hij knikt en glimlacht. De film is echt ongelofelijk saai. Voor zover ik het verhaal heb gevolgd gaat het nergens over. Ik kijk naar beneden, naar de zitting van de bank. Als ik mijn vinger heel iets opschuif kan ik heel even zijn hand aanraken. Even de warmte voelen. Even over zijn zachte vingers strelen. Even… Ik kan mezelf wel slaan! Waar ben ik mee bezig? Ik mag mezelf niet verliefd laten word op hem, Shin, de drummer van Cinema Bizarre. Het zou alleen maar voor problemen zorgen. Bovendien zijn er genoeg andere leuke jongens en meisjes op deze wereld.

[Yu pov.]

“Hahaha, ik houd van je Romeo!”� roep ik opgewekt. Hij probeert wanhopig mijn kussen op te eten. “Yu, waarom koop je niet een keer kussens die wel lekker smaken?”�. “Deze smaken lekker! Laat mij proeven!”� roep ik een beetje beledigd. Ik bedoel, hij heeft wel kritiek op de smaak van mijn kussens. Hij gooit me het kussen aan. Ik lik met mijn tong langs het onder gekwijlde kussen. “Smaakt goed! Je moet niet zo zeuren Romeo,”� zeg ik gespeeld boos. Romeo staat op en rent de kamer uit. “Yu, alsjeblieft vermoord me niet! Het spijt me dat ik zei dat je kussen niet lekker smaakte. Vermoord me nou niet,”� schreeuwt hij vanuit de gang. Ik ren de gang op. “Nee, pech gehad! Ik ga je toch vermoorden, met een banaan!”�. “Nee alsjeblieft, je mag doen wat je wilt als je me laat leven”�. Hij doet alsof hij huilt maar eigenlijk komt hij niet meer bij van het lachen. “Ik mag doen wat ik wil en ik neuk je in je bil,”� begin ik te zingen. Ik trek hem overeind en sleur hem mee terug naar mijn slaapkamer. “Ik mag doen wat ik wil en ik neuk je in je bil,”� zing ik nog een keer. “Je meent dit hé?”� vraagt hij lachend. “Ja! Je weet toch dat ik alleen maar met je bevriend ben omdat ik je wil neuken!”� roep ik lachend. “Nou als dat je levensdoel is, ga je gang maar,”� antwoord Romeo steeds harder lachend. Wilt trek ik zijn broek naar beneden. Een potje kleine blauwe pilletjes rolt valt uit zijn broekzak en rolt over de grond.

Reacties: