FanFic.nl

Love Nick {gestopt}

Hoofdstuk 9

Sanne PoV:

Ik lig lui op de bank met in mijn ene hand de afstandsbediening en in de andere hand een blikje cola (light ofcourse xd) geklemd. Terwijl ik tegelijkertijd een slokje probeer te nemen en de televisie op een andere zender te zetten zie ik vanuit mijn ooghoek wat interssants voorbij komen (op tv dus (: )

VANDAAG ZULLEN DE JONAS BROTHERS, JOE, NICK EN KEVIN NEDERLAND VOOR DE TWEEDE KEER BEZOEKEN. HUN CONCERT VIND ZICH PLAATS IN AHOY ROTTERDAM EN ALLE KAARTJES ZIJN UITVERKOCHT,,,,

gilt de overenthousiaste presentator van TMF.
Nick. Dat is lang geleden. Na onze date moest hij gelijk weg om verder te touren. Daar gaat mijn eeuwenlange crush. We beloofden om contact te houden maar dat is natuurlijk makkelijker gezegd dan gedaan. De eerste 2 maanden hebben we nog wel gemaild enzo maar daarna werd het snel minder. Totdat ik op een gegeven moment gewoon helemaal geen antwoord meer kreeg. Daar ben ik eigenlijk nog steeds pissed over. Gewoon geen antwoord meer geven, dat is toch asociaal! Arrogant jochie.
Maar nu heb ik gelukkig een superlief, superschattig, supercute vriendje, Dave. Ik heb hem ontmoet op mijn eerste werkdag in de kledingwinkel. Ik werk in een hele kleine, weirdo kledingwinkel. Ze verkopen er alleen maar hippie spullen.Ach ja het verdiend goed, En het is altijd leuk om al die mensen ook echt die spullen te zien dragen BLEGH. Vreselijk. Nou ja, het was dus mijn eerste werkdag en dave kwam binnen. Hij zocht iets voor zijn zusje. Of ik misschien even kon helpen. Dus ik flap eruit "Is ze hippie dan?" Dus hij schiet in de lach en ik schaam me dood.

Na die eerste ontmoeting vroeg hij me uit en nu hebben we ongeveer 1 maand echt wat met elkaar.

Kut. Ik ben te laat voor werk.
Ik trek snel mijn knalroze allstars aan en spring op mijn fiets. ik ben aan het sparen voor een brommer. Ik heb al 5 euro...
Snel rijd ik naar het kleine zijstraatje waar het beroemde Rotterdamse hippiewinkeltje zich bevind en rijd onderweg minstens 2 kleuters, 3 bejaarden en 6 zwangere vrouwen aan.
Eenmaal binnen pleur ik mijn jas neer en neem plaats achter de toonbank. Net als ik er achter sta komt mijn baas binnen. "Oh je bent er al, gelukkig. Zegt hij verstrooid. En loopt dan weer weg" Wat heb ik toch geluk. Denk ik net als ik de oortjes van mijn iPod in mijn oren duw en zowat op de toonbank ga liggen. Mijn baas kijkt altijd alleen of ik erop tijd ben en gaat dan liggen slapen in het kamertje achterin. Daardoor kan ik gewoon niks doen en af entoe even slapen.

Ik heb vandaag pas 1 klant gehad en Paramore staat keihard aan (ja mijn muzieksmaak is ook veranderd. Nadat Nick me ging negeren heb ik hun muziek van mijn iPod gehaald en alle posters verscheurd, het was zoiezo al een beetje raar om posters van je soortvan boyfriend aan de muur te hebben hangen dus)
En ik heb mijn ogen dicht met mijn hoofd op de toonbank.
Dan opeens trekt een hand mijn koptelefoon van mijn hoofd af. Verdomme, die gast slaapt altijd, behalve nu. denk ik nog voordat ik mijn ogen open doe.
Pfiew gelukkig het is mijn baas niet, gewoon een klant denk ik nog opgelucht voordat ik hem herken. Joe Jonas. Great.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.