FanFic.nl

Heart Of A Dead Boy (TH)

Hart attack

De volgende keer dat ik wakker werd was het donker. hoelang heb ik geslapen? welke dag is het vandaag eigenlijk? ik zag tom niet naast me dus ik probeerde me wat recht te zetten. maar dat deed me ineens veel pijn en ik kermde pijnlijk. ik liet me dan maar terug vallen en kreunde. auw..wat is er toch met me!
ik klemde men tanden hard op elkaar en probeerde niet heel het ziekenhuis bijeen te schreeuwen. wat heb ik toch ineens,het was toch beter? of niet dan?
ik balde men handen tot vuisten en men nagels priemden in men vel. maar dat voelde ik niet eens,ik had veel meer pijn in men borstkas. zijn het men longen? men hart? wat kan het nog zijn? auw..please,laat het ophouden! men spieren begonnen zich allemaal op te spannen en ik kronkelde raar. ik hb geen controle meer,help! ik heb geen controle meer over men lichaam! auw!!!
'Bill!!' ik kon niet zien wie er verschoten naar me riep,maar ik hoorde dat het tom was. ik voelde twee sterke handen die me plat probeerden te duwen,maar alles deed zo'n pijn! maak me dood,please maak me dood,dit overleef ik nooit!
'hou vol bill!' ik hoorde hem wegrennen. dan kwam hij terug met een paar dokters. ze drukten me ook wat plat en gaven me een spuit. tom duwden ze uit de kamer,ik kon nog zien dat hij tranen in zijn ogen had. alles blijf maar pijn doen! shit,dit is niet normaal meer,auw!! toen ging alles zo snel,alsof het in één flits gebeurde. ik voelde een allesoverheersende pijnscheut in men borstkas en dan viel alles weg. elk beeld was weg,er was geen geluid meer. alles was donker. het was rustig,niemand die de rust kwam verstoren. waar ben ik? ben ik dood? is dit de hemel? of de hel? ik zag niks,helemaal niks. alles was zwart,zelf onder men voeten. maar toch viel ik niet in een diep gat. het is hier zo vredig,ik heb geen pijn meer... zo wil ik blijven leven. zo mag het een eeuwigheid duren. het is hier zo zalig..ik voel me helemaal rustig,alle pijn is uit men lichaam gevloeid..zalig...
'bill! bill,laat me niet alleen! hoor je?! ik heb je nodig,blijf bij me! laat me niet in de steek,please,vecht bill!!please!!'
waar kwam dat vandaan? ineens zag ik een gezicht,het gezicht van tom. hij huilde verschrikkelijk. en dan zag ik ook een lichaam. dat ben ik?! ik lig er halfdood bij,of eigenlijk helemaal dood. dokters probeerden me met een machien te reanimeren. ze probeerden tom weg te duwen maar hij ging niet weg. hij pakte men hand vast,of dan toch het hand van de levensloze ik die er lag. omg,nee. nee! dat doe ik tom niet aan! hij is men broer..
Op één seconde voelde ik ineens alle pijn terug in men lichaam. men lichaam barste precies open,het deed zoveel pijn! men ogen zochten en zochten. ze bleven bij tom hangen. en toen ik zijn tranende oogjes zag en zijn flauwe glimlach,dan spoelde alle pijn uit me weg... tommy..ik blijf bij je. je bent men broer,ik laat je niet in de steek. ik ben er terug,alleen voor jou ben ik teruggekomen. voor jou wil ik alle pijn eeuwen met me meedragen,als jij maar niet hoeft te huilen. ik kan jou geen pijn doen,dat zou hetzelfde betekenen als dat ik zelfmoord zou doen. als jij pijn hebt,dan ik ook. raar..dat zei je ook tegen mij.. we zijn dan ook broers..het is alleen even wennen.. en toch voel ik al een heel grote band met je. je beteken me nu al oneindig veel,terwijl ik je niet eens echt ken. dus wat moet het wel niet zijn als al men herinneringen terug komen? we hebben een sterke band,dat weet ik ondertussen al..
de dokters prikten vanalle spuiten in men arm,maar het kon me niet schelen. tom bleef men hand vasthouden,en dat was voor mij al genoeg.
'T..Tommy..'
zogauw hij men stem hoorde zag ik dat zijn waterige glimlach breder werd.
'ik ben bij je billy,het komt allemaal goed..'
'wat..wat is er gebeurd -..?'
'je..je had een hart attack..'
'oh..'
toen kon ik onmogelijk nog men vermoeide ogen openhouden en zakte ik weg in een diepe duisternis. alleen was het deze keer geen zwarte leegte die rondom me was,maar een droom van een vakantie. het was een strand. en..en tom was er. ik ook. ja,dat was een leuke vakantie toen..een herinnering meer..

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.