Hoofdcategorieën
Home » Twilight » Uitwisseling naar het eind van mijn leven » deel 13
Uitwisseling naar het eind van mijn leven
deel 13
Ik opende mijn ogen en klom overeind.
Waar was ik?
Het was een mooie open kamer met een wand van glas.
Ik lag op een witte 2-zitsbank.
De deur ging open en Alice verscheen.
"je bent wakker!" riep ze enthousiast.
"waar-r ben-n ikk"stamelde ik.
"bij mij thuis!"riep ze blij. "en de rest legt Carlisle wel uit.
Mijn telefoon ging en ik las op het schrempje: Mam.
Voor ik kon opnemen stond Alice naast me en griste hem uit mijn handen.
"maar..."
"je bent vermist, je kan niet opnemen"
Een grote jongen en Edward verschenen.
"ben je eindelijk wakker?" vroeg de jongen/
"nee ze slaapt nog"mompelde edward.
De jongen negeerde hem.
"ik ben emmett"
Hij gooide me een bal toe en tot mijn verbazing ving ik hem ookal was hij praktisch ontzichtbaar.
"ik ga met jou eens handjedrukken."lachde hij en hij en edward verdwenen naar buiten
Alice en ik waren stil, nou eigenlijk ik want Alice was aan het door ratelen maar ik luisterde niet waardoor ik haar als stil beschouwde.
een oudere vrouw en man kwam binnen.
De vrouw kwam naast me zitten.
"ik ben Esmé"zei ze.
De andere man ging op de andere bank zitten.
Ik herkende hem, hij had me opgetild en meegenomen
"ik ben Carlisle"zei hij en glimlachte.
"Kun je me vertellen overr de dag in het bos"
Ik vertelde van de plant tot de man. van de pijn tot het meenemen.
Hij begon toen ik klaar was, over dat ik een vampier was, over zijn familie, hoe ze zo word en de geschiedenis van iedereen.
"heb je dorst"vroeg hij toen hij klaar was.
Toen viel me het brandigere gevoiel op in mijn keel.
ik knikte
Go Alice!!! *is fan van telefoonafpakkerij*
Ik wil meeeerrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr