FanFic.nl

Just Twins

Hoofdstuk 3 - Maryl

Maryls goede humeur verdween niet, maar werd toch al goed op de proef gesteld die middag. Het was dan wel weekend, maar dat betekende niet dat je niet een beetje moest studeren. Volgens de leerkrachten zelf waren ze heel erg begripvol geweest, want de meesten hadden niets opgegeven, zodat ze op alle gemak konden studeren voor de nakende examens.
Ook al had Maryl hier geen zin in, ze wist dat als ze er niet eens aan zou beginnen, de examens zouden uitdraaien op een regelrecht fiasco. Soms wou Maryl dat ze meer op Mandy leek, die kon dingen onthouden als ze er de dag op voorhand aan begon, maar als Maryl dat zou riskeren zou ze de volgende dag op een regelrechte onvoldoende afstevenen.
En daar had ze nu eens net geen zin in.
Ongeïnteresseerd boog Maryl zich over haar boek van biologie en probeerde één van de vele proefjes in haar hoofd te stampen.

Een uurtje later werd ze opgeschrikt door een geluid vlakbij haar slaapkamer. Een muziekje ofzo. Ze probeerde zich weer te concentreren op haar biologieboek, maar het leek wel of de muziek harder werd.
Foert... Het moest maar zo saai niet zijn!
Maryl sloot haar biologieboek en nieuwsgierig als ze was ging ze op de oorzaak van de muziek af: de kamer van Mandy.
Ze klopte, maar zoals ze al verwacht had, hoorde niemand haar verzoekje om binnen te mogen, dus ze opende gewoon de deur.
“Oh, hey, Saskia!”� mompelde ze.
“Hey, Maryl! Wat doe je hier? We proberen ons een beetje te concentreren en gewoon naar muziek luisteren. Wij hebben wel wat anders te doen dan onze nagels fluo-groen te lakken en ondertussen een beetje wiskunde te leren!”� zei Saskia vijandig.
Maryl keek haar schaapachtig aan en zei: “Eigenlijk wou ik gewoon weten wie zulk lawaai maakte terwijl ik mijn biologie-examen aan het voorbereiden was. Hebben jullie trouwens geen examens?”� snoof Maryl.
Maryl was eerst niet van plan om een opmerking te maken over de muziek, ze kon even goed in de woonkamer gaan zitten met haar biologie, maar nu Saskia weer eens zo deed vanaf de eerste seconde dat Maryl binnenstormde...
Saskia was onuitstaanbaar, en haatte Maryl vanaf de eerste seconde waarin Mandy hen aan elkaar voorgesteld had, om onvoorspelbare reden.
Saskia droeg veel zwart met van die olifantenriemen, buttons en veiligheidsspelden. Mandy leek een beetje naar haar op te kijken, en liet zich vaak meeslepen door haar.
Maryl hí¡í¡tte Saskia, maar dat was haar eigen schuld, vond ze.
Maryl keek schouderophalend naar de CD-hoes die op Mandy’s bed lag. Tussen de schoenen, een oude riem waar ze geen afstand van kon doen, ook al had ze er al erg veek gaatjes bij moeten priemen, snoeppapiertjes, de kussens en een boekje - een dagboek? - lag de nieuwste CD van Fall Out Boy, die nu afspeelde.
Mandy volgde haar blik en zei: “Ik weet het, niet echt joíºw smaak, maar ik zet het wel wat zachter.”�
Ze wees uitdrukkelijk met haar ogen naar de deur en Maryl wees op haar beurt naar de volumeknop van de radio.
Ze haatte Fall Out Boy niet echt, sommige liedjes vond ze zelfs nog wel meevallen en het was nu ook weer niet dat Pete Wentz zo lelijk was, maar het was inderdaad, zoals Mandy al opmerkte, haar smaak niet en ze snapte niet wat iedereen zo speciaal vond aan de groep.
Zij hield meer van drie broertjes.
The Jonas Brothers...
Nick was zó schattig met zijn ganse krullenkopje en ze hield van hun muziek. Het hielp haar te ontspannen en ze vond het tof dat ze zoveel soorten muziek maakten. Je kon erop uit de bol gaan, maar ook hun rustige liedjes waren supermooi.
Mandy draaide de volumeknop tot op een normaal niveau, Saskia rolde ontzet met haar ogen en Maryl stapte zelfingenomen de kamer uit.
Zin om zich op haar biologie te storten, had Maryl allang niet meer, dus ging ze om andere redenen haar slaapkamer binnen.
Maryl nam de CD ‘A little bit longer’ van de Jonas Brothers uit haar CD-speler en sloop zachtjes de trap af. Haar moeder sliep nog - dacht ze toch, aangezien die de vorige avond maar laat thuisgekomen was.
Ze stopte de CD in de grote veel-geld-gekost-uitziende radiokast met zijn ouderwetse platen, en enkele CD’s. Die mocht ze eigenlijk niet gebruiken, maar aangezien haar vader op zakenreis was en haar moeder een (schoonheids?)slaapje deed, dacht ze wel dat het geen kwaad kon.
Op zo’n grote radiokast kon je de muziek veel beter horen en waren de klanken veel mooier. Even later stroomde de muziek uit de geluidsboxen op een luid volume, terwijl Maryl even op een comfortabele, bruine sofa ging liggen chillen.
Langzaam vielen haar ogen toe en sijpelde de muziek haar oren binnen, zodat ze de tekst niet meer hoorde of begreep, maar haar onderbewustzijn de muziek wel nog kon voelen.
De kracht van muziek...
Die kon je opmonteren of net droevig stemmen, door een simpele klank, melodie of tekst, en zelfs als je niet intensief luisterde, hoorde en voelde je het toch nog.
Prachtig toch?!

“Maryyyyyyyyl!”� schreeuwde een schrille stem die blijkbaar ontwaakt was uit haar schoonheidsslaapje en Maryl opende haar ogen, knipperend door het felle licht. De zon scheen alweer hoog aan de hemel, wat betekende dat ze hier dus een tijdje had liggen slapen.
Het eerste wat ze zag, waren twee paar roze pluissloffen en twee komkommerschijfjes halverwege haar moeders gezicht, die blijkbaar van haar ogen gevallen waren.
“Zet die rotzooi eens wat stiller, nu ik beneden ben,”� gebood haar moeder, “En ik dacht trouwens dat papa je duidelijk had gemaakt dat dit zí­jn radiokast is! God, als hier krassen opkomen...”�
Gehoorzamend draaide Maryl de volumeknop wat meer naar de 0-knop.
Haar moeder glimlachte nu en zei: “Goedemorgen, schat.”�
Maryl knikte, wreef slaperig in haar ogen en ging terug liggen. Maar nu ze eenmaal wakker was, kon ze niet meer indoezelen, dus ze hees zich overeind naar haar laptop.
Ze opende haar mailboxaccount en haar vingertoppen gleden zeer snel over de groene knopjes met blauwe lettertjes
Ze hield van de zachte schijfjes bij draagbare computers en ze hield ervan om ze in te drukken en weer los te laten, het ene vakje na het andere intypen, met de snelheid alsof je leven ervan afhing.
Het hielp haar af en toe zelfs om te relaxen. Dan opende ze Word en begon zomaar wat onzin neer te typen om het vervolgens weer te wissen en te verwijderen.
Ze opende een nieuw e-mailbericht en begon.

Aan: Stefan_ladiedadiedoe@hotmail.com
Van: Marylebellekee_x3@hotmail.com
Onderwerp: Lalalala-Spam#12
Tijdstip: 12u13min22sec

Lalalala, hallo Stefje J !

Alles goed met jou? Als je liever iets nuttig leest, moet je nu zeker stoppen met lezen, want GEFELICITEERD!
Dit is uw welverdiende 12e spammail!
Vraag je je nu ook hopeloos af wanneer ik ooit stop en of ik dat ooit doe?!

Xx. Maryl

PS: SPAMSPAMSPAMSPAMSPAMSPAMSPAMSPAMSPAMSPAM SPAMSPAMSPAMSPAMSPAMSPAMSPAMSPAMSPAMSPAM SPAMSPAMSPAMSPAMSPAMSPAMSPAMSPAMSPAMSPAM SPAMSPAMSPAMSPAMSPAMSPAMSPAMSPAMSPAMSPAM!

Maryl grijnsde en klikte op ‘verzenden’. Sinds Stefan enkele weken geleden gebeld had naar haar uit naam van een leraar die haar probeerde te versieren, stuurde ze hem plaagspammailtjes. Telkens ze die leraar tegenkwam, proestte ze het uit, en dat had haar al veel rare blikken opgeleverd. En strafwerk...
Gelukkig gaf die leerkracht haar enkel twee uurtjes Duits per week, dus zo vaak moest ze zich niet inhouden om niet de slappe lach te krijgen.
“Wat is er zo grappig?”� had meneer met de lederhosen vorige les woedend gevraagd en Maryl moest er alleen maar nog meer door lachen.
Magali had het achteraf verteld aan Stefan en die had het niet meer.
Opeens maakte haar iBuddy naast haar het teken dat ze mails gekregen had.
Ze
Aan: Marylebellekee_x3@hotmail.com; Pietrrrr@hotmail.com; Stefan_ladiedadiedadiedoe@hotmail.com; Janipanii@hotmail.com; B.ryan@hotmail.com
Van: Magalietjee@hotmail.com
Onderwerp: Parrrrrtiee!
Tijdstip: 12u22min09sec

Halowa fuifbeestjes!

Psst! Na de examens is het vakantie!
Echo: Neen? Echt!?
En ik heb zin om te feesten!
Spreken we af bij Maryl thuis (of zijn je ouders thuis?) en dan zien we wel wat we nog gaan uitsteken. Het begin van de vakantie moet immers gevierd worden, en de nacht is jong J...
Dresscode: Dí»h... Allemaal een Bumba-outfit en roze pruik, ofzo... Nee, niet dus ^^. Aangezien ik zin heb in een fuif ofzo, zie je maar wat je aandoet .

Goed idee?

Ga maar allemaal weer studeren, want ik voel me enorm schuldig nu ik jullie blokbeestjes vijf minuten van hun werk heb afgehouden (en bij Stefan zelfs het dubbele, aangezien die niet kan lezen 8D).
Echo: Sorry Stefje ^^.

Xx. Magaliee


Maryl grijnsde. Magali was zo iemand die steeds het iniatief nam en plezier was altijd verzekerd - zeker als ook Pieter in de buurt was!
Maryl besloot niets terug te sturen en Magali’s raad op te volgen en zich op haar biologie te storten.
“Maryl! We eten dadelijk. En studeer liever wat in plaats van voor dat verdomde ding te zitten!”� riep haar moeder, alsof ze haar gedachten kon lezen.
Maryl klikte gauw haar mails weg en klapte de laptop haastig toe. Na het eten zou ze beginnen met studeren. Ze moést slagen, anders zou dat een enorme domper op de feestvreugde zetten op het feestje waar ze nu al veel zin in had.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.