Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Twilight » A big familie with a lot of Secrets & Magic[Twilight, Charmed] » Chapter 33 - Stacey's here!

A big familie with a lot of Secrets & Magic[Twilight, Charmed]

29 nov 2009 - 19:38

1094

1

219



Chapter 33 - Stacey's here!

Oke, jullie lezen hem dit keer als eerste :D heb mijn story ook op Quizlet staan, en daarom krijgen jullie alles achter elkaar, terwijl ze daar niet zo goed kunnen doorlezen XD http://www.quizlet.nl/stories/9281/a-big-familie-with-a-lot-of-secrets--amp-magictwilight-charmed/ das de link naar deze story op Quizlet ;)

Stacey POV:

De ruimte waar ik in zat was klein. Ik trapte wat om mij heen, en ik hoorde iemand schreeuwen. O ow, ik had mijn mama pijn gedaan. Ik luisterde vanaf dat moment naar alles wat er gezegt werd. Als nog trapte, duwde, sloeg ik wat om mij heen, om ruimte te krijgen. En telkens weer, hoorde of voelde ik dat ik mijn mama pijn deed. Na een hele tijd werd ik te groot voor deze ruimte en wilde eruit. Ik hoorde zoveel geschreeuw en paniek om mij heen. Ik huilde toen ik uit die ruimte was. Ik zag mijn mama, bebloed, en niet bij kennis. Ja, zo slim was ik al. Geen idee waarom, of hoe of wat dan ook, maar ik was slimmer dan een normaal kind. Toen ik mijn papa zag, ik wist dat het mijn papa was, want ik herkende zijn stem, hield ik op met huilen. Meer mensen kwamen binnen. 3 personen gingen om mama heen staatn en deden iets wat ik niet begreep. Papa hield mij stevig vast. Die 3 mensen zakte in elkaar, maar mama werd wakker. 3 andere personen, waarvan er 1 heel erg op mama leek, en 1 die minder op haar leek, maar ook wel veel, pakten die andere 3 op en namen hun mee. Papa liep naar mama toe. Ik luisterde naar wat papa vertelde, en hoe mama reageerde. Er gebeurde best veel. Mama leek heel erg te schrikken toen papa vertelde dat er 3 personen waren ingestort. Ze liep met mij naar beneden en meteen kwamen er heel veel mensen om ons heen staan. Mama stelde iedereen aan mij voor.
Tante Alice, Tante Jane, Tante Rosalie, Tante Lieselotte, Tante Lidewij en de belangerijkste, Tante Brooke en dan had ik nog Oma Esme en Oma Paige. Dan Oom Emmet, Oom Nick(broer van mama), Oom Edward, Oom jasper, Oom Royan, Oom Wyatt en Oom Chris en Opa Carlisle. Wat een hoop oom’s en tante’s had ik. Oma Paige had nog een zus, maar zij werd ook voorgesteld als Oma, Oma Phoebe. Ik lachde naar iedereen, ik vond ze nu al aardig. Tante Brooke werd waker en mama vloog met mij er meteen naar toe. Toen werden we naar achter geblazen door een lelijke rooie man. Mama gaf mij aan papa en papa rende met mij weg. Ik huilde. Ik wilde naar mama toe.
“Stil maar Stacey, Stil maar. Het komt wel goed.”ť Zei papa tegen mij. Ik hield op met huilen en greep papa vast, ik zou niet los laten. We renden naar een groot huis. Papa hield mij vast en niet veel later renden we alweerterug. Ome Emmett ging door het lint en mama was heel verdrietig. Papa gaf mij weer aan mama en zij knuffelde mij. Ik klampte mij vast aan mama. De hele week was erg onrustig. Opa deed veel onderzoek bij mij en dat irriteerde mij. Ik groeide sneller dan ieder andere kind en mijn hersenen waren nog verder gevordend. Na een sombere week sloeg alles om. Tante Brooke was weer wakker! Ik lachde veel. Mama gaf mij aan Tante Rosalie en verdween ik keek heel zielig.
“Niet huilen, Stacey. Mama is zo terug.”ť Zei Tante Rosalie. Ze kreeg gelijk. Ongeveer 10 minuten later was mama weer terug en liep meteen door naar mij en nam mij over van Tante Rosalie. Mama keek heel blij.
“Mama blij?”ť Vroeg ik. Mama keek mij verbaasd aan.
“Ja, Mama blij.”ť Zei ze lachend. Achter mama zag ik iedereen weer binnen komen. Tante Brooke stuiterde meteen door naar mama en mij.
“Wat een engeltje!”ť Zei ze blij. Ik lachde. Ik vond haar nu al heel erg lief!
“Ze heeft net haar eerste woordjes gezegt!”ť Riep mam van blijdschap. Meteen stonden papa, ome Nick en tante Jane er ook bij.
“Wat zij ze?”ť Vroeg papa. Ik gaf antwoord. papa was ook blij.
“Mama en papa blij?”ť Vroeg ik.
“Naja, dat dus alleen dan geen papa er bij.”ť Zei mama heel erg vrolijk. Ik giegelde.
“Ja, mama en papa heel erg blij!”ť Zei Papa en daarna gaf hij mama een zoen. Oom Nick en tante Alice blinddoekde papa en mama. Dat vond ik niet leuk.
“Sorry Sas. Je zult Stacey even bij Brooke en Emmett moeten laten.”ť Zei tante Alice. Tante Brooke legde eerst Melody weg en daarna liep ze naar mama en nam mij over.
“Vertrouw me. Je gaat het super vinden.”ť Zei tante brooke.
“Mamma pappa weg?”ť vroeg ik. Ik trok een pruillipje. Daarna rende papa en mama weg met ome Nick en tante Alice. Ik bleef achter bij tante Brooke.
“Ja liefie. Mamma en pappa moeten even weg, maar komen straks ook weer terug.”ť Stelde ze mij gerust. Boven begon Melody te huilen.
“Emmett! Pak jij Stacey even over? Dan geef ik Mel even te eten!”ť riep tante brooke. Oom Emmett stond meteen naast haar, maar ik wilde niet weg bij Tante Brooke en greep haar stevig vast.
“Mag niet weg. Moet hier blijven.”ť Zei ik.
“Ik ga nergens heen, alleen even kleine Melody eten geven. Daarna kom ik terug. Beloofd.”ť Zei tante Brooke. Dat was wel goed en daarna gaf ze me aan oom Emmett. Ik lachde breed naar hem.
“En hoe gaat het met die kleine stacey?”ť Vroeg hij mij.
“GOED!!!”ťSchreeuwde ik uit. Oom Emmett was met mij aan het wandelen en toen tante Brooke weer terug was ging hij naast haar zitten en trok mij op schoot. Tante Brooke had een klein babytje vast.
“Wie is dat?”ť vroeg ik verbaast.
“Dit is onze baby. Van mij en Emmett. Melody.”ť Zei ze.
“Oh. Wat lief.”ť Mompelde ik. Die baby liet een boerje en viel in slaap. Ik kroop van ome Emmett’s schoot af, naar tante Brooke toe en ging met mijn hoofd tegen de baby aan liggen en viel zo in slaap. Ik werd wakker omdat ik iemand hoorde schreeuwen.
“WHAT THE F*CK DOET DIE KIP HIER!”ť Hoorde ik iemand schreeuwen. Ik schrok ervan en begon te huilen. Meteen kwam mama eraan. Achter haar liep papa.
“Heey, meisje”ť Zei mama, terwijl ze mij optilde.
“MAMA!”ť Riep ik vrolijk.
“Ga je zo mee naar huis? Jij hebt een hele mooie kamer.”ť Zei mama tegen mij. Ja! Dat wilde ik wel en ik begon te stralen.
“JA!!! Ik mijn kamer zien!”ť Zei ik vrolijk. Mama beloofde dat ik die vanmiddag te zien zou krijgen. Oom Emmett kwam met Melody aanlopen en zette haar bij mij neer. Ik begon met haar te spelen. Ik vond Melody het allerliefste baby’tje dat ik ooit gezien had. ’s Middags namen papa en mama mij mee naar ons huis en lieten mij mijn kamer zien. Het was zo mooi! Allemaal groen en heel veel leuke dingen.


Reacties:


xColour
xColour zei op 30 nov 2009 - 16:34:
aaaah stacey is lief



snelverrder en natuurlijk ff melden