FanFic.nl

Songfics van MIJ!

Sonfic 7:

Ik geloof niet meer wat ik geloofde als kind
Mijn hoofd gaat te keer als een wervelwind
wacht. Had ze me nou écht net ten dans gevraagd?
En verkering? Ik kon het niet geloven! Haar blauwe ogen keken in mijn groene.
'En?'vroeg ze hoopvol. Ik knikte, en bedacht me toen wat mijn vader er van zou zeggen...

Te oud om te vragen wat ma d'r van vindt
Dat het hele verhaal weer opnieuw begint
Mijn moeder zou mijn liefde geaccepteerd, maar jij.... Dat was al eens eerder gebeurt. Toen was ik 13 jaar... Dit had je gezegd:

Laat haar gaan ze is niet voor jou
Laat haar gaan ze is niet de ware vrouw

Ik ben onderhand 30 jaar oud
Dat is mijn leeftijd nu...

Doof en blind en naief als een kind
Het geloof dat de held altijd overwint
Kijk je machteloos toe hoe je droom wordt vermoord
Je je woede verbergt en je snikken smoort
En nu haatte ik je, vader; je had haar VERMOORD!

Laat haar gaan ze houdt niet van jou
Laat haar gaan ze heeft nooit gelooft in jou
ik had je er op gewezen, maar het enige antwoord wat ik kreeg was dat wat ik altijd kreeg: Dat zij niet van mij gehouden zou hebben..

Ik ben onderhand 100 jaar oud
we waren nu 70 jaar later, en...

En het is net alsof alles opnieuw begint
En het is net alsof ik nooit ben bemind
Komt er ooit iets als geluk voor mij
Ik word nooit meer dat kind
opeens ontdekte dat je ooit nog een vrouw had gehad, maar die had je opgelicht. JE wou me hetzelfde besparen, dus verbood je me liefde te hebben.
Ik kon er niet bij met mijn pet, maar het zei zo... Ik had alleen nog maar ongeluk... En ik was officeel nog een kind, pas op je 500e wordt je volwassene, maar zo voelde ik me niet. Ik voelde alsof ik 100.000 was...

Als je toekomst getekend wordt door je verdriet
Je geen licht aan het eind van de tunnel ziet
En je ziel wordt gehard in je donkerste uur
Sta je op je moet over of door die muur
Ik haalde mijn vader gewoon over, om zijn herrineringen aan zijn 1e vrouw weg te zetten, en mijn moeders graf op te zoeken. Het deed hem goed. Dat voelde ik gewoon!!!

Laat maar gaan de ochtend zon lacht
Laat maar gaan er is weer een nieuwe dag
Ik mocht weer liefhebben van je! Het was alsof je een nieuw leven had!!!
Ik ben onderhand 1000 jaar oud
en volwassen.

En het is net alsof alles opnieuw begint
En het is net alsof ik nooit ben bemind
Komt er ooit iets als geluk voor mij
Ik word nooit meer dat kind
nee, nooit meer zou ik dat kind worden dat ik vroeger was, en jij zou nooit meer die oude chagerijnige pa worden!

En het is net alsof
En het is net alsof
Komt er ooit iets als geluk voor mij

ik hoopte het... In elk geval; pa, je was weer jezelf, en dat was het enige wat telt!

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.