FanFic.nl

Vrienden? <-- cyclus 1 afgerond

13

Tom:
EINDELIJK HET IS VAKANTIE!
Deze gedachten vlogen eerder door mijn hoofd dan dat ik mijn ogen had geopend. Ik pakte mijn mobiel om de tijd te bekijken en zuchtte diep toen ik zag dat het half twaalf was. De halve dag was al om en ik moest mijn dag nog beginnen. Gapend kwam ik overeind en keek ik naar het andere bed wat leeg was. Bill was waarschijnlijk al wakker. Nog wat suf bleef ik op mijn bedrand zitten. Het schoolfeest was hectisch geweest. Mijn oren suisde nog na en ik rook naar zweet en uitgaan. Een typische geur die je alleen kunt beschrijven als je het zelf had meegemaakt.
Ik was gister door Angel meegetrokken om te gaan dansen. Ze kon goed dansen en we wierpen elkaar af en toe een speelse blik toe. Ze werd al sneller intiem en al snel had ze haar handen om mijn nek gelegd. Zou ik vanavond voor het eerst zoenen? was de gedachte die op dat moment door mijn hoofd had gedanst. Op het moment dat ik de moed had verzameld om tot de daad over te gaan had ze me gillend van zich afgeduwd en was ze recht in de armen van een of andere hogere klasser gevlogen. Mij verdwaasd achter latend. Licht mokkend was ik naar een tafel toegelopen en had ik mezelf op een stoel laten zakken. Ik was al lang blij dat weinig mensen hadden gezien wat er gebeurd was. De gozer naar wie ze was toe gelopen had verontschuldigend zijn schouders opgehaald en ik had hetzelfde naar hem gedaan. Vrouwen....

Later op die avond was Bill op me af gerend met een of ander vaag verhaal en paniek. Hij had Tiffany gezoend. Of eerder, Tiffany had hem gezoend en Milou had dat gezien. Ik wist dat Milou Bill leuk vond en was daarom bezorgd en boos geworden. We waren de meisjestoiletten in gerend waar Milou was flauw gevallen. Ik kon Bill op dat moment wel af maken. Hij mocht dan mijn broertje zijn, maar ik had beloofd om op Milou te passen. Achteraf gezien was ik waarschijnlijk gewoon jaloers en in een pesthumeur geweest dat Bill eerder had gezoend dan ik. Tijdens het terug lopen naar huis hadden Bill en Milou het weer goed gemaakt en Bill had zelfs het lef gehad om zijn verliefdheid toe te geven aan Milou. Die twee waren weer gelukkig en samen en ik was vermoeid mijn bed in gedoken.

Inmiddels had ik mijzelf al verplaatst naar de badkamer waar ik slaperig mijn tanden stond te poetsen. Ik schoof een bandana over mijn hoofd om mijn dreads uit mijn gezicht te houden en vervolgens begaf ik me naar de beneden verdieping.
'morgen.' mompelde ik toen ik de woonkamer binnen kwam waar Gordon en Bill bezig waren met muziek maken. Bill was aan het zingen terwijl mijn stiefvader op een gitaar mee speelde. Ik herkende de rifjes niet en ik kreeg twee hoofdknikjes terug als teken van dat ik gezien was. Ik begaf me naar de keuken waar ik aan de keukentafel neer plofte.
'Nou nou, er is er een uit bed. Laat gefeest nog?' Ik schudde mijn hoofd.
'Gewoon moe.' Ik moest een geeuw onderdrukken terwijl ik het zei en mijn moeder woelde met haar hand door mijn haar.
'Jullie worden zo snel groot.' Zei ze terwijl ze een glas sap voor mijn neus zette.
'Over groot worden gesproken, Ik heb gister gesproken met de moeder van Milou.' Ik dronk mijn glas leeg en keek haar vragend aan. Ze pakte een pan uit het sopje wat ze gemaakt had en begon deze af te drogen.
'Ik had het er over dat ik graag wilde gaan wandelen in de vakantie. Milou's moeder kent blijkbaar een paar mooie gebieden hier niet al te ver vandaan.' Ze boog om de pan op te ruimen en graaide in haar sopje voor het volgende voorwerp om af te drogen. Ik nipte afwachtend aan mijn sapje.
'Milou wilt blijkbaar niet mee op wandelvakantie, dus dacht ik, dat is perfect!' Ze keek over haar schouder om met een glimlach voor ze zich weer richtte op haar vaatwerk.
'Waar gaat dit heen?' vroeg ik voorzichtig.
'Je moeder en ik gaan met de ouders van Milou op vakantie.' Gordon was de keuken binnen gelopen en liet zich op een stoel naast me ploffen. Bill kwam achter hem aan en schonk voor zichzelf een glas sap in.
'Wij mogen babysitten op Milou?' vroeg ik terwijl ik een tweede glas van Bill ingeschonken kreeg. Die knikte. Mama vertelde verder.
'Ik was eerst op het idee tegen, maar Gordon overtuigde me. We gaan maar een paar daagjes weg en jullie zijn inmiddels oud genoeg om jezelf te redden.' Ik kreeg een scheve glimlach op mijn gezicht en probeerde me voor te stellen wat ik allemaal kon doen in een oudervrije week.
'Je mag je dus gaan aankleden. Over een kwartiertje wil ik bij de familie Tché zijn voor overleg.' Mijn dagdromen werd verstoord en sloom hees ik mezelf uit mijn stoel. Aankleden dan maar.


De moeder van Milou deed open.
'fijn dat jullie al zo snel konden komen. Kom snel binnen. Rond deze tijd van het jaar is het niet meer zo warm buiten.’ Ze liet ons binnen en we liepen naar de woonkamer. Milou zat daar op de bank een boek te lezen en haar vader las de krant. Toen we binnen kwamen legde Milou haar boek weg terwijl ze mij begroette met een knuffel. Bill sloeg voorzichtiger zijn armen om haar heen en ook hij kreeg een knuffel. Mijn ouders keken elkaar aan en vervolgens naar mij. Ik haalde lachend mijn schouders op en plofte naast de vader van Milou neer die me, zonder zijn blik van zijn krantenartikel af te laten gaan, een box. Dit was een beetje een gewoonte geworden tussen ons. Toffe gast.

'We gaan eerst even doorspreken wat het plan is.' Zei onze moeder.
'Het gaat om een aantal daagjes dat we weg gaan. We zullen niet aan de andere kant van de wereld zijn, maar mocht er wat gebeuren dan wil ik dat jullie ons bellen.' We knikte braaf.
'Het lijkt me slim om af te spreken dat jullie sowieso gezamenlijk zullen avond eten. Dan kunnen we een huishoudpotje maken en dan breken jullie in ieder geval maar één keuken af.' Ik wreef al in mijn handen.
'Pizza!' riep ik door de kamer heen en mijn moeder gaf me een plagende duw.
'En daarom is Milou de baas over het potje. Jullie gaan geen week lang op pizza leven.' Ik grinnikte en keek haar ondeugend aan. Ik kreeg een smekende glimlach terug en ik knikte braaf.
'Zorg er voor dat het vuilnis op tijd buiten staat en dat jullie je eigen was doen. De post moeten jullie maar opstapelen en als er voor een van ons gebeld wordt, dan verwijzen jullie maar naar onze mobiele telefoonnummers.' Ik ging wat meer achteruit leunen. Dit zou een saai en lang gesprek worden.

Bill:
Het was nu zes uur ’s morgens en wij stonden half levend bij onze deur onze ouders uit te zwaaien. Zodra ze uit het zicht waren deed ik de deur dicht. Tom was inmiddels al weer naar de bank gelopen en was daar verder gegaan met slapen. Nog geen vijf minuten later kon ik de deur weer opnieuw openen en daar stond Milou klaar met een grote tas vol spullen. Ze droeg haar eigen kussen onder haar arm en stapte al geeuwend over de drempel.
Alsof we de hele week moeilijk zouden gaan doen met heen en weer rennen tussen onze huizen. We hadden gisteravond al besloten dat we voor Milou een extra bed zouden opmaken op onze kamer. We waren niet van plan om vroeg te gaan slapen deze vakantie en om niet om vier uur 's nachts nog door de kou te moeten lopen waren we het er over eens dat we in ons huis zouden bivakkeren. Milou had haar Tas in de gang neer geploft en had haar kussen boven op de slapende Tom gegooid.
'Moe?' Vroeg ik waarna ik een geeuwende bevestiging kreeg.
'Je kan nog even slapen als je wilt?' Maar Milou schudde haar hoofd.
'Dan ben ik straks niet wakker meer te branden.' Antwoordde waarna ze Tom wat opzij duwde zodat we konden zitten op de bank. Ik plofte naast haar en pakte een tijdschrift van het bijzettafeltje. Ik vertelde Milou over een artikel wat ik gelezen had en wat met tot het schrijven van een nummer had gezet. Daarna bladerde we wat door het tijdschrift en lazen we nog een stuk.
'Hier, dit artikel. Deze bedoelde ik. Wat vind jij er van?' Ik keek naast me en zag dat Milou tegen mijn schouder in slaap gevallen was. Ik glimlachte en gooide het tijdschrift op de grond voor me neer. Wat twijfelend legde ik mijn arm om haar heen en leunde ik met mijn wang tegen haar kruin. Ik kon mijn grijns niet van mijn gezicht af halen en ik voelde mijn oogleden zwaar worden.

Toen ik wakker schrok merkte ik dat ik niet meer zat. Ik lag met mijn hoofd tegen dat van Tom aan en Milou lag met haar hoofd op mijn borstkas. Doordat ik schrok, werd Milou ook wakker. Tom ontwaakte ook uit zijn slaap en rekte zich uit. Hierdoor sloeg hij met zijn armen tegen mijn neus aan en ik gaf hem een tik op zijn pet die nu helemaal over zijn gezicht zakte.
‘hé, waar is dat goed voor?’ vroeg hij terwijl hij zijn pet weer goed zette en overeind ging zitten.
‘voor het feit dat je me in mijn gezicht sloeg, slaapkop.’ Zei ik en ging ook overeind zitten.
‘zijn we toch in slaap gesukkeld.’ Zei Milou terwijl ze zich uit rekte en terug viel in de kussens op de bank. Ik keek op de klok en knipperde even met mijn ogen. twaalf uur alweer? Hadden we wel zes uur liggen pitten op de bank? Ik hoorde de maag van Tom knorren. Zelf merkte ik ook dat ik honger had dus stond ik op van de bank.
‘volgens mij gaan we brunchen.’ Zei ik en liep naar de keuken. Ik trok de koelkast open en zag dat er niet veel meer in lag.
‘Tom? Mam zou toch boodschappen doen?’ riep ik en Tom brulde terug.
‘nee toch? Dat moesten wij doen zei ze.’ Lekker was dat. Niets in huis dus. Ik liep terug naar de woonkamer.
‘ik denk dat we boodschappen moeten doen.’ Zei ik. Milou schudde haar hoofd.
‘kan niet. Het is zondag dus alles is gesloten.’ Ik zuchtte diep.
‘en nu? We hebben voor vandaag dus niets in huis.’ Tom wreef in zijn ogen.
‘er is toch wel iets?’ zei hij en ik schudde mijn hoofd.
‘alleen wat spul in blik en beleg voor op brood, maar geen brood .’ Tom trok een zuur gezicht.
‘ik kijk wel even wat wij nog thuis hebben.’ Zei Milou en ze liep naar de deur. ‘ben zo terug!’ riep ze en daarna viel de deur dicht.
Na een kwartiertje werd er aangebeld. Tom deed open en liep Milou binnen die een tas bij zich had.
‘ik heb nog wat kunnen vinden wat toch op moet.’ Zei ze en zette de plastic tas op tafel. Er zat nog een half witbrood in, een aantal aardappelen, een bloemkool, twee zakken chips, een fles 7-up, een paar appels, pakje boter, eieren en een reep chocolade in. Tom vouwde zijn handen ineen en keek omhoog.
'Lang leve Milou's mama.' Grapte hij terwijl Milou de tas naar de keuken bracht.
‘hiermee kan ik voor nu en vanavond wel wat maken.’ Zei Milou. Tom likte zijn lippen af en ik glimlachte tevreden.
‘als jullie dan even de bedden voor vanavond klaar zetten en even een lapje over de tafel hier halen dan zal ik de brunch klaarmaken, oké?’ wij knikte en vluchtte de trappen naar boven op.

Eenmaal weer beneden kwam er een lekkere lucht uit de keuken. Ik liep de keuken in waar Milou met de koekenpan bezig was. Tom ging naast haar staan en haalde zijn vinger door een kom met beslag.
‘yuk, wat is dit vies.’ Zei hij en hij trok een vies gezicht.
‘moet je ook maar niet je vingertjes in het eten stoppen. En logisch dat het nu nog niet lekker is. Het is nu alleen nog maar het beslag voor wentelteefjes.’ Tom maakte van zijn mond een O. toen haalde hij zijn wenkbrauw op.
‘wentel wattes?’ zei hij. Milou moest lachen.
‘wentelteefjes. Kijk, je mengt melk, eieren, suiker kaneel en een beetje olijfolie door elkaar. Dan snij je van witbrood de korstjes af en doopt het brood zonder korstjes in het beslag. Dan doen we een spitje boter in de pan en doen het sopbroodje erin. Licht bruin bakken aan beide kanten en serveren met suiker, kaneel en een beetje boter.’ Ze deed het voor en Tom keek geïnteresseerd mee.
‘nu dat ziet er al beter uit dan in het begin.’ Zei hij toen Milou het wentelteefje op een bord legde bij een stapel anderen. Ik pakte ondertussen drie placemats en gooide die naar Tom toe.
‘eerst de tafel dekken, dan mag je eten.’ Zei ik en Tom liep naar de keukentafel. Ik pakte borden en bestek en legde dat neer. Milou was nog aan het bakken en Tom zette glazen met water neer. Milou zette het gas uit en ruimde de troep op. Daarna kwam ze met het bord vol wentelteefjes naar de tafel waar ze het bord neer zette. We namen plaats en Milou legde op ieders bord twee wentelteefjes.
‘tast toe.’ Zei ze en pakte de suiker. Tom pakte de kaneel en strooide wat erop. Hierna sneed hij voorzichtig een stukje af en stopte het in zijn mond. 'hmmm! Echt lekker!’ zei hij en snel nam hij nog en hap. Ook ik verbaasde me over de smaak.
‘jij mag dus gaan koken deze week.’ Zei Tom lachend tegen Milou.
'Dacht het niet Tom, jij gaat ook minstens één keer koken deze week. Ik kan wel wat maken, maar lang niet voor een hele week.’ Tom keek haar lachend aan.
‘afgesproken dan. Tom gaat deze week zijn overheerlijke specialiteit klaarmaken. Spaghetti!’ hij stak zijn hand uit en Milou schudde die. ‘afgesproken.’ Ik moest lachen om de onderhandeling van de twee.

Na het eten waste we gezamenlijk af. Ik moest afwassen, Milou droogde af en Tom borg alles op. Het ging zo vrij snel en om twee uur waren we al klaar. ‘wat kunnen we nu nog gaan doen?’ vroeg Tom op een zeurderig toontje. ‘jullie hebben toch zo een eye-toy ding?’ vroeg Milou. Ik knikte. Die hadden we gekregen van een collega van Gordon. Een cameraatje die je op de tv en playstation2 kon aansluiten zodat je voor het beeld kon bewegen. We hadden er ook games bij gekregen en je kon dan ook met meerdere spelers spelen. Dit ding kwam inmiddels al uit de prehistorie, maar het was zeker vermakelijk.
‘nou, laten we dan een game middagje houden.’ Stelde Milou voor. We liepen naar boven naar onze kamer en maakte wat ruimte in het eerste gedeelte waar de tv stond. Tom sloot het cameraatje aan en we kozen voor een game waarbij je op het juiste moment figuurtjes moest aantikken. Je beeldde dan een artiest uit die op een instrument speelde.
‘ik wil die gitarist spelen!’ riep Tom. Natuurlijk was dat nogal voorspelbaar. Milou koos voor een figuurtje wat op een basgitaar speelde en ik koos voor het drumstel. Op het beeld kwamen de start letters te staan en een muziekje vulde de kamer. Ik moest telkens zowel met mijn linker arm als de rechter iets anders doen en ik merkte al snel dat je hier lamme armen van kreeg. Milou en Tom hoefde alleen maar met een hand op en neer te gaan en met de andere ingewikkelde bewegingen maken. Nadat het liedje af was gelopen kwam de eindscore.
‘en de winnaar is TOM!’ stond er in het beeld en Tom hief zijn handen op.
‘wie is er de beste! Ik! Kampioen!’ we lachte en Milou en ik besloten revanche te nemen. Helaas hadden we weinig succes en keer op keer won Tom.
‘ander spel!’ riep Milou uiteindelijk lachend.
‘je kan gewoon niet tegen je verlies!’ plaagde Tom haar. Milou deed haar armen over elkaar en deed alsof ze nu heel beledigd was.
‘geen toetje voor jou Tom!’ zei ze sarcastisch.
‘we hebben niet eens een toetje.’ Zei Tom die haar lachend in haar zij prikte. ‘niet doen! Daar kan ik niet tegen!’ zei Milou die Tom zijn vinger wegntikte. ’man, je bent al net zo een watje als Bill.’ Zei hij en prikte haar opnieuw in haar zij.
'Ik ben geen watje! En jij bent hier degene die niet tegen kietelen kan hoor!’ zei ik en begon Tom in zijn zij te knijpen.
‘niet…niet doehoen Bill! Dat kietelt echt. Stop! Haha…. Bill nee! Milou… haha… help me haha… als alsjebliehieft!’ Milou keek naar Tom die nu tranen in zijn ogen kreeg van het lachen. Ze keek naar mij.
‘revanche?’ zei ze en ik knikte. Samen stortte we ons op Tom en begonnen samen te kietelen.
‘nie..niet eer…hahaha…eerlijk! Haha jullie spe…spelen haha samen!’ Tom kwam niet meer bij en we lagen nu met zijn allen op de grond.
Uiteindelijk gaf hij zich over. Hij veegde de lachtranen uit zijn ogen en keek op de klok in onze kamer.
‘wow, het is al weer zes uur.’ Zei hij en knikte naar de klok.
‘dan zullen we maar eens gaan koken, niet?’ zei Milou die overeind krabbelde. Ik zette de tv uit en borg de gamespullen weer netjes op. Tom verschoof de meubels weer op hun oude plaats en daarna liepen we weer naar beneden.

Reacties: