FanFic.nl

Oorzaak en Gevolg [TC]

[12] Tom - Touches

En toen kwam dat gevoel van schuld en wanhoop weer terug. Bill blijft Bill, en hij kan zijn emoties niet voor me verborgen houden. Ik had kunnen weten dat hij loog toen hij zei dat er tussen ons niets zou veranderen, want dat zou het sowieso wel doen. En nu blijkt dat ik gelijk had.
Bill is net de kamer weer in komen wandelen, en zijn voeten zijn knalrood omdat het echt vreselijk koud is buiten. Hij zit op de bank, knabbelt op een koud stuk pizza en kijkt naar Angelina Jolie. Speciaal voor mij, omdat ik tot voor kort Angelina echt geweldig vond. Nu niet meer. Nu vind ik Bill geweldig, niet dat ik dat hiervoor nog niet vond, maar dat ga ik hem niet zeggen. Mijn arme broertje ziet er van af, misschien zelfs meer dan ik doe.
Terwijl ik nog steeds bij de eettafel sta, verstijfd en aan de grond genageld, glipt een idee mijn hoofd in. Misschien wel het meest geniale idee in mijn hele geschiedenis.
Tom Kaulitz gaat voor de echte liefde. Tenminste, dat is wat ik Bill ga laten geloven. Ik zoek een meisje dat er een beetje niet zoals mijn onenightstands uit ziet. En dan wat pers erbij halen, heel erg gemeend overkomen en Bill op het hart drukken dat het slechts een bevlieging in een periode van pure wanhoop was. Maar dat is het niet, en het gaat aan me knagen tot het einde van mijn dagen.
Ik doe mezelf weer wat aan, maar dat ben ik ondertussen wel gewoon. Ik breng me altijd in benarde situaties, en elke keer hielp Bill me er weer uit.
Godverdomme.
En dan bedenk ik me dat ik dat helemaal niet wil. Ik wil geen vriendin, ik wil geen pers, en ik wil al helemaal niets op Bills hart drukken. Ik wil Bills hart, is dat zoveel gevraagd?
Mijn hoofd is een tweestrijd, en ik krijg er hoofdpijn van.
‘Tom?’
Ik slik en kijk dan richting bank. Bill kijkt naar me, zijn gezicht staat op standje ‘gepijnigd’. Tom, zie wat je die arme jongen allemaal aandoet!
‘Ja?’
‘Wil je nog pizza?’
‘Nee.’
Dat had ik beter niet kunnen zeggen! Bill vertrekt helemaal. Ik die geen zin heeft in pizza, dat is niet normaal. Dus zet ik mijn grootste, maar neppe, grijns op mijn gezicht en storm op de bank af terwijl ik luid ‘pizzaaaaa!’ brul.

De aftiteling glijdt over het scherm, ik zit gefascineerd te staren. Naar wat weet ik eigenlijk niet, maar ik ben al blij dat het niet naar Bill is.
‘Mijn buik.’ jammert Bill, slaat zijn armen om zijn buik en legt zijn hoofd op de bank. Ik kijk hem even aan, ga met mijn hand over zijn voorhoofd en dan door zijn haar.
‘Zal ik je masseren, zoals ik vroeger altijd deed?’
Hij kijkt me heel even twijfelend aan, en ik weet dat het normaal is maar het doet alsnog pijn, en knikt dan. Ik ga van de bank, hij kruipt er juist op. Even naar boven olie halen. Ik snap eigenlijk niet waarom ik hem masseer als hij buikpijn heeft, want dat is totaal niet logisch. Maar het blijkt hem te helpen, en dan doe ik het met alle liefde en plezier. Volgens mij een beetje teveel van die ‘alle liefde en plezier’.
Ik pak de fles kokosnootmelk uit het kastje in de badkamer en ga dan op weg naar beneden. Ik kan er niet aan doen, maar het vooruitzicht aan mijn handen op Bills blote rug, benen en heupen doet me meer dan goed.
De deur staat nog open, gelukkig maar. Ik zit zo diep in gedachten dat ik er vast tegen was gelopen als de deur gesloten was geweest.
Ik laat bijna de fles uit mijn handen vallen als ik Bill zie doen wat hij doet. Het speelt zich in een slow motion af.
Bill gaat met zijn handen naar de zoom van zijn T-shirt, klemt zijn vingers er omheen en trekt het over zijn hoofd. Zijn borstkas komt tevoorschijn, net als zijn buik en het bovenste puntje van zijn stertattoo. Dan ontdoet hij zich van zijn broek en ik kan mijn ogen niet bedwingen, ze glijden gewoon over zijn lichaam. Hij legt zich op de bank, op zijn buik en met zijn armen onder zijn hoofd. Dan kijkt hij achterom.
‘Aha, je bent er al. Het is trouwens heel lief dat je dat wilt doen.’
Ik knik glimlachend en loop iets te gretig naar hem toe. Gelukkig merkt hij dat niet, of hij verstopt het heel goed. Ik ga op mijn knieën op de bank zitten, tussen zijn benen en haal de dop van de fles. De prut stroomt in mijn handen en ik wrijf het over elkaar zodat het niet koud aanvoelt op Bills tere huidje. Ja, ik houd overal rekening mee. Zeker als het over hem gaat.

Als mijn handen zijn huid raken, gaat er vanalles door me heen. Het voelt alsof alle lucht uit mijn longen wordt geslagen, en ik lijk even uit mijn lichaam te stijgen. Als hij rilt en een ‘hmm’-geluidje laat ontsnappen, kom ik met een klap weer terecht in mezelf.
Mijn handen gaan over zijn rug, raken elk plekje aan. Hij voelt zo zacht. Ik ga met mijn vingertoppen over zijn onderrug, glijd dan langs zijn heupen en kietel over de flanken van zijn rug. Hij rilt van genot, en ik geniet ook. Een win-winsituatie.
Dan verplaats ik mijn handen naar zijn onderbenen en voel hoe stroef ze zijn.
‘Oh Tom.’ flapt hij eruit, en slaat dan zijn handen voor zijn mond. Vroeger, ik heb zoiets al eerder meegemaakt met die gekke Bill van mí­j, lachte ik het weg. Maar nu kan dat niet. Ik vind het… Leuk?
Dan maar weer op zijn rug. Ik ga over zijn bovenbenen en, omdat ik te lui ben om mijn handen op te heffen, over zijn kont. Op dat moment draaien mijn ogen in hun kassen.
Ik wist niet dat je zoiets kon voelen, en zoveel allemaal tegelijk!
‘Tom, zal ik jou ook eens masseren?’
Glimlachend ga ik over zijn schouderbladen.
‘Doe maar als ik klaar ben met jou!’

Reacties: