FanFic.nl

Is er dan niemand die om mij geeft?

Is er dan niemand die om mij geeft???????

IK opende mijn ogen. het licht straalde door het raam. Ik gaapte. was er nu al een dag voorbij?. Zuchtend keek ik rond. IK bewoog mijn kleine teen en stapte uit het witte bed. Ik strekte mijn benen en zette de radio aan die in een lege hoek stond op de grond. ALLE MENSEN ZIJN BOOS! BOOS OMDAT DE PLUS IN HEEL NOORWEGEN SLUIT!! VERDER. SAAII dacht ik en zette de radio uit.IK zuchtte. Opeens hoorde ik he tliedje innocene van avril Lavinge. Langzaam zong ik mee. DE tekste kende ik uit mijn hoofd. IK deed mijn ogen dicht. En Mijn geschiedenis vloog voor mijn ogen. IK zag de graven van mijn ouders. He tleek net alsof alles voor m'n ogen vloog en pas nu dat het door me doordringde. stom dat ik daar niet aan had gedacht. Mijn pleegouders waren gewoon MOÃâ€�rdennnaars!! IK zuchtte. Dat ik dat niet eerder had gemerkt! Mijn pleegouders haatte mijn ouders! dat was altijd al zo geweest! Geen wondr dat ze me sloegen en me uit huis zette! IK was onderhand al gestopt met zingen. Uit hoop dat iemand me zal helpen gilde ik. Niemand..Niks. IK wou nog een keer gillen maar me keel zat dicht De tranen rolde over mijn wangen en maatkte natte vlekken in mijn kleren. Niemand dacht aan mij. Niemand boeide ik dat ik leefde. IK kon alles doen wat ik wilde maar dat had geen zin. Ik stond op en probeerde de deur die opslot zat open te trekken. Hopelooos liet ik me op het bed vallen en staarde naar het raam. IK stond op. Eindelijk! had ik een manier gevonden om zelfm0ord te plegen. IK liep naar het raam en keek naar beneden . Ik maakte het raam helemaal open en liet me naa rbenden zakken. IK hoefde me alleen maar los te laten en de d0od was gekomen! IK was bang..heel bang. IK wist niet waarvoor. IK probeerde weer naar binnen te klimmen maar da tlukte niet. Ik glee weg en viel naa rbenden de diepte in. iK gaf een angstige kreet die maar heel zachtjes uit mijn keel kwam. Verder wist ik niks meer. Ik wist alleen dat ik zo wanhopig was geworden om uit het raam te springen. Om te vluchten voor het leven!!IK opende mijn ogen. Ik lag midden op straat allemaal mensen stonden om mij heen. 'SCHí®t!!'riep ik. Allemaal mensen keken mij verbaast aan. De tranen stroomden over mijn wangen. snel stond ik op. Ik rende en rende totdat alles weer zwart voor mijn ogen werd. Ik zag wolken heel veel wolken. IK zag dat ik in mijn boom hing aan een tak. Ik liet me op de grond zakken en keek zuchtend rond. IK huilde rare geluiden kwamen uit mijn keel. Ik wou maar een ding! D0od zijn! dat is tog neit te veel gevraagd? IK huilde en huilde.
Ik snikte en huilde. Nergens was ik goed voor! NERGENS!

Reacties: