FanFic.nl

Ticktack = af

Chaos

na het ontbijten en douche stond Megan in een iet wat te grote en ouderwetse jurk en versleten slippertjes 3 maten te groot buiten in het zonnetje.
ze Rookte een sigaret, en keek naar de helder blauwe lucht.
kijk eens meisje zonnebrandCremé je huidje moet niet verbranden hoor
Megan glimlachte, en knikte zwijgend.
ze genoot even van het weer, en haar sigaret.
en begon zich daarna in te smeren.
ze bekeek haar armen, het zat niet alleen onder de wonden, korsjes en littekens..
ze waren lijk en lijk wit..
binnen sloeg de klok al 2 uur smiddags.
haar hart leek eventjes te stoppen en toen razendsnel te kloppen.
vandaag ga ik naar de politie, vandaag ga ik vragen of ze me brengt..
vandaag moet ik alles uitleggen, en terug naar huis kunnen gaan...
heey lieverd, het komt goed hoor
kijk maar niet zo ernstig het is allemaal voorbij
Megan glimlachte waterig naar de vrouw.
Bedankt, dat iemand die zo'n verknipt meisje wilt helpen
dat is echt.. onbeschrijvelijk lief !
verknipt, meisje dat moet je niet zeggen
je bent niet verknipt je hebt een hoop meegemaakt deze maanden
en als ik in jou schoentjes stond deed ik het zelfde waarschijnlijk
dat je niet bang voor me bent.. fluisterde megan
de vrouw knikte nee en sloeg een arm om haar heen
Zullen we gaan ?
nu al lieverd, weet je het wel zeker?
Megan knikte en niet veel later zaten ze in de auto.
Megan hing een stukje met haar hoofd uit het raam voor Frisse lucht.
het zou een klein uurtje duren voor ze er waren.
en Ze vrat zichzelf op van zenuwen.
zullen ze me ouders wel bellen?
kan ik ze eindelijk weer zien..
zullen ze me herkennen
willen ze me nog zien
zullen ze kwaad op me zijn
gaan ze verklaren waarom ze niks meer van zich lieten horen?
megan stak een sigaret.
de vrouw keek goedkeurend in de spiegel en megan glimlachte wazig naar haar.
wat moet er van mij terecht
moet ik weer naar school
ik heb toch teveel gemist
de dokter moet vast kijken naar me wondjes
of word ik opgepakt
natuurlijk word ik opgepakt
ze zullen me verhaal niet eens verder afluisteren
als ze het deel van het bloedbad horen..

Megan staarde naar buiten.
een heel lang stuk waren er alleen maar weilanden tezien met koeien en schapen
en paarden enzovoort.
ze stak haar hoofd weer uit het raam en gooide haar haren los.
plots gingen ze een afslag af en verdween langzamerhand de natuur.
we zijn er bijna he?
via de spiegel knikte de vrouw, die zichtbaar ook gespannen was.
wat lief
die vrouw is zo lief..

er werd gediscuseert
er werd van alles besproken
Megan werd er gek van
haar ogen waren dik van het huilen
ze kon niet meer wachten
3 agenten gingen naar de plek toe waar Megan vertelde dat het allemaal gebeurd was
en nu moest ze maar wachten.
ook de lieve vrouw Mocht er niet zijn.
ze beet op haar nagels en klopte op de deur
er kwam geen gehoor en door een speaker hoorde ze de stem waar ze zojuist uren mee had gepraat
je verhaal is bevestigt
even gedult we proberen contact op te nemen met je ouders
Megan fronste en stak een sigaret op, de kamer was kil en koud
bijna net zo eng, kill en gevoelloos als de kamer daar toen..

Plotseling ging de deur open en zag ze een vrouw staan in pak en een man met een klembort.

Meisje er is iets wat ik je moet vertellen ga even zitten

haar gezicht stond ernstig
wat is er !?

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.