Hoofdcategorieën
Home » Twilight » A big familie with a lot of Secrets & Magic[Twilight, Charmed] » chapter 23 - Mothers are back
A big familie with a lot of Secrets & Magic[Twilight, Charmed]
chapter 23 - Mothers are back
Saskia POV:
Die wolf was tegen mijn muur aan gevlogen. Ik merkte ergens vaag wel dat de rest nu ook buiten stond, maar het drong even niet tot mij door. Ik liet de muur weer vallen. Ik rende naar de wolf toe om hem nog een paar klappen uit te delen. Die rot wolf herstelde zich snel, en begon ook naar mij toe te rennen. Ik sloeg hem vol op in het gezicht, waar naar hij in mijn arm beet. Fijn een gat in mijn arm.
“Stomme rot hond. Ga lekker een ander lastig vallen.”ť Bromde ik. De hond gromde terug. Ik gooide hem van me af en hij landde 5 meter verder op. Ik rende naar hem toe, pakte hem op en gaf hem een rot trap tegen zijn kont. Hij vloog de bossen weer in. De rest van de honden keken pijnlijk. Ik mag leien dat ik zijn ballen heb geraakt. Met de staart tussen hun poten rende de honden weg. Ik draaide me om en de rest stond mij aan te kijken alsof ik compleet gestoord was, wat ik ook ben, maar goed. Ik liep naar binnen, mijn arm deed echt pijn. Alec liep bezorgd met me mee. Toen Brooke me hoorde sprong ze meteen op.
“Saskia! Alles goed? Wat haalde je in je hoofd om te gaan vechten met een weerwolf? Heb je niet genoeg gevochten met Jane?”ť vroeg ze bezorgd.
“Ja Brooke. Rustig maar. Als jij die wond even geneest dan heb ik weer helemaal heel. En trouwens, je bent moeder, niet de mijne.”ť Zei ik droog. Brooke stond op.
“Sorry. Mijn moederinstincten nemen het even over.”ť Lachte ze.
“Ga zitten Sas.”ť Lachte ze. Ik liep naar de bank toe en ging zitten.
“Oh wacht! Ik wil kijken!”ť riep Carlisle vanuit de keuken.
“Kom dan Carlisle! Anders beginnen we zonder je!”ť pestte Broke hem. Hij kwam aangerend. Zwijgend legde Brooke haar hand op mijn arm waar een aardige hap in zat. Ik voelde me half verdoofd.
“Zo! Dat is gepiept!”ť riep Brooke vrolijk. Ze rende naar de muziek installatie en zette haar favoriete dansliedje aan. living la vida loca, de shrek versie. Gelijk schalde de salsa muziek door de kamer. Ze rende naar Emmett toe en trok hem omhoog. Hij begreep de hint gelijk en samen dansten ze de salsa. Ik volgde haar voorbeeld en trok Alec mee. Ik moest vreselijk lachen. Het liedje was afgelopen en iedereen barste in applaus uit. Ik moest nog harder lachen. Melody was wakker geworden en Rose gaf haar terug aan Brooke. Brooke ging rustig op de bank zitten en trok Emmett mee. Ik ging naast haar zitten en begon met Melody te spelen.
“Doe voorzichtig met haar he.”ť Zei ze en gaf Melody aan mij.
“Oh. Ze is warmer dan wij.”ť Zei ik verbaasd.
“Oh echt. Dat merkte ik niet.”ť Gaf ze schaapachtig toe. Ik begon te geeuwen en gaf Melody aan Alec. Hij wist eerst niet wat hij moest doen, maar had het al snel door. Het was een schattig gezicht. Ik viel tegen Brooke aan in slaap. Ik werd verward wakker. Waar was ik? En toen drong het tot me dor, het was gewoon mijn eigen slaapkamer. Alec lag naast me en ik kroop lekker tegen hem aan. Hij lachde en sloeg zijn armen om mij heen. Zo bleven we even liggen.
“Ik ga even douche,”ť Zei ik. Hij draaide me om en zoende me. Ik voelde me niet echt geweldig. Ik had het gevoel alsof er vandaag iets zo gaan gebeuren, iets donkers. Ik kwam onder de douche vandaan en deed een spijkerbroek, een T-shirt en een vest aan. Mijn haar in een staart en mijn gympen aan. Alec en ik liepen naar beneden toe. Ik wilde net de hoek van de keuken omkomen, toen ik omver werd gelopen door Edward, die Brooke op zijn rug had. We vielen alle 3 op de grond. Brooke had de slappe lach, Edward grinnikte en ik voelde me hartstikke misselijk. Ik krabbelde overeind, pakte 2 appels en rende naar de rivier toe. Hier ging ik altijd naar toe als ik alleen wilde zijn, of als ik me niet goed voelde. Ik merkte dat Alec naast me kwam zitten. Ik trok me naar zich toe en hield me stevig vast.
“Er is iets met je aan de hand, en je gaat me nu vertellen wat.”ť Zei hij bezorgt.
“Ik voel me hartstikke misselijk, ik heb het gevoel dat er vandaag iets donkers gaat gebeuren en ik voel me opgeblazen.”ť Zuchte ik. Alec keek me even raar aan.
“Oke, misschien moet je Carlisle even naar je laten kijken?”ť stelde hij voor.
“Nee, hoeft niet.”ť Antwoorde ik. Zo bleven we nog wel een uur zitten. Ik was aan het denken wat ik vandaag zou doen. Ik wist het eerst niet, en toen bedacht ik me dat we Phoebe naar beneden zouden halen als Melody er was. Maar waarom alleen Phoebe? Waarom mijn moeder niet meteen ook?
“ Ik moet NU naar seatle.”ť Zei ik tegen Alec.
“Je moet?”ť Keek hij me verbaasd aan.
“Ja, Ik moet wat spullen hebben, anders kan ik Phoebe en mijn moeder niet naar beneden halen.”ť Zei ik rustig.
“Oke, ik haal de auto wel oke?”ť Zei hij.
“Goed,”ť We stonden op en rende terug. Alec rende naar de garage en ik rende naar binnen. Ik rende door naar Brooke’s kamer, pakte het spreukenboek, rende naar mijn eigen kamer en pakte daar mijn portemonee. Ik rende weer naar beneden en werd door iedereen aan gestaartd alsof ik iets raars deed.
“Ik zie jullie later. Doeg!”ť Riep ik hun toe. Ik rende naar buiten, waar Alec al klaar stond. We reden naar Seatle en ik vond al snel alles wat ik moest hebben. Een uurtje later waren we alweer thuis.
“Zo, en waar slaat dit alles op?”ť Vroeg brooke mij.
“Geheim. Iedereen blijft hier. Ik ben straks wel weer terug.”ť Zei ik. Ik ging naar boven, Alec ging mee. Ik deed de deur op slot en begon alles klaar te zetten. Ik maalde een beetje lavendel en rozenblaadjes fijn en gooide het mengseltje in een kookpot. Ik sneed wat mosterdzaad en gooide het in het mengsel. Er ontstond een rookpluim met een kleine plof en ik hoopte dat niemand dat gehoord had. Ik plaatste de twaalf witte kaarsen in een cirkel en stak ze 1 voor 1 aan. Ik pakte ook de kristallen en plaatste ze tussen de kaarsen.
“Alec, wil je alsjeblieft niets zeggen, tot ik zeg dat je weer mag praten?”ť Vroeg ik hem.
“Het zal zijn alsof ik er niet ben.”ť Kreeg ik als antwoord. Ik ging voor de kookpot staan. En terwijl ik het mesje pakte prevelde ik: “Hear theese words, hear my cry. Blood to blood I summon thee.”ť Ik maakte de zin af terwijl ik snel een zakzoekje om mijn vinger bond en liep naar de cirkel van kaarsen toe. “Hear theese words hear my cry, spirit from the other side. Come to me I summon thee. Cross now the great divide.”ť Maakte ik de spreuk af. Er verscheen een koude wind en een werveling van wit licht. Even was ik verblind. Toen zag ik hun. Phoebe en Paige. En op dat moment werd het mij te veel. Ik storte in. Het laatste wat ik voelde wat 1 paar koude handen, en 2 paar warme handen. Daarna voelde of hoorde ik niets meer.
Toen ik wakker werd, lag ik gewoon in bed. Ik ging recht op zitten en wist meteen weer wat er was gebeurd. Ik keen om me heen. Alec zat op de bank. Phoebe zat naast hem te praten en naast mij zat PAIGE!
“MAMA!”ťRiep ik en knuffelde haar dood, bij wijze van.
“Heey, lieverd.”ť Zei ze liefdevol. Ik moest huilen. Ik wist gewoon niets van mijn moeder, helemaal niets. Al mijn herrinerinen waren met Phoebe als moeder.
“Ik.. ik .. ik..,”ť Ik kwam niet uit mijn woorden, en het stoorde mij als de pest.
“Ik heb je altijd van uit de hemel in de gatten gehouden. Ik heb alles gezien, alles mee gemaakt wat jij hebt mee gemaakt. Alle verschrikkelijke dingen, maar ook alle mooie dingen.”ť Zei ze lachend.
“Ook mijn bruiloft?”ť Vroeg ik onzekker.
“Die al helemaal. Je was zo mooi schat. Je lijkt echt op mij. Ik wilde ook geen standaard bruiloft.”ť Zei ze lachend. Ik lachde nu ook.
“Ik heb je gemist, heel mijn leven.”ť Zei ik.
“En ik jou ook.”ť Fluisterde ze terug. Alec was nu ook naast me komen zitten.
“Je moeder lijkt echt heel veel op jou, weet je dat?”ť Zei hij lachend.
“Ja, dat weet ik.”ť Antwoorde ik. “Ga je mee naar beneden, mam? Dat stel ik je voor aan de rest!”ť Zei ik vrolijk.
“Ja, natuurlijk!”ť Riep ze al net zo vrolijk.
“Phoebe, ben jij ondertussen al bij Melody geweest?”ť Vroeg ik haar onzekker.
“Nee, want dit keer ben ik een verrassing voor haar, van jou.”ť Antwoorde ze met een grijns.
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.