FanFic.nl

I can't live if living is without you.

7.

"Kijk, wat vind je van dit?" vraagt ze. Ze houd een strakke spijkerbroek omhoog en laat hem mij zien. "Die is cool!" zeg ik hard. Een paar mensen kijken om, ik geef ze een vernietigende blik en ze kijken geérgerd weg. "Pas hem eens!" roept ze opgewekt. Ik knik heel hyper en ik duik het pashokje in. "Auw! Mijn hoofd!" kreun ik. Oké, de volgende keer duik ik NIET meer! Ik trek de oude spijkerbroek uit en doe die uit de winkel aan. "Klaar?" vraagt Angela. "Bijna!" roep ik terug. Ik knoop de broek nog snel dicht en dan loop ik als een model het hokje uit. Angela kijkt bewonderen. "Staat je goed." mompeld ze goedkeurend. Ik grijns. "Oké, nu nog een T-shirt. En oh ja, ook nog schoenen!" roept ze opgewekt. Volgensmij houd ze net zoveel van winkelen als ik. Een tijdje later heb ik minstends zes tassen aan mijn handen waardoor ik geef everwicht heb. Ik heb weer de oude kleding van Angela's vader aan en Angela sleept me mee een restaurantje in. Ze trekt me mee en ik plof op een stoel, zij op de stoel naast de mijne. "Pfoeh, dat was het me wel!" zucht ze. Ik schiet in de lach. "Ik vond het heel erg gezellig. En nogmaal, héél erg bedankt. En, ik heb nog een vraagje." zeg ik in één adem. "En dat is?" vraagt ze met een opgetrokken wenkbrauw. "mag ik je een knuffel geven?" vraag ik. Ze glimlacht en knikt. Ik buig naar voren en ik omhels haar. Oh, godness. Dat ziet er vast raar uit. Ze is zo lief voor me, ze is meer een soort moeder voor me die ik nooit gehad heb. Ik denk dat ik van haar houd. Nou ja, natuurlijk niet in houden van in relatie, maar meer in houden van kwa vriendschap. Als ik haar weer loslaat kijkt ze me even aan en als er een Ober komt aangelopen houd ze die aan. Een kwartier laten genieten we van een Pannekoek met stroop en een warme chocolademelk. Als we dan eindelijk thuis komen, nou ja, bij hí¡í¡r thuis komen ploffen we op de bank neer. Ze legt haar hoofd op mijn schouder en ik leg mijn hoofd op haar hoofd. Zo vallen we in slaap.
"Mark?" hoor ik een stem ver weg. Iemand schud aan mijn schouders, zachtjes, dat wel. "Mam, lamijslape." mompel ik. "Ik ben je mam niet, ik ben Angela." zegt de stem weer. Angela? Who the fuck is, ooh ja! Lieve Angela! Ik open mijn ogen en ik zie dan dat Angela op haar kop staat. Ooh nee, dat was ik. Ik ga weer recht zitten en ik kijk Angela aan. Ze schiet in de lach en wijst naar me. "Wat is er?" vraag ik verbaasd. "Je make-up zit overal!" roept ze weer lachend. Ik voel op mijn wangen en daarna kijk ik naar mijn vingers. Ze waren zwart, van de make-up. "Damn!" roep ik uit. "Mag ik even douchen?" vraag ik. Ze knikt lachend. Ik sprint snel naar boven en daar stap ik snel onder de douch. De fijna warme stralen raken mijn huid en ik word helemaal warm. Heerlijk, zo'n douch. Ik was mijn haren en ga met mijn hoofd naar de douch kop staan zodat mijn make-up doorlekt tot in mijn nek. Ik pak een washandje en veeg de resten weg.

Reacties: