Hoofdcategorieën
Home » Tokio Hotel » I can't live if living is without you. » 11.
I can't live if living is without you.
11.
De deur zwaait meteen open en iemand vliegt me om mijn nek. "ANGELA!" roep ik opgewekt uit terwijl ik haar stevig omhels. "MARK!" gilt ze terug. Als we elkaar los laten loop ik achter haar aan naar de woonkamer en ploffen we neer op de bank. Ik gooi mijn weekend tas ergens in de hoek van de kamer en we praten weer bij. Hoe mijn moeder had gereageert enzo, dat ik haar nu al miste en ze zei dat ze mij ook heeft gemist. Ik grijns breed en ze schiet in de lach. "Wat zullen we gaan doen?" vraagt ze een tijdje later. "Dierentuin?" zeg ik nog steeds breed grijnzend. Ze schiet in de lach en geeft me een klap op mijn schouder. "JA!" krijst ze vrolijk. Ik krijg de slappe lach en ze pakt meteen haar jas. Ik kijk haar eerst even heel vaag aan, wat weer een lachbui veroorzaakt en ik volg haar naar buiten.
Ik loop hand in hand met Angela door de Dierentuin en ik wijs grijnzend naar een neushoorn. "Dat ben jij!" grijns ik. Angela kijkt me verontwaardigd aan. "Zo'n dikke kont heb ik toch niet?" vraagt ze verbaasd en ze probeert naar haar achterwerk te kijken. "Nee, hoor." grijns ik. Ze trekt me zachtjes aan mijn haar en we lopen lachend verder. "Popcorn!" gil ik opgewekt. "Waar?!" gilt Angela. "In de winkel." grijns ik terug.
Als we door de hele dierentuin zijn heen gerent en gerolt hebben we elkaar voor ik weet niet welk dier allemaal meer. "Kom we gaan wat drinken. En eten!" roept Angela opgewekt. Ik lach naar haar. Ze pakt mijn hand en trekt me keihard aan mijn arm. "Auwtsch, wil je mijn arm er af breken ofzo?!" vraag ik net verontwaardigd. Ze schiet in de lach. "Koe!" roept ze terwijl ze me weer mee trekt. Ik zie in de verte een restaurantje en ik begin ineens keihard te rennen. "Hé, neushoorn! Wacht op mij!" gilt Angela als een klein kind. Ik kijk rennend achterom en lach. "Koeee!" roep ik tegen haar terwijl ik nog steeds achterom kijk. Als ik weer vooruit kijk ben ik net te laat om dat ene muurtje van het restaurantje te zien en ik knal vol op tegen de muur. "Godver-de-godver!" vloek ik terwijl ik ga zitten, op de grond. Angela komt er verbaasd aan gerend. "Gaat het wel?" vraagt ze ongerust. "Euhm.. Behalve dat mijn hoofd door midden gebroken is, gaat het prima met me." zeg ik droog terwijl ik over mijn pijnlijke hoofd wrijf. We schieten beide te gelijk in de lach en Angela steekt haar hand uit die ik dankbaar aan pak, nog steeds lachend. Als we in het restaurantje komen sla ik speel mijn arm om Angela heen en gaan we zitten. Als er een ober aan komt gelopen pak ik hem bij zijn arm. "Mogen wij bestellen?" vraag ik, ik kijk hem aan. Omk, mooie ogen! En dat haar..omk..hij is zooo mooi. De ober knikt. Volgensmij is hij ongeveer van mijn leeftijd. Hij houd een papiertje voor zich en ik kan alleen maar naar hem kijken, alleen maar. Zijn lange donker blonde haar, vast gebonden met een elastiekje, een héél klein beetje oog potlood en mascara. Oh, wat ziet hij er geil uit! "Wat mag het zijn?" vraagt hij. "Twee warme chocomelk." neemt Angela het van me over als ze me ziet kijken. Hij knikt en loopt weg. Ik vang nog net één enkele blik op van zijn naam kaartje; Hector. Hippe naam, ouderswets, maar hip. In de dierentuin. Omk.
Hahahahah xd Die twee zijn ook een grappig stel hé! ;p