FanFic.nl

Bless the Assassin ~boek 1~[Pauze]

Ready to Fall

Hoofdstuk 1

„I took one last look, from the height that I once loved, and then I ran like hell “ 1192 ~ Masyaf

Hij keek naar de straat beneden hem. De bruine adelaar van gister nacht zat op zijn schouder, en haar gele ogen verschoven van persoon naar persoon. „Altaïr?“ Zei een stem achter de man in het wit. „Hmm.“ Was de enige reactie die de andere persoon kreeg, en hij grijnste. „Bent je er klaar voor?“ zei de mannelijke stem weer, terwijl hij bleef grijnzen. Altaïr draaide zijn hoofd naar de ander, en knikte. „Altijd.“ antwoorde hij, en draaide terug naar de straat. Hij merkte toen op, dat er een groep monikken langskwam. Zijn ogen sloten toen op de persoon aan de voorkant, en sprong plotseling van het dak waar hij op stond, en vermoorde zijn target op hoog profiel. „Assassin!“ schreeuwde een van de wachters achter hem. Hij stond toen elegant op, draaide zijn hoofd naanr de wachters, en dreef zijn verborgen mes in de keel van de meest dichtbije wachter, en schoot toen weg richting een muur. Één van de hoofdwachten begon te grijnzen, tot Altaïr de muur opsprong, en verdween. „Get him, now!“ Schreeuwde de leidinggevende wachter, zijn grijns verdween langzaam. Toen, vloog een witte veer met bloed vlekken op de topjes, over de hoofden van de rennende wachters.

2009 ~ Londen

Ik opende mijn ogen toen ik het geluid van mijn wekker hoorde, en kreunde slaperig. Ik sloeg het alarm, zodat het stil werd. Ik ging omhoog zitten, en pakte toen de controller op mijn schoot op. Ik legde het op het kastje naast mijn bed, en keek slaperig naar het scherm van mijn TV. Ik zuchtte, en begon te grijnzen toen ik opmerkte dat Altaïr nog in een daktuin was verborgen. Ik zuchtte, en slingerde toen mijn benen over de rand van het bed, en stond op. Ik liep naar de TV, en boog neer om op de uit-knop van de Xbox te duwen. Ik liep toen de trap af, en geeuwde terwijl ik mijn armen uitrekte.

~At school

„Hallo, Kizumi!“ zei een stem achter me, en ik draaide me om. Ik glimlachte bij het gezicht van mijn broer Kitsuki, en mijn beste vriend Suzimako. Ik legde toen mijn oog op het Assassin’s Creed shirt van Kitsuki, en trok zachtjes aan zijn mouw. „Waar heb je dat vandaan?“ vroeg ik hem, en merkte toen plotseling een witte veer op die vastzat aan zijn mouw. Ik trok het weg, en merkte de bloedvlekken op de uiteinden op. Dit leek zeer vertrouwd, maar ik kon er niet mijn vinger op leggen. Ik verborg het toen in mijn zak, mezelf belovend dat ik het thuis zou onderzoeken.

~Thuis

Ik legde mijn rugzak op de grond in de gang, en ging naar mijn kamer op de zolder. Ik groef de veer op uit mijn zak, en legde het neer op mijn bureau. Plotseling, hoorde ik het geluid van mijn MSN, en ik verplaatste mijn ogen naar het computer scherm.

Natuurlijk, het was Ezio-Kun; Ook wel als Matthew gekend, maar één van mijn beste online vrienden.

Altair-Kun: Haaai 
Ezio-Kun: Hiya Dit is pas wat ik een stalker noem.
Altair-Kun: Hoezo dat?
Ezio-Kun: Je bent altijd de eerste die hallo zegt als ik online kom.
Altair-Kun: Oh, op die manier. Trouwens, ben je AC aan het spelen op dit moment? Ik zit vast
Ezio-Kun: Ja, dat ben ik. Waar zit je vast?
Altair-Kun: Met het pick pocken van die lelijke gast in Acre. Je weet wel?
Ezio-Kun: Lol, wat is er zo moeilijk aan pick pocken?
Altair-Kun: Hij wil niet lopen. En ja, ik heb ge-eavesdropt.
Ezio-Kun: Misschien een glitch. Of, misschien, moet je de Xbox schoppen.
Altair-Kun: Alleen als jij het ook doet.
Ezio-Kun: Tuurlijk, wie telt?
Altair-Kun: … 3… 2… 1.

Ik stond op, en legde mijn laptop op de bank naast me. Ik liep toen naar mijn Xbox, en gaf willekeurig een schop aan het ding. Plotseling, werd het scherm helemaal wit. “oops. Ik denk dat ik te hard heb geschopt.”� Ik grinnikte, en schopte opnieuw. Nu, werd het scherm zwart, toen plotseling regenboog kleuren. Ik begon te lachen, en prikte in het scherm. En toen, werd mijn kamer ingeruild voor een drukke markt straat…

Reacties: