FanFic.nl

I can't live if living is without you.

6.

"Oh. Zou ik mogen vragen wat ze zei?" vraagt ze verlegen. Ik glimlach even. "Ze was boos en ongerust." zucht ik. "Eh.." begin ik. Angela kijkt me vragend aan. "Zou ik hier nog tot morgen kunnen blijven?" maak ik mijn zin blozend af. Ze schiet in de lach. "Natuurlijk mag dat!" zegt ze opgewekt. Oh my Kaulitz, het word nog bijna eng. "Zou je je ouders niet even bellen?" vraagt ze dan onzeker. Ik knik verdrietig. "Momentje." mompel ik en ik loop weer naar de achtertuin.

"MARK?!"
"Mam.."
"KOM JE NU NAAR HUIS?! JE BENT VERDOMME AL DRIE DAGEN WEG!"
"Mam, chill!"
"CHIL?! JIJ-JIJ-" gilt mijn moeder tegen de telefoon. Ik zie dat Angela komt aangelopen en ze wenkt me. Ik geef haar de telefoon en ga op de grond zitten.
"Hallo? Spreek ik met de moeder van..Mark?"
"JA ZEKER EN ALS JE HEM NU NIET-"
"Hij komt morgen weer thuis, en wees een beetje lief voor hem. DAT IS NIET NIKS, EERST GAAN JULLIE SCHEIDEN EN DAARNA SLAAT JE MAN OF AL EX MAN HEM!"
Ze hangt op. Wow, ik kijk haar met grote ogen en open mond aan. "Nou ja, dat is dus geregeld, je blijft hier tot morgen." zegt ze boos. "Hoezo doe je nou zo boos?" vraag ik, dan sla ik mijn hand voor mijn mond. Dat zei ik niet, dat zei ik niet, dat zei ik niet. Ze kijkt me lachend aan maar dan kijkt ze weer ernstig. "Oh, nou, omdat ze zo loopt te schreeuwen tegen jou en je helemaal niks gedaan hebt." zegt ze terwijl ze weer boos kijkt.

Ik zet een kleine glimlach op. "Maar Mark, ga je mee naar de winkel? Ik moet nog boodschappen doen, en eh.. Ik denk ook wel dat je wat kleren kunt gebruiken." grijnst ze. Ik kijk naar onder. Oh, yeah right. Ik loop al vier dagen in dezelfde boxer. "Oh godness." zeg ik zacht. "Ik heb nog wel oude kleren van mijn pa hier liggen. Die kun je wel aan doen. En dan krijg je kleren van mij!" roept ze opgewekt. "Maar -" begin ik. "Geen gemaar, jongeman!" grijnst ze. Ik schiet in de lach. "Oké. Angela, ech héél erg bedankt voor alles. Enne, zou ik mischien eerst even mogen douchen?" vraag ik dan nog steeds een beetje verlegen. Ze schiet in de lach. "Ja hoor! En doe alsof je thuis bent!" grijnst ze. Ik voel me heel wat vrolijker worden en als Angela me uit gelegt heeft waar alles ligt stap ik onder de douch. De heette stralen verwennen mijn huid en ik maak me helemaal warm met het water. Heerlijk, vooral als je vier dagen niet gedoucht hebt! Een nieuw record, jezus. Nou, oke. Toen ik klein was mischien, maar sinds ik weer dat iemand kan stinken douch ik elke dag. Als ik me eindelijk afdroog en mijn té vette haar gewassen heb doe ik een oude boxer aan. Ik kijk in de spiegel en zie dan dat mijn tanden er vreselijk uit zien. Ik slaak een kreetje. "Wat is er?" hoor ik van ver. "MIJN TANDEN ZIJN GEEEEL" gil ik gestresst. "Heb je je kleren al aan?" vraagt ze door de deur, nu klinkt ze wat dichterbij. "Alleen een boxer!" roep ik terug. Dan zwaait de deur open. "Ik zweer dat ik hier nog ergens een extra tandenborstel had voor zulke gevallen als deze, echt waar. Waar ligt hij - aha.. Daar heb ik hem." mompeld ze meer tegen zichzelf dan mij, geloof ik. Ze duwt een grote tandenborstel in mijn hand en buigt zich dan voorover voor de tandpasta. Ik, als jongen, zou je verwachten dat ik naar haar string zou kijken. Maar kijk, voor het geval je het vergeten was. Ik ben homo, haha, wist je nog niet he? Oehoe, nou moet je opletten. Ik ben hoomoo, niemand ziet mijn gedachten toch, dus ja. Krijg ik daar ook geen gezeik over. Krrrrk! "Oh Godness" roep ik uit. "Godverdomme!" gilt Angela. Als ik kijkt zie ik dat haar pyama broek, ze had dus nog een pyama aan, helemaal uit gescheurd is. Ze duwt de tandpasta in mijn hand en ze vlucht, wat blijkbaar haar slaapkamer is, in en komt later weer naar buiten met een rood hoofd. Ik heb inmiddels mijn tanden al gepoest en ook heb ik een oude spijkerbroek, groot T-shirt en van die oude sportschoenen aan. "Euh.. Sorry" mompeld ze nog steeds rood, ooh, volgensmij word ze nog roder! Hoe rood kan een mens eigenlijk worden? "Oh, het maakt niet uit. Ik ben -" begin ik. Shit, ik had het bijna gezegt. Nou ja, Ik ben homo! Hoor je me? Hoef ik het niet meer te zeggen?! Damn, ze kan geen gedachten lezen. Oké, hier gaat hij. "Ik ben homo." zeg ik dan. Hé, best wel een opluchting eigenlijk. Ik kijk haar verlegen aan en haar gezicht klaart op. "Oh! Wat cool, dat had ik nou niet verwacht eigenlijk." zegt ze dan stralend. "Oh, oke." grijns ik. "Heb je eyeliner?" vraag ik ineens. Ze knikt grijnzend en ze rommelt weer in een la, daar haalt ze de eyeliner uit. Precies dezelfde die ik ook altijd heb! Ik neem de eyeliner van haar over en bewerk mijn gezicht. Make-up, check! Tanden wit, check! Kleding aan, check! Haar, che- he! Die heb ik nog niet gedaan. Alsof Angela mijn gedachten kan lezen duwt ze een borstel in mijn handen. Oké, nu begin ik te twijfelen, straks kan ze wel mijn gedachten lezen! Oh godness, nou ja. Ze is een aardige vrouw, en nog niet te oud om niet mee om te gaan. Ik schat dat ze éénentwintig is ofzo.

Reacties: