FanFic.nl

Skinny against XXL [TC]

Part 4

TOM POV

We zijn nog maar net op de terugreis of ik zie Nick en Maarten, twee vrienden, de hoek omkomen. Snel sla ik een steegje in, waardoor Bill zich helemaal aan me vastklampt. Ik fiets zo snel mogelijk door en ga zo, via een omweg, naar huis.
‘Wat was je aan het doen, Tom!’
Bill zijn schiet een beetje omhoog.
‘Oh, niets.. Ik.. ik vond het wel eens leuk om langs deze weg te fietsen.’
Bill kijkt me diep in mijn ogen aan. Het is alsof hij dwars door me heen probeert te kijken, en het lukt hem nog ook. Snel sla ik mijn blik af.
‘Het kwam door die jongens hè? Ik ben niet stoer genoeg, hè?’
‘Bill, alsjeblieft..’
‘Wat nou, alsjeblieft? Eerst loop je allemaal aardig te doen, en nu ben ik niet goed genoeg meer. Ik had het kunnen weten!’

BILL POV

Ik ben woedend, en iemand die mij woedend krijgt, is heel slecht bezig.

‘Bill, kom gewoon even mee naar binnen en..’
‘Waarom zou ik?’
‘Laat me het dan uitleggen!’
Nors kijk ik voor me uit en loop achter Tom aan naar binnen, ook al weet ik nog niet eens waarom ik eigenlijk mee ga.

‘Het zijn mijn vrienden, Bill. Mijn groep..’
‘En die haten mij, dus jij haat me ook!’
‘Nee, zo zit het helemaal niet!’
‘O nee, hoe zit het dan wel?’
Tom valt stil. Ik hí¡d het kunnen weten. Eigenlijk wist ik het ergens ook, maar wilde ik het niet weten. Weer eens dom, dom, dom van me. Altijd laten meetrekken door iemand anders.
‘Zij mogen je niet, ik wel!’
‘En daarom doe je zo? Ben je bang om met me gezien te worden?’
Tom krimpt in een, kijkt naar beneden zodat zijn pet zijn ogen bedekt.
‘Ja..’, zegt hij zachtjes.
Op zo’n moment vecht ik tegen tranen. Hij wil gewoon niet met me gezien worden..
‘.. En dat komt niet door jou, Bill.’, vervolgt Tom zijn zin.
‘Bill, ik ben bang dat ze mij gaan pesten.’
Ik zucht. Als of ik wel gepest wil worden. Als of ik hier wel voor gekozen heb.
‘Ik denk dat ik beter kan gaan, Tom. Je bent jezelf niet en ik ga niet om met mensen die zichzelf niet zijn.’
Tom knikt bedroefd. Hij kijkt nog één keer op.
‘Het spijt me, Bill.’
‘Spijt is een makkelijk woord, Tom.’
Ik loop naar de deur, maar net als ik naar buiten wil stappen, hoor ik mijn naam door het huis heen galmen. Tom komt op me af gestormd.
‘Bill, dit is van de zotte. Ik vind je echt een toffe gozer, ik ga niet zomaar een aankomende vriendschap breken door je nu te laten gaan!’
‘Maar Tom..’
‘Ik weet het, ik weet het... Ze waren eerst echt mijn vrienden, maar nu.. ze stelen, bedriegen, liegen. Bill, ik wil dat het over is! Ik wil daar niet meer bij horen!’
‘Waarom stop je er dan niet mee?’
‘Ik heb daar net een beetje respect.. Eindelijk eens wat te zeggen. Het gaat zo maar niet! Die gasten doen me nog eens wat aan!’
Ik zucht. Die jongen is af en toe hopeloos, maar wel begrijpelijk. Ik hí¡í¡t het als iemand anders een punt heeft.
‘Oké dan.. Ik blijf.’
Er komt een lachje op Tom’s gezicht en het doet me goed die te zien, aangezien ik hierdoor bijna zeker weet dat hij het meent.

TOM POV

Over onze ruzie wordt niet meer gesproken. We lopen met zijn tweeën naar boven, Bill met zijn spullen, zodat we het een beetje kunnen ordenen. Moet ik maar vaker doen, want het is na logeren bij mij altijd gokken van wie welk kledingstuk is, maar ik heb het idee dat ik met Bill hier totaal geen moeite mee ga hebben.
‘Ik ga even een logeerbed zoeken’, zeg ik tegen Bill
‘Is goed!’
Ik loop de kamer uit en loop naar de rommelkamer. Daar vis ik een opgeklapt bed tussen vele dozen en nog meer zooi. Ik loop terug naar mijn kamer, het bed meetrekkend. Toch handig uitgevonden, wieltjes. Als ik de deur heb open gegooid, zie ik Bill voorover gebukt in zijn tas graaien. Een klein stukje van zijn boxer is zichtbaar en ik kan het niet laten om er eventjes naar te kijken. Bill heeft me echter al snel opgemerkt met als gevolg dat hij om draait.

Even geklooid en gedaan, maar naar 10 minuten staat het bed er toch echt, opgedekt en wel.
‘Zullen we maar eens gaan zorgen voor eten?’, vraag ik.
‘Jup.. Wat was je van plan?’
‘Pizza? Friet? Chinees?’
‘Pizza!!’
Ik glimlach, die jongen houdt net zo veel van pizza als ik, dat is duidelijk te merken. Ik pak de telefoon en bel naar de pizzeria.
‘Met Domino’s © , waarmee kan ik u helpen?’
‘Tom Kaulitz, ik wil graag een pizza Hawaï en..’
Ik hou de telefoon tegen mijn borst en roep Bill.
‘Bill? Wat wil jij?’
‘Hawaï, alsjeblieft.’
Ik ga terug in gesprek met de man van Domino’s ©.
‘Maak e maar twee pizza’s Hawaï van.’
‘Kunt u nog even uw adres doorgeven?’
‘Veldweg 10.’
‘Bedankt, alvast eet smakelijk.’
‘Dank u, dag!’

BILL POV

Ik ben boven mijn mobiel aan het zoeken als de bel gaat. ‘Pizza!’, roept Tom. Hij doet de deur open en even later hoor ik de deur dicht gaan.
‘Bill? Ik ben in de woonkamer.’
Ik loop de trap af, en als ik beneden ben huppel ik naar de woonkamer. Tom kijkt me hoofdschuddend, maar lachend, aan.
‘Je bent me er ook één. Hier is je pizza.’
‘Hmm. I love pizza!’
Mijn engels komt er gebrekkig uit, maar Tom merkt het niet. Hij is in touch met zijn pizza.

Reacties: