FanFic.nl

Stand alones.

That one last shut.

Het was alsof ze alles aan kon.
Alles wat ze ooit wouw was nu in haar bezit.
Ze leek zo sterk nu hij zijn liefde alleen maar voor haar was.
Sterker dan anders, sterker dan wie dan ook.
Ze had niemand meer nodig nu ze hem had.
Het leek of ze de gelukkigste persoon ter wereld was.
Maar dat geluk duurde niet lang.
Het was in een seconde gebeurd,
alsof het niets was, alsof het was voorbereid, het voor hem was bedoeld.
Die kogel was zijn dood, zijn dood in een seconde.
Een seconde dat haar leven zouw veranderen.
Het sterke gevoel was haar in de schoene gezakt.
Haar wereld zakte in.
En die niemand dat ze ooit nog nodig zouw hebben,
kon ze op dit moment wel gebruiken.
Maar niets was minder waar.
Ze had niemand meer.
De liefde van haar leven lag op de koude nat geregende betonne grond.
Haar lichaam begaf het en liet zich naast het neer neer vallen.
met de woorden dat zich bleven herhalen in haar hoofd,
het moment dat haar geluk weg was geschoten bleven de tranen stromen die op de stoep neer vielen.
Maar niemand zag het.
Er was niemand die haar kon helpen,
er was niemand in de buurt.
En de aanrichters van deze nachtmerrie waren gevlucht in de nacht.
Ze zal hun alleen nooit vergeten,
zei waren het die haar leven voor het grote deel hebben verwoest.
Maar het was aan haar de taak het af te maken.
Ze pakten het geweet dat op de plaats lag van de schutters en bracht de trekker naar haar hoofd terwijl de kogel ook in een seconde haar van haar leven had verlost.

Reacties: