Hoofdcategorieën
Home » Overige » Take Me Home » Proloog
Take Me Home
Proloog
Ik zuchtte, toen ik het plein onder mijn balkon doorkeek dat was bevestigd aan mijn kamer. Ik voelde me eenzaam, gezien het feit dat ik de enige 15 jaar oude jongen hier was, zodat ik niemand had om mee te praten. De meeste mannen waren ofwel van 21 tot 87 jaar en zij kunnen niet normaal praten zonder te woorden 'uwe majesteit' of 'uwe hoogheid'. Zij waren meestal stil en wanneer zij praten, zij praatten enkel als de Koning iets aan hun vroeg en zij moesten met "ja, meneer" of iets beantwoorden. Ik keek naar beneden naar het plein, waar je vermenselijkte mieren kon zien die rondom draven, werken of bewegen van hun onderdelen. Aangezien de oorlog begon, hebben zij haastig acterom gekeken en zij waren sneller dan gewoonlijk. Niemand stopte om met iemand anders te praten; ze deden wat ze moesten doen, en vertrokken weer zo snel als ze waren gekomen.
Ik keek deze gebeurtenis aan voor sommige minuten, tot ik de deur achter mij hoorde. Het was Erion, een van die berichtgevers van mijn vader. "Prins? Uhm… Uw vader vroeg mij om u te vertellen dat diner klaar was". Hij zei, zijn stem die zenuwachtig klinkt. Ik glimlachte naar hem en knikte, duwde hem toen zacht naar buiten, en sloot de deur achter mij en liep naar beneden, van de trap, samen met Erion. Hij scheen nog steeds zenuwachtig rond mij, zodat ik een gesprek met hem begon. Hij was de enige die zo oud scheen als ik was, zodat ik geen andere keuze had. Erion opende na sommige minuten en hij werd bekwamer zonder het trillen in zijn stem. Wij legden het stilzwijgen op toen wij naar de reusachtige deur liepen die tot de eetkamer, en hij leidde mij stilletjes de kamer in.
Toen iedereen rond de tafel zat, begonnen zij aller een gesprek. De meeste mensen praatten over de oorlog, enige over het andere koninkrijk. Ik luisterde er niet naar, maar sommige woorden hadden mijn hoofd bereikt. "ja, dat had ik gehoord. Ik hoorde ook dat de koning daar ook een prins had... hoe oud hij was? Hij was rond de vijftien, zeventien". Dame Severeen naast mij praatte erover met Dame Lasuion, en ik draaide mijn hoofd naar haar. Zij merkte dat op en glimlachte naar mij, dan draaide zich naar Dame Lasuion, die naast haar zat. Dame Severeen draaide dan terug naar mij en ik keek weg, naar de tafel. "U bent het jongste rond hier. heb ik gelijk, Prins"? vroeg ze, haar stem dwingend om naar haar te kijken. Ik knikte en herinnerde zich dan dat ik, met twee woorden moest praten, wat ik van de werkster had geleerd. "Ja Dame". Ik zei vlug, keek dan naar de tafel opnieuw. "Hmm… indien Shadow niet van het andere koninkrijk was, is hij goed bedrijf voor u, Prins." zei Dame Severeen , meer naar zichzelf dan naar mij. Toen ik mijn vader hoorde zeggen dat wij konden vertrekken, was ik blij deze kamer en zijn mensen te verlaten.
Reacties:
Hipp! Ik wil meer! Meer! Meer! (vertaling: Wil je alsjeblieft verder schrijven? )
DAT IS GANGSTA GOED!!!!!!!!!!!! 8D (vertaling; ik vind het geweldig. 8D)