Hoofdcategorieën
Home » Twilight » Two girls come by the Cullens » deeltje.....ehm....VEERTIEN!!! (dus effe gewoon: deeltje 14)
Two girls come by the Cullens
deeltje.....ehm....VEERTIEN!!! (dus effe gewoon: deeltje 14)
ik zat te wippen(niet doordenken!) op mijn stoel. en keek uit het raampje. waarom gaat dit vliegding niet vliegen daar is hij toch voor! "opschieten!opschieten!"fluisterde ik en emmett had zijn arm om me nek heen geslagen. het vliegtuig starte langzaam op. De vlucht naar Voltoro een stadje in de buurt van volterra duurde lang, maar toen we eenmaal waren geland trok ik emmett mee naar buiten. Emmett ging een auto stelen en was snel terug. Emmett reed want ik zou het niet volhouden.
Opnieuw stond ik voor Aro, Caius en Marcus. Maar nu stonden Felix en Demetri langs de kant toe te kijken.
'Zozo,' zei Caius.'Je bent dus in de zon gestapt. Nu moet je alsong worden vermoord.' Hij klonk alsof hij het allemaal tijd verspilling vond. Ik snoof.
'Liever niet, want ik weet nu dat Jasper toch van me houdt, en dat Alice een bitch is.' Aro's wenkbrauwen schoten omhoog.
'Een Bitch?'herhaalde hij.'Ik mag d'r eigenlijk wel. Maar, wie wil het doen?'
'Ik wil wel!'
'Felix, bek houden,'zei Aro, zonder zich om te draaien.
'Jullie wagen het niet om haar aan te raken,'gromde Jasper. Aro rolde met zijn ogen. Op dat moment kwam er een klein meisje binnen.
'Ah, Jane. Je komt als geroepen,'zei Marcus. 'Zou jij..?'
'Met alle genoegen,'zei Jane met een duivelse glimlach. Jasper sprong voor me, maar viel meteen kermend op de grond. Op dat moment ging de deur open.
'Jippie,'zei Aro. 'Nog meer bezoek!'
ik stapte de 'kamer'in waar een mega gezelschap stond. ik zag Row en Jasper. nou eigenlijk lag jasper op de grond te stuiptrekken, het zag er niet echt gezond uit. Row keek me aan. en ik keek weg. niet weten wat ik moest doen. Emmett duwde me wat naar voren. fuckjes. "het spijt me dat ik je trut noemde"fluisterde ik richting row.
Hope en Emmett waren binnen komen stormen.
Hope kwam naast me staan: 'Het spijt me dat ik je Trut noemde.'
'Het maakt me niet uit, maar help Jasper, alsjeblieft!' Emmett had ons gehoord, en stormde al richting Jane. Ook hij belande op de grond. Jane kwam met een grijns van plezier op haar gezicht naar me toe. Nu was Hope daar om me te redden. Wonderbaarlijk genoeg viel zij niet pijnlijk neer. Hoe kon dat??
in Forks, Esmés POV
Ik vroeg me af waar Row, Hope, Jasper en Emmett waren. Ze waren nu al de hele dag weg. Ik vroeg ongerust aan Carlisle of hij wist waar ze waren.
Hij wist het ook niet. 'Maar we kunnen het aan Alice vragen.'En we gingen naar Alice toe.
Ze keek op van haar tijdschrift ,en zei, gemaakt vrolijk; 'Wat is er?'
'We vroegen ons af of jij wist waar Emmett, Jasper, Hope en Row zijn.' Ze haalde haar schouders op. 'Nee.'
'Jawel. Je weet het wel,'zei ik zachtjes. Alice keek elendig.
'Oké, ze zijn in Volterra.'
jane kan tog maar één iemand bezitten met haar gave?
verder geweldig mooi