FanFic.nl

Letters

21. Say cheese!

Sarah POV:

Eindelijk! Het concert begon. We stonden gedrieën op de eerste rij, ongeveer in het midden. We waren als eerst binnen gekomen, dus dat was gelukt. Maar nu werden we tegen de schotten geperst. Een grote massa, allemaal wilde ze naar voren, allemaal waren ze aan het springen, aan het gillen. Zo ook ik en Evian. Er was slechts een iemand die niet stond te springen of te gillen. Janne, ze staarde chagrijnig voor haar uit. Ik tikte haar op de schouder.
"Say cheese", riep ik boven het gegil uit. Ze keek me vernietigend aan.
"Wanneer jullie ophouden met dat gegil. Ik krijg er oorpijn en van en dat concert is nog niet eens begonnen!" riep ze terug. Ik schonk haar een verontschuldigend blik. Misschien was het verkeerd van ons geweest om haar mee te slepen. Toch, misschien, hele kleine kans maar toch, misschien zou ze haar mening over hen bijschaven. Ik kon niet geloven dat zij het een stelletje homo's vond. Doch, het was zo.

Janne POV:

Ik drukte vol afschuw mijn handen tegen mijn oren. Het gegil was zo mogelijk nog harder geworden, werden die wijven dan nooit schor? Bill, Tom, Georg en Gustav kwamen het podium opgelopen. Ze zeiden een kort iets, nog luider gegil volgde. Waarom gilde ze eigenlijk? Zo kon je Bill niet eens horen praten. Ik had er althans geen woord van verstaan en ik stond nog wel vooraan.
Het eerst lied begon, ik herkende de melodie, de tonen. Dit lied speelden Sarah en Evian ook vaak af. De woorden kon ik moeiteloos mee-mimen, ik werd meegevoerd op de klanken van de muziek. Dit was.. het was beter als de cd. Iets wat niet vaak voorkwam, een band die beter live was. En ik moest toegeven, Georg zag er goed uit. Zijn haar zat continu perfect, zijn gespierde borstkas tekende zich goed af in zijn shirt.
"Waar zit jij naar te gapen?" Evian keek me grijnzend aan.
"Nergens naar", zei ik bruusk. Ik zwierde mijn haar naar achter, aan het gevloek achter me te horen had ik iemand midden in het gezicht ermee geraakt.
"Ik weet al naar wie je gilt", riep Sarah hyper uit. Mijn ogen waren afgedwaald naar Georg.
"Oooooh", riep Evian net zo hyper uit, "wie dan? Wie dan? Tell me!"
"Onze lieve basgitarist", zei ze op kinderlijke toon. Ik keek ze pissig aan.
"Hij ziet er wel goed uit", zei ik met tegenzin. Ik haatte het dat ik zo over hem dacht, hij was homo. Altijd al gevonden en daarbij kwam als iemand lekker was betekende dat niet gelijk dat je diegene ook leuk vond. Ik leerde hem toch niet kennen. En daarbij kwam ook nog eens dat ze verschrikkelijke muziek maakte althans.. Ik merkte dat ik begon te twijfelen. Ik merkte ook dat ik de muziek leuk vond, hoe ze daar stonden te springen. NEE! Ik wilde geen hersenloze fan worden. Al vielen Sarah en Evian daarbij wel mee, maar als je keek naar die mensen achter ons. Het was niet normaal, ze schreeuwden en gilden alsof vleesgeworden goden op het podium stonden. Het waren maar mensen. Mensen die goede muziek maakten, dat moest je ze nageven. Stukje bij beetje sijpelden mijn vooroordelen weg en allemaal dankzij een rondhupsende Bill, ik snapte niet wat Sarah in hem zag, het was net een meisje. Een met het publiek flirtende Tom, een uberrsexy Georg en Gustav die helemaal los ging achter zijn drums. Ik wist wel waar Evians en Sarahs ogen het meest op gericht waren. Dat was ook niet moeilijk te verzinnen.

Tom POV:

Zoekend keek ik de mensenmassa langs. Ik wist dat Sarah hier vandaag zou zijn, ook wel logisch. Toch, ik kon haar niet vinden. Waar was ze tussen al die gillende meisjes. Flirtend wierp ik blikken naar het publiek. Waar was ze toch? Ik merkte nauwelijks hoe mijn handen over mijn gitaar schoten, al wat ik zocht was haar. Maar waarom? Billie vond haar leuk, dat kon je aan alles merken. Hoe hij haar steeds zocht tussen de msnlijst wanneer we een keer online waren, hoe hij over haar droomde. Ja, hij droomde over haar. Vaak wanneer ik nog niet sliep en hij wel hoorde ik hem haar naam prevelen. Toch, zelf dacht ik ook vaak aan haar. Wat verwonderlijk was, ik had meisjes leuk gevonden, relaties gehad, maar dan had ik ze altijd al in real life ontmoet. Je kon niet iemand leuk vinden die je nog nooit gezien had. Vlug haalde ik mijn gedachten weer terug naar de werkelijkheid, een nieuw lied begon. En hier moest ik opletten. De riffs gingen sneller als bij die van net.
Ik keek naar mijn broertje en zag hem weer rondspringen en dansen tijdens het zingen.

Gustav POV:

Het concert was geweldig. Ik hoorde Tom misgaan bij het vorige nummer, maar zo te merken merkte het publiek het niet eens. Ritmisch sloeg ik op de drums. Boom boom tjak boom boom tjak... Ik keek opzij en zag het meisje wat backstage pasjes had. Ze zag me kijken en haar gezicht lichtte op. Ik vond het jammer dat we net geen tijd hadden gehad om te praten. Ik hoopte maar dat ze niet weg hoefde voordat ik met haar kon praten. Toch was de kans wel groot, ze had alleen backstage pasjes, geen all acces. Dat was weer zo'n idioot idee van David. Die wilde dat we niet teveel afgeleid werden, alleen met meet & greets en all acces dus. Daarom moesten mensen met backstagepassen voortaan gelijk na het concert weer weg, ze mochten alleen wel iets eerder komen. Al was dat toch nooit voordat de zaaldeuren opengingen.

Sarah POV:

Springend zong ik alle liedjes vals mee. Ik liet me meevoeren op de muziek, keek alleen naar Bill. Hij was ook zo schattig zoals hij daar stond, hij straalde gewoon helemaal op nog geen paar meter afstand van mij. Ik werd nog hyperder wanneer ik aan de afspraak dacht van straks. Ik zou ze in het echt gaan ontmoeten. Hoe geweldig awesome kon iets zijn?
Tom en Georg liepen net als Bill naar voren. Ze gingen aan zijn weerszijden staan. De laatste noten van het allerlaatste lied begonnen. Soepel gleed een cirkel uit het podium omhoog, een lasershow begon. Eerst weinig stralen, steeds meer tot een knallend einde. Het publiek ging uit zijn dak. Het was anders als de anderen concerten. Anders, maar beter, veel beter.

Reacties: