FanFic.nl

Toms Twin

Strange atmosphere in the kitchen

Tom.
Ik zit aan de ontbijttafel samen met Bill. Mam staat aan het gasfornuis eitjes te bakken. Evelyn ligt nog in bed, wat me verbaasd, omdat ze nooit zolang doorslaapt, het is namelijk half twaalf geweest. Ik wilde haar eerst wekken, alleen ze sliep zo diep dat ik haar maar liet. Van Rea ben ik het al gewend, die zie ik misschien eind van de middag nog eens.
“Dooier heel of stuk?”�
“Heel/Stuk!”� roepen we te gelijk. Simone draait zich lachend om.
“En nu moet ik zeker mijn goeie moedersintuïtie erbij halen en raden wie wat zei?”�We knikken grijzend en kijken elkaar even kort aan. Simone lacht breder en schudt haar hoofd, wat haar donkerblonde haren mee laat zwieren.
“Tom wilt heel, Bill stuk?”� Mijn ogen glinsteren speels en knik dan, ze heeft gelijk. Dit doet me aan iets denken, maar toen ging het totí¡í¡l anders..

Met zijn drieën zitten we op Bills kamer mikado te spelen. Het is Bills beurt. Zijn ogen staan geconcentreerd en zijn voortanden zetten zich vast aan zijn onderlip.
“Jongens?!”� Ik kijk naar de deur. Mam roept vanaf de trap.“Jongens!”� Bill begint zijn concentratie te verliezen. “Jongens!!”�
“Godverdomme, mam!”� roept Bill kwaad terug die uit zijn slof is geschoten. Alle stokjes zijn verschoven, wat Bill dan toch écht de verliezer maakt. Rea gaapt mijn broertje aan, dit is ook niks voor hem.
“Tom Kaulitz, kom direct naar beneden, echt nu meteen!”�
“Maar..”�
“Niks ‘maar’, nu!”�

Ik schud lachend mijn hoofd. Rea heeft me er dagenlang mee geplaagd door steeds mijn naam te zeggen als hoe mijn moeder dat toen zei. Bill heeft uiteindelijk wel zijn verdiende preek van mam gekregen.
Gulzig kijk ik naar het overheerlijke eitje voor mijn neus. Ik vouw me geroosterde broodje dubbel en neem er een grote hap van. Wanneer ik slik en een stukje ei, wat verdwaald op mijn wang is geplakt, met het puntje van mijn tong probeer weg te halen, zie ik Evelyn naar beneden sloffen met haar slaapkledij nog aan.
“Goedemorgen,”� kreunt ze binnensmonds.
“Morgen,”� zeggen we alle drie te gelijk. Ze buigt zich naar me toe en geeft me een ochtendzoen. Ze schuift tegenover aan met haar handen onder het hoofd.
“Niet goed geslapen?”� Simone schuift een warme kop thee onder haar neus. Evelyn knikt met haar hoofd dat ze inderdaad niet goed heeft geslapen.
“Hoe komt dat? Als er wat was, je had me kunnen wekken.”� Ze glimlacht lief naar me. Ik daarentegen blijf haar bezorgd aankijken, ze ziet er écht vermoeid uit. Dat heeft ze nog nooit eerder gehad?
“Kijk niet zo, één keer niet zo goed slapen is toch niet zo’n probleem?”�
“Wat voor een probleem?”� Rea loopt de keuken in. Haar bandana is achtergelaten en haar haren zitten in een wilde knot gestopt. Ze heeft een grote trui van Nike aan met daaronder een joggingbroek.
“Wat zijn we er vroeg bij?”� Ik glimlach naar haar.
“Ja ja, hele prestatie voor mij, hè?”� Ze grijnst bij mijn lachende gezicht die nee schudt. Ze is onverbeterlijk. Simone zet ook voor Rea thee neer. De perzikengeur is vanaf hier te ruiken. Rea zit schuin naast me aan de ronde tafel, tegenover Bill. Ze nipt van haar thee en pakt een droog crackertje erbij. Ik snap niet hoe ze zo iets droogs naar binnen krijgt? Ik kijk haar weer aan, maar dan valt mijn blik op Evelyn. Haar ogen zijn gericht op haar dampende mok. Sinds wanneer spreekt zij niet meer?
“Liefje, wat is er?”� vraag ik dan voor de zekerheid. Geschrokken van mijn woorden kijkt ze op en bloost zachtjes. Links van me kan ik Rea zien grijnzen en rechts van me peil ik een verbaasde blik van Bill op. Ik kijk weer terug naar voren waar ik nog een antwoord van verwacht.
“Niks, schat,”� zegt ze kortaf en verschuilt zich weer achter haar thee. Oké, dat was vreemd? Ze heeft slecht geslapen, dat was al raar en nu praat ze niet, en dat is al hélemaal raar! Is ze ziek? Bezorgd blijf ik haar maar aankijken.
Toch moet ik weer even van haar afwijken. Why the hell blijft Rea zo grijzen, heb ik iets gemist?

Reacties: