FanFic.nl

The vampire games

6. A new person

Ik rende verder en verder. Langs het park, langs huizen en grote gebouwen tot dat ik helemaal in het niemands land was. Het een heel eind buiten de stad, maar je kon er rustig nadenken. Eigenlijk mocht je er helemaal niet komen. Veel mensen durfden het ook helemaal niet. Ze vonden het een eng en groot bos met veel vreemde wezens. Allemaal onzin! Mensen waren bijgelovig, maar ik niet. Uitgeput ging ik op een vieze boomstam zitten die helemaal nat was van de regen. Telkens vielen er druppels van de bomen recht op mijn hoofd. Dat was het enige geluid op het gekraak van de takjes na. Misselijk en wanhopig stopte ik mijn hoofd tussen mijn knieën. Rustig probeerde k mezelf te kalmeren en niet te gaan snikken. Dat zou toch niet helpen. Ik moest me juist stoer en groot opstellen, ik was concurentie voor de anderen. Diep dacht ik na of ik eigenlijk wel een kans zou maken om te winnen.
‘Waarom had ik dat stomme papiertje nou ook niet meegenomen. Dan had ik tenminste alle foto’s rustig kunnen bekijken!’schreeuwde ik wanhopig.
Alle vogels vlogen uit de bomen en maakten verschrikkelijk veel lawaai.
‘Hou op.’gilde ik hysterisch.
Van ellende wou ik weer op de boomstam gaan zitten maar ik viel ernaast. Daar zat ik dan helmaal alleen op het vieze natte zand.
‘Gaat het een beetje?’hoorde ik een onbekende stem achter me zeggen.

Edward pov:
Ik moest weg. Weg uit ons district, weg van alle ellende. Met volle snelheid rende ik naar het niemands land. Alice had het al zien aankomen, maar ik wilde het niet geloven. Winnen zou ik wel, ik was de sterkste en het snelst. Maar zou ik iemand kunnen vermoorden? Plotseling stopte ik. Wat was dat voor geluid? Vlug draaide ik me om en liep op een normaal tempo tussen de bosjes door. Er zat een meisje van ongeveer 16 jaar oud. Ze had heel donker bruin haar en een lief gezichtje. Zou zij ook mee doen aan de vampierspelen? Ik hoorde haar gedachten en ze deed mee. Ik stapte door de bosjes recht op haaraf.
‘Gaat het een beetje?’vroeg ik.

Lily pov:
Geschrokken draaide ik me om.
‘Wie ben jij en wat doe jij hier?’vroeg ik verlegen. Ongemakkelijk plukte ik aan mijn haar. Dit moest wel een vampier zijn! Hij was bijna net zo perfect als Alec. Ik zuchtte. Was Alec er maar.
‘Ik ben Edward Cullen. En wie is Alec’ vroeg hij nieuwsgierig.
Hoe wist hij dat dacht ik geschrokken.
‘Ik kan gedachten lezen’ vertelde hij als verklaring.
‘Alec is een vampier van de Volturi en..’ ik stopte. Edward had mijn gedachten al gelezen en ging naast mij op de grond zitten.
‘Jij doet ook mee met de vampierspelen he?’ vroeg ik stilletjes.
Hij knikte en staarde kil voor zich uit.
‘Weet je Lily? Ik ken Alec en hij doet dit omdat hij denkt dat dit het beste voor je is.’ Zei hij zachtjes.
Voorzichtig knikte ik, maar snapte eigenlijk niet wat hij bedoelde. Hoe kon dat het beste zijn?
Edward aarzelde en wou iets tegen mij zeggen.
‘Wat is er?’vroeg ik ongerust.
‘Er komt iemand aan’ fluisterde hij.

Reacties: