Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Overige » Ticktack = af » Eindeloos

Ticktack = af

24 nov 2009 - 12:00

312

0

213



Eindeloos

Dave keek boos voor zich uit megan probeerde met hem te praten maar er kwam geen woord uit hem. bezorgt keek ze hem aan, en streelde zijn haar. hij duwde haar hand weg. laat me met rust

ze voelde zich verdrietig om zijn woorden, wist zich geen houding aan te brengen.
zwijgend zat ze naast hem.
het tikken van de klok veroorzaakte bijna hoofdpijn.
ze besefte vandaag maar al te duidelijk hoe alleen ze was.
en hoeveel ze iedereen miste.
haar ouders.
haar familie.
haar hond Vicko.
liefde.
ze had mensen nodig, mensen zoals Dave.
mensen zoals Ronald.
en mensen zoals Lindsey.
maar niemand gaf haar nu aandacht.
ze zat daar maar.
en werd totaal genegeerd.
ze kon aan zijn adem horen, dat er duidelijk iets aan de hand was.
ze maakte zich zorgen om hem.
maar wilde liefde.
geen pijn.
of moeilijke gesprekken.
die behoefte had ze niet.
tranen brande in haar ogen.
maar het was de egoistisch om nu te huilen om haar verdriet.
terwijl hij daar maar zat.
boos en verdrietig.
zacht streelde ze zijn rug.
ze wou hem zoenen, en fluisteren hoeveel ze hem nodig had..
zou hij boos worden?

Dave kijk me aan alsjeblieft zei megan met trillerige stem.
hij keek op, en zijn gezicht trok weg toen hij haar tranen zag.
ze boog haar hoofd naar de zijne en zoende hem.
hij pakte haar stevig vast, zoende haar vol overgave terug.
ik heb je nodig Dave fluisterde ze.
hij antwoorde niet in woorden, maar streelde haar wang, veegte haar tranen weg.
kuste haar nek, en haar hals.
streelde onder haar shirt haar magere rug.
minuten lang hielt ze hem stevig vast.
hij maakte zich los uit haar greep, en tilde haar kin omhoog.
drukte een kus op haar lippen.
zeg toch wat fluisterde ze.
ik hou van je waren zijn woorden.
en de enige woorden die hele verdere avond.
het gaf niet, die woorden waren genoeg.
zwijgend lag ze tegen hem aan.
hij zapte wat op tv, streelde af en toe haar haren.
net toen ze bijna in slaap viel, werden ze geroepen voor het eten.
Dave stond al gauw op, en Megan sjokte er achteraan.
ik heb hem nodig.
hij is alles wat ik verlang.
ik heb niemand.
hij vult de leegte.
hij geeft mij dit gevoel..
ik ben verliefd.
maar waarom voelt het dan niet goed?
waarom voelt het niet gelukkig?
word ik ooit nog gelukkig?


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.