FanFic.nl

Is er dan niemand die om mij geeft?

Alles is kapot..

Angstig keek ik rond. het was nacht en ik kon niet slapen. ik was weer mijn pleeg ouders tegen gekomen. Ik meost d0od en wel nu! ik kon niet meer wachten anders zou ik vermo0rd worden. Het is raar dat ik zo denk ..maa rik kan er niks aan doen. Ik word gek van mezelf..waaorm weet ik niet..Da tis juist het probleem denk ik. Ik leed een leven vol verwarring..Alles liep in de soep zoals Lieke dat zo grapppig zei. Ik voelde me rot..thja ik weet niet eens of ik me rot voelde..eigenlijk voelde ik niks..misschien was ik wel blij..maa rwaarom dan? Waarom was ik dan blij? Thja..waarom kreeg ik nooit antwoorden op mijn vragen? Ik sprong uit mijn boom en keek rond. Ik zag niks..nogal logish want het is nacht. IK hoorde de uil een geluid maken..fluiten of hoe je dat ook noemt. ik liep. ik hoorde gekraak in de struiken een man met een silver glinsteren mess in zijn hand kwam grijnzend mijn kant op. Ik probeerde te gillen maar er kwam geen geluid uit mijn keel. Ik wou zo graag d0od en hoewel de d0od nu dichtbij was was ik bang! IK maakte rare piepende geluidjes de tranen sprongen over mijn wangen. Ik stond vastgenageld aan de grond. Ik herkende die man..het was niet eens een man! het was een jongen. het was Tim..de gothic. 'Hoi hooi'hoorde ik iemand lachend zeggen. Eindelijk kon ik gillen ik gilde zo hard dat Tim bijna doof was! Een jongen met een rode muts op kwam aan rennen.'Help!'riepte ik. 'IK KOM ER AAN' zei iemand. ik herkende de stem uit duizende. ALEX! Tim kwam naar me toe rennen met het mes. IK was nog steeds vastgenageld aan de grond en keek angstig naar Alex die aan kwam rennen.

Reacties: