FanFic.nl

BANG~relation

~My dead?~

Ik loop in een rustig tempo richting de Akatsuki-basis. Eerst hoorde ik Kisame en Hidan nog wandelen maar ik loop nu zo ver achter dat ik hun alleen nog kan horen als ik mij er echt op ga concentreren. Ik mag niet te ver achter raken anders kan ik de basis niet meer vinden. Ik zal het maar eerlijk bekennen, ik heb geen idee waar de basis ligt en volgde de geluiden van Kisame en Hidan maar. Nu ze zo ver weg zijn hoop ik dat ik nog de goede richting op loop.
Ik zucht. Mijn voeten smeken om een pauze maar ik dwing ze om verder te lopen. Ik kan echt geen pauze nemen. Straks kan ik de weg niet meer terug vinden.
Ik laat mij gedachten wat op de vrije loop gaan tijdens mijn lange wandeling. Ik vervelende is dat mij gedachten steeds op Deidara terecht komen en dat ik daardoor een heel naar gevoel in mijn buik krijg. Ik krijg ook telkens het zelfde bilt op mijn netvlies. Het beeld dat Sasori op Deidara ligt en niet tegenstribbelt.
“Niet. Aan. Denken. Kumo!”� zeg ik boos tegen mezelf terwijl ik bij iedereen woord tegen mijn voorhoofd sla.
Plotseling vang ik de geluiden van de andere ninja’s op. Ze zijn dichtbij. Heel dichtbij.
Ik begin sneller te lopen. Ik kan het niet hebben dat is ze verongelijk tegen kom.
Plotseling hoor ik de knal van een grote explosie. Een harde wint blaast door de bomen. En explosie? Wie zou er nou zo iets make-
“Deidara!”� roep ik.
Ik begin te rennen in de richting waar het geluid vandaan kwam.
“Deidara! Antwoord mij!”� roep ik tijdens het rennen.
“Antwoord bitch!”� roep ik boos.
Nog steeds geen antwoord. Ik stop met rennen en focus op de geluiden die Deidara zou kunnen maken. Eerst hoor ik niets maar na een tijdje heel goed luisteren kan ik noch meer kleine explosies horen. Is Deidara aan het vechten? Zo te horen vecht hij tegen een stuk of vijf ninja’s. Vijf? Ik luistern nog iets beter. Ja, het zijn er zeker weten vijf. Niet te geloven dat die bitch met die andere ninja’s aan het vechten is! Ik zucht en ren de kant van de geluiden op.
“Deidara!”� roep ik een beetje wanhopig.
Ik ren zo hard als ik kan maar lijk niet dicht bij het geluid te komen. Na een heel end rennen zie ik eindelijk iemand. Het is een AMBU!
“Hé!”� zegt hij vanachter zijn masker.
“Hier is er nog één jongens!”� roept hij.
Kak! Als ik had geweten dat het AMBU’s waren had ik wel wat stillen gedaan. Ik spring over de AMBU heen. Deze is even verbaast maar zet de achtervolging in.
Nu ze toch weten dat ik er ben kan ik net zo goed Deidara roepen.
“Stom blondje! Waar de heil ben je en hoe heb jij het voor elkaar gekregen om tegen vijf AMBU leden te vechten!”� roept ik.
“Kumo, un?!”� hoor ik hem roepen.
“Wie anders?!”� zeg ik boos.
Ik ren op het geluid van Deidara’s stem af. En dan eindelijk heb ik hem gevonden. Hij is in gevecht met de andere AMBU’s. Hij gooit bommen in alle vormen en maten naar de AMBU’s maar die lijken daar geen las van te hebben. Zo te zien een vrouwelijk AMBU springt van achteren op Deidara af. Haar hand gloeit blauw van de chakra.
Niet goed! Helemaal niet goed! Ze gaat hem verlammen. En omdat Deidara het te druk heeft met de andere twee te bekogelen heeft hij het niet door. Ik kan maar één oplossing bedenken hoe ik dat kan verkomen. Ik ren op Deidara en de AMBU af en spring tussen beiden. Ik pak de AMBU bij haar pol net boven de blauwe chakra gloed en doe een poging haar in har buik te stampen. Zijn heeft mij door en verlamt mij been met haar andere hand net voordat ik haar raak. Ik laat haar los en grijp naar mij been.
“Bedankt Deidara”� zegt ik.
“Wat heb ik nou weer gedaan, un?”� vraag hij terwijl hij bommen naar de AMBU’s blijft gooien.
“Toevallig heb ik net er voor gezorgd dat je niet helmaal verlamt bent en daarvoor mijn been opgeofferd”� zeg ik boos.
Hij stopt even met vuren en draait zich om naar mij. Hij ziet mij zitten en beseft dat ik dat echt heb gedaan.
“O, sorry, un”� zegt hij met echte spijt.
Omdat hij zijn rug naar de vijand heeft gekeerd ziet hij niet dat er drie AMBU’s van achteren op hem af springen.
“ACHTER JE!”� roept ik.
Deidara draait zich snel of en gooit wat bommen naar de AMBU’s. Die ontwijken ze alsof Deidara met grind heeft gegooid en zetten de aanval in. Één van de AMBU’s pakt een soort van bamboe-stokje en schiet daar met zijn mond naalden uit.
“KIJK UIT! Ze zijn giftig!”� roep ik tegen Deidara. Deidara ontwijkt ze maar ik kom door mijn verlamde been niet veel vooruit. Ik kan de naalden nog net te ontwijken door naar achter te hellen alsof ik onder en stok door moet lopen. Dit gaat goed maar door mijn verlamde been val ik naar achter.
“Bitch help me!”� roep ik.
Maar plotseling is Deidara nergens meer te bekennen.
“Zo te zien is die blonde weg”� zegt een van de AMBU’s.
“Ik dood hem wel”� zegt een andere AMBU die in de bosjes verdwijnt.
Het AMBU-meisje die mij probeert te verlammen komt voor mij staan.
“Wat zullen we met haar doen?”� vraagt ze.
“Laten we haar uithoren”� zegt een ander.
De AMBU die dat zei lijkt zich achter zijn masker aan te kijken.
“Dit Akatsuki-lid zou wel eens de weg naar de Akatsuki-basis kunnen zijn”� zegt hij.
“Nou, technisch gezien ben ik nog geen lid”� zeg ik.
De AMBU’s doen alsof ze deze opmerking niet hebben gehoord en beginnen mij uit te horen.
“Vertel ons waar de Akatsuki-basis is en misschien laten we je leven”� zegt de AMBU’s die de naalden afschoot dreigend.
“Nou… dat was zeg maar ook mijn probleem…”� zeg ik.
Ik kan de gezichten van de AMBU’s misschien wel niet zien maar de kans is groot dat ze mij nu raar aankijken.
“Ik bedoel… ik liep zeg maar achter de rest aan omdat ik de weg niet wist…”�
Er valt een pijnlijke stilte.
“Laten we haar maar doden. Hier hebben we niets aan”� zegt de AMBU-meisje.
“Wat! Ik bedenk me net dat… dat… de basis in het Noorden ligt”� zeg ik terwijl ik zo onopvallend mogelijk een giftige naald van de grond probeer te pakken.
“Je liegt”� daar komen we net vandaan er was niets te bekennen!”� zegt het AMBU-meisje boos.
“Dan heb je zeker niet goed genoeg gezocht”� zeg ik.
Na het wat onopvallend aftasten van de grond voel ik een naald tussen mijn vingers.
“Ik maak haar nu dood. Ze trekt het bloed onder mijn nagels vandaan”� zegt het AMBU-meisje zelf verzeker als ze op mij af komt.
Het is nu of nooit. Ik gooi de naald die het AMBU-meisje in haar recht arm raakt. Ze trekt de naald en snel uit maar het is al te laat. Het gif is haar lichaam al binnen.
“Het tegengif! Snel!”� roept ze naar de AMBU die met de naalden schoot.
In deze korte afleiding weet ik het voor elkaar te krijgen op te staan en iets te zoen dat op snel hinkelen lijkt. De andere twee AMBU’s komen in actie en rennen op mij af om mij tegen te houden.
Kak! Mijn verlamde been word nog eens mijn dood.
Één van de twee AMBU’s pakt een Shuriken en gooit hem op mij af.
Oké, dat was het dan. Ik ben ga dood. Ik had nog zo veel willen doen in mij leven. Maar daar is het nu te laat voor.
Ik zal je missen… Deidara…

Reacties:

DreadQueen zei op 25 nov 2009 - 20:00:
neeeeeh Kumo mag NIET dood!!
het is spanned en ik wil een volgende!!
snel verder!!
XX.

xInnocence zei op 25 nov 2009 - 19:47:
ik denk, dat ze nog niet doodgaat.
hoop ik,
want anders is het stom x]

witch zei op 25 nov 2009 - 19:47:
leuk, leuk, nog een stuk.

AmbyVampy zei op 25 nov 2009 - 19:44:
Onze geliefde () Kumo MAG niet dood D8
OH MIJN GOD, DE DRAMA, DE DRAMA!
*gaat in emo-hoekje zitten huilen en emo zijn XDDD*