FanFic.nl

Autumn days will fade away!!!

Hoofdstuk 33:::::

Alweer keek ik naar de brief,hij hing nu al twee dagen aan mijn muur.
En ik heb haar alleen gezien toen ik mijn brief ging afgeven.
De raad had nog niet beslist of ik verbannen was of niet en tot die tijd moest ik op mijn kamer blijven zitten.
Niet dat ik dat vanavond van plan was.
Ik pakte mijn telefoon en sms’te naar Aurora dat ik er aan kwam.
Ik ging haar meenemen naar een plek waar wij samen konden zijn wanneer we dat wouden.
Nooit hoefden we meer gescheiden zijn.
Tot het einde der tijde samen.

Nadat ik haar een sms ‘je had gestuurd dat ik naar het bos kwam,gooide ik mijn raam open.
Ik keek nog even achter me,naar mijn kamer.
Wat zou Billy wel niet van mij denken.
Ach wat zou het nog uitmaken,ik had tijd nodig,vooral omdat ik nog maar net er achter ben gekomen dat ik een weerwolf ben.
Ik keek weer terug naar buiten,sprong op het bureau en sprong uit het raam.
‘Ben je nu al de wanhoop nabij.’klonk de stam van Quil in mijn hoofd.
Ik schudde mijn hoofd en rende door.
Ze zullen me nog wel eens zien,maar nu wou ik Aurora en alleen haar.
Maar…voelt ze nog wel zoals ik me voel.
Haar huis kwam al in de buurt,of anders gezegt ik kwam in de buurt van haar huis.
Ze stond daar al,ze keek niet blij toen ze mij in deze gedaante zag.
Ze kneep haar neus dicht.
'Zo Jake heb je jezelf wel gewassen voordat je hierheen kwam?'Vroeg ze met een knipoog.
Ik veranderde me tertug in mijn menselijke gedaante en kleede me aan.
'sorry dat je dat moest zien en jij stinkt anders ook aardig hard.'zei ik terug.
We lachtten hard en ze vloog me aan en omhelsde me.
'Ik heb je gemist groote.'zei ze terwijl de tranen over haar wangen liepen.
'Ik jou ook.'Zei ik terijl ik de brok in mijn keel weg slikte.
Ik duwde haar van mij weg en pakte hara hand.'Kom mee!
Ik weet een plek waar we altijd samen kunnen zijn.'
en ik trok haar mee dieper het bos in.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.