FanFic.nl

Letters

22. Bill, chill

Evian POV:

Een spetterend eind en het concert was afgelopen. Het publiek schreeuwde om meer, maar ze hadden al een meer gehad, meer als dat kregen ze niet. Teleurgesteld dropen de meeste af naar buiten, naar huis. Sommige bleven bij de kraampjes hangen waar van alles was uitgestald. Het ging echt over de top dit jaar, zo veel was er. Sarah en ik sleurde Evian langs de kraampjes. We kochten niets, ons geld was al op, maar het was leuk om naar te kijken.
Na anderhalf uur ieder prul op de kraampjes bekeken te hebben, wilde ik onderhand wel naar huis. Alleen Sarah, ze was maar aan het kijken en dralen. Waar had ze toch last van?
"Ik heb een verrassing voor jullie", zei ze geniepig. Verwonderd draaide ik me om, ik had een washandje bekeken met het hoofd van Gustav erop. Het was maar beter dat ik geen geld had, anders had Gus me naakt gezien. Ze wenkte ons. Ik keek naar Janne. Ze haalde niet-wetend haar schouders op. We begonnen haar maar te volgen.
"Waar gaan we heen?" Sarah draaide zich om en verstijfde even. Nog geen vijf seconde later schudde ze haar hoofd heen en weer alsof ze een waanbeeld had en ze grijnsde naar ons.
"Zien jullie zo wel." Nieuwsgierig volgde ik haar weer. Ik had zo mijn vermoedens waarom we zo lang waren blijven hangen, waar Sarah naartoe liep. Het was alleen te mooi om waar te zijn. Dat kon niet gebeuren.
We stopten bij een nooddeur.
"Wat doen we hier?" vroeg ik behoorlijk blond. Janne rolde met haar ogen. Volgens mij dacht ze hetzelfde als ons.
"Wachten", antwoordde Sarah. Niemand merkte hoe een schaduw zich een meter achter ons opstelde. Zo zodat niemand haar zag.

Bill POV:

Bezweet liet ik me in de stoel vallen. Tom en Georg zouden nu als eerst douchen, daarna zouden Gustav en ik gaan. Nee, ze gingen niet samen douchen, als je dat soms dacht. Er zijn twee aparte douches hier, dus niemand gaat samen. Als je de roddelbladen moest geloven, zou ik graag met Georg of Gustav gaan. Nu ik erover nadacht, ik had wel eens fanfics gelezen over ons. Veel, te veel naar mijn mening, gingen over Tom en mij. En niet gewoon, nee dat niet, we kregen altijd iets met elkaar. Ik hield van Tomi, maar met hem zoenen? Nein, danke schön. Ik zoende liever met iemand anders. Dat was ook zoiets, volgens de een was ik homo, de ander deed alsof ik nog nooit gezoend had. Nieuwsflits, ik had wel met iemand gezoend. Dat ik nou wacht met hét doen. De eerste keer wil ik met de ware en totdat ik haar tegenkom onthou ik mezelf. Niet dat ik de rest niet had gedaan, maar dat vertel ik je niet. Ja jij, rare extra stem in mijn hoofd. Je bent wel vreemd he? Wanneer ik me ergens volledig op concentreer ga jij een beetje me lopen echoën.
"Bill, joehoe, jij kan douchen." Ik keek op en zag mijn tweelingbroer met zijn hand voor mijn ogen zwaaien.
"Haai Tomi", zei ik schaapachtig.
"Man, waar zit je toch met je gedachten? Over een uur moeten we al naar Sarah, dus opschieten jij."
"Sarah?" Tom rolde met zijn ogen.
"Sarah, je weet wel dat meisje waar we steeds mee msn'en."
"Ow Sarah?!" riep ik paniekerig uit. Ik had me wekenlang nerveus gevoeld, wat zou ze wel niet van me denken als ze me echt helemaal leerde kennen?
"Yo chill" zei Tom lachend en wees me de badkamerdeur. Hij vertelde me dat op het rekje nog een schone handdoek lag. Ik bedankte hem, maakte de deur dicht, hups op slot en begon me uit te kleden.

Tom POV:
“Bill schiet eens op, ze is er waarschijnlijk al!”� Ik bonkte op de badkamerdeur. Dat o zo lieve broertje van me, moest zich perse uitgebreid gaan staan douchen terwijl we een uur later met Sarah hadden afgesproken. En een paar vriendinnen van haar. Hoe zouden zij er eigenlijk uitzien? Vast ook knap, knappe mensen hadden knappe vrienden. Behalve ik dan, ik was gewoon de meest sexy jongen op Aarde. Bill, Georg en Gustav kwamen nog niet in mijn buurt.
“Ik kohomm”�, riep Bill hysterisch. Ik hoorde hem vlug in zijn kleren schieten, hoe de sieraden omgegespt werden. Nog geen vijf minuten later stond hij voor me. “Mijn haar zit niet”�, jammerde hij. Ik rolde met mijn ogen en pakte de haarlak uit de badkamer.
“Zitten jij”�, zei ik op een bevelende toon. Ik ging achter hem staan en begon zijn haren te doen. 10 minuten later was ik klaar. Bill rende naar de spiegel voor het resultaat en kwam blij op me af stormen.
“Danke danke danke”�, zei hij terwijl hij me een knuffel gaf.
“Goed”�, zei ik en duwde hem voorzichtig van me af, “nu de rest van de band nog.”� Ik stond echt werkelijk waar versteld van mezelf. Normaal was ik nooit zo verantwoordelijk. En moest je me nu eens zien. Oh wat ben ik toch goed.
“Georgie, Gussie”�, riep Bill nerveus, maar hyper. Hij stond letterlijk te trillen op zijn benen, zijn gezicht was helemaal lijkwit vertrokken.
“Bill, chill. Hey dat rijmt.”� Ik liep naar hem toe en begon zijn nek te masseren. Daar werd hij altijd rustig van. “Rustig, je ziet eruit als een zombie.”� Autch, misschien was dat laatste niet handig geweest om te zeggen.
“Tom”�, riep Georg van nog geen twee meter afstand, “kan je me dalijk ook zo’n massage geven?”� Gustav stond net achter hem met een engelengezichtje. Ik keek ze vernietigend aan.
“Kom Billie”�, zei ik, ik had geen zin om een massage te geven waar anderen bij waren, “time to go.”� Het getril was al een stuk minder geworden. Ook was het wit in zijn gezicht iets weggetrokken.
“Ja laten we gaan”�, zei hij met trillende stem. Georg en Gustav keken ons verbaasd aan.
“Wie is dat meisje toch waar jullie heen gaan?”� vroeg Georg verwonderd. Ik gaf geen antwoord, maar deed de o zo begaafde Kaulitz-wenkbrauwwiebel.
"Gewoon een meisje, wel een lekker wijf trouwens als je op de foto's afgaat."
"Praat niet zo over haar", siste Bill boos. Hij sloeg verbaasd zijn hand tegen zijn mond.
"Nu weet je dus ook wat Bill van haar vind", grinnikte ik vanachter mijn hand.

Niet veel later stonden we buiten. Nergens waren ze te zien.
"Zijn ze al weg?" hoorde ik Bill verslagen achter me zeggen. Ik zuchtte theatraal.
"Waarschijnlijk, let goed op luister naar je slimme broer, zitten ze bij een andere deur. We lopen wel een stukje verder, daar zie ik mensen staan."

Reacties: